JW subtitle extractor

Serdecznie witamy!
Jak na was wpłynął program
zgromadzenia statutowego
w roku 2023?
Pewnie pamiętacie, że podkreślono w nim,
że Jehowa jest miłosiernym
„Sędzią całej ziemi”.
Z radością przyjęliśmy informacje,
że z Jego miłosierdzia
mogą skorzystać ludzie,
którzy zginęli w potopie
za dni Noego,
podczas zniszczenia Sodomy i Gomory,
a nawet pewne osoby, które okażą skruchę
w trakcie wielkiego ucisku.
Zapewne od tego czasu
jeszcze więcej rozmyślaliście
o miłosierdziu Jehowy.
Ciało Kierownicze również.
Z modlitwą studiowaliśmy Biblię,
rozmyślaliśmy nad zasadami biblijnymi
i omawialiśmy to,
jak Jehowa postępował z osobami,
które dopuściły się
poważnego grzechu.
W tym sprawozdaniu krótko przyjrzymy się,
co na ten temat mówi Biblia.
A potem powiem
o nowych postanowieniach
dotyczących rozpatrywania
poważnych wykroczeń popełnionych w zborze.
W 2 Piotra 3:9 czytamy,
że Jehowa „nie chce,
żeby ktokolwiek został zgładzony,
ale żeby wszyscy
zdobyli się na skruchę”.
Czego nas to uczy?
Jehowa chce, żeby grzesznicy
okazali skruchę i żyli.
Pierwsza para ludzka
zbuntowała się przeciwko Bogu
i skazała swoje potomstwo
na niewolę grzechu i śmierci.
Co zrobił Jehowa?
Natychmiast podjął działania,
żeby pomóc możliwie jak największej liczbie
ich potomków uzyskać życie.
Na mocy ofiary Jezusa
Jehowa umożliwił
zakrycie grzechów wszystkich tych,
którzy okażą wiarę
i zdobędą się na skruchę.
Mogą oni uzyskać życie wieczne.
Nic zatem dziwnego,
że Biblia wielokrotnie opisuje,
jak Jehowa apeluje do grzeszników,
żeby okazali skruchę.
Tych, którzy porzucili
prawdziwe wielbienie,
zachęca On do powrotu.
Wynika to na przykład z Rzymian 2:4:
Zobaczmy przykłady,
jak Jehowa próbował
skłonić grzeszników do skruchy.
Kain pałał morderczą nienawiścią
do swojego brata Abla,
ale Jehowa próbował
przemówić mu do rozsądku.
Gdy Dawid zgrzeszył,
Jehowa posłał proroka Natana,
żeby wezwał króla do skruchy.
No i jeszcze naród izraelski.
Jehowa wzywał Izraelitów
do okazania skruchy,
nawet gdy nie przejawiali
do tego chęci.
W Ezechiela 33:11
Jehowa apelował do Izraelitów:
Czego nas to uczy?
Chociaż Jehowa nikogo
nie zmusza do skruchy,
to okazuje niedoskonałym ludziom
wielkie współczucie.
Dołożył ogromnych starań,
żeby mogli uzyskać
przebaczenie grzechów,
zachęca ich do tego
i w miarę możliwości
prowadzi ich do okazania skruchy.
Nasz Bóg jest naprawdę
współczujący i miłosierny!
Ciało Kierownicze
z modlitwą przemyślało,
jak możemy jeszcze bardziej
odzwierciedlać miłosierdzie Jehowy
w postępowaniu
z grzesznikami w zborze.
Doprowadziło to do lepszego zrozumienia
trzech fragmentów Biblii.
Zobaczmy pierwszy z nich.
To 2 do Tymoteusza 2:24, 25.
Paweł napisał:
„Nieprzychylnie nastawieni” —
kogo Paweł miał tutaj na myśli?
Komentarz w Biblii do studium wyjaśnia:
Obecnie może chodzić
o braci i siostry w zborze,
którzy lekceważą rady biblijne
i dopuścili się
poważnego wykroczenia.
Kiedy chrześcijanin
popełni poważny grzech,
potrzebuje pomocy starszych,
więc spotka się z nim
komitet złożony ze starszych.
Ich celem nie jest jedynie ocenienie,
czy grzesznik okazuje skruchę,
ale również zastosowanie wskazówki
z 2 do Tymoteusza 2:24, 25.
Starsi muszą łagodnie
korygować i pouczać winowajcę.
Jaki przyświeca im cel?
Zwróćmy uwagę na inny komentarz
do 2 do Tymoteusza 2:25.
Starsi mają więc na celu
pomóc grzesznikowi okazać skruchę.
Jak to jaśniejsze zrozumienie
2 Tymoteusza 2:24, 25
wpływa na nasze
dotychczasowe podejście?
Obecnie komitet starszych
zazwyczaj spotyka się z grzesznikiem
tylko jeden raz.
Ciało Kierownicze
postanowiło jednak,
że komitet może uznać za stosowne
spotkać się z taką osobą
więcej niż jeden raz.
Dlaczego?
W Objawieniu 2:21 Jezus powiedział
o symbolicznej „Jezebel”:
„Dałem jej czas na skruchę”.
Mamy nadzieję, że dzięki
życzliwym wysiłkom starszych
Jehowa pomoże błądzącemu chrześcijaninowi
opamiętać się i okazać skruchę.
Skruszonemu grzesznikowi
komitet zapewni opiekę pasterską,
żeby mógł unikać sideł Szatana
i wyprostować swoje ścieżki.
Takie podejście przypomina to,
co Jehowa osobiście zrobił,
żeby pomóc okazać skruchę
Dawidowi i narodowi izraelskiemu.
A co, jeśli poważnego wykroczenia
dopuścił się ochrzczony małoletni
(poniżej 18 roku życia)?
Do tej pory z taką osobą
i jej chrześcijańskimi rodzicami
spotykał się komitet starszych.
Po obecnej zmianie z małoletnim
i jego chrześcijańskimi rodzicami
spotka się dwóch starszych.
Starsi ci dowiedzą się,
jakie kroki poczynili rodzice,
żeby pomóc swojemu dziecku
okazać skruchę.
Jeśli małoletni przejawia
właściwe nastawienie
i pozytywnie reaguje
na pomoc rodziców,
dwaj starsi mogą uznać,
że nie trzeba podejmować
dodatkowych działań.
Oczywiście starsi będą okresowo
kontaktować się z rodzicami,
żeby się upewnić, czy małoletni
otrzymuje potrzebną pomoc duchową.
A co, jeśli ochrzczony małoletni
dalej postępuje niewłaściwie?
W takim wypadku z nim
i jego chrześcijańskimi rodzicami
spotka się komitet starszych.
Ciało Kierownicze
jest przekonane,
że te zmiany odzwierciedlają
pragnienie Jehowy,
żeby zachęcać grzeszników
do okazania skruchy.
Jehowa chce, by „opamiętali się
i wyrwali z sideł Diabła”.
On „nie chce,
żeby ktokolwiek został zgładzony,
ale żeby wszyscy
zdobyli się na skruchę”.
Przejdźmy do drugiego wersetu.
To 1 Koryntian 5:13,
gdzie czytamy:
Biblia wyraźnie nakazuje
usuwać ze zboru grzesznika
nieokazującego skruchy.
W gruncie rzeczy
jest to skutek decyzji grzesznika.
Dlaczego?
Bo to on odrzuca wielokrotne
życzliwe starania starszych,
którzy zachęcali go
do okazania skruchy.
Kiedy jednak starsi informują kogoś,
że zostanie usunięty ze zboru,
nie powinni pozostawić go
bez żadnej nadziei.
Komitet nie ograniczy się do wyjaśnienia,
jakie kroki taka osoba może poczynić,
żeby można było przyjąć ją
z powrotem w zborze.
Co jeszcze zrobią starsi?
Starsi poinformują tę osobę,
że chcieliby znowu się z nią spotkać
za kilka miesięcy,
by ustalić, czy zmieniła nastawienie.
Jeśli ta osoba
zgodzi się na spotkanie,
starsi serdecznie zachęcą ją
do okazania skruchy i do powrotu.
A co z osobami
wykluczonymi w przeszłości,
może nawet wiele lat temu?
Niektóre z nich mogą nawet
nie pamiętać powodu swojego wykluczenia.
Już dawno temu
mogły porzucić złe postępowanie.
Ciało Kierownicze postanowiło,
że starsi będą odwiedzać takie osoby,
modlić się z nimi
i serdecznie je zachęcać,
by wróciły do zboru.
Jeśli jakaś osoba jest poza zborem
od dłuższego czasu,
niewątpliwie bardzo osłabła duchowo.
Dlatego jeśli się zgodzi,
starsi mogą zadbać o to,
żeby ktoś prowadził z nią kurs biblijny,
nawet zanim jeszcze
zostanie przyłączona.
Oczywiście dana osoba
musi chcieć wrócić do zboru,
a zorganizowaniem takiego kursu
zawsze zajmą się starsi.
Zależy nam na naśladowaniu miłosierdzia,
które Jehowa okazuje
niedoskonałym grzesznikom,
dlatego Ciało Kierownicze chce uświadomić
jak największej liczbie osób,
że droga do powrotu
do zboru jest otwarta.
Jeżeli jesteś wykluczony
i oglądasz ten materiał,
zachęcamy cię, żebyś skorzystał
z pomocy starszych
i powrócił do zboru.
Jeśli nie znasz starszych
tam, gdzie mieszkasz,
możesz zadzwonić lub przyjść
do miejscowej Sali Królestwa
i poprosić o duchową pomoc.
Jehowa chce,
żebyś wrócił do domu,
i my też tego pragniemy.
Zgodnie z zasadą biblijną
z 1 do Koryntian 5:11
gdy ktoś zostaje usunięty ze zboru,
‛przestajemy utrzymywać
kontakty’ z taką osobą,
‛nawet z nią nie jadamy’.
Oznacza to, że z osobami
usuniętymi ze zboru
nie utrzymujemy
kontaktów towarzyskich.
Ale to wcale nie znaczy,
że chrześcijanin nie może zaprosić
osoby wykluczonej na zebranie zborowe.
To może być nasz krewny,
ktoś, z kim studiowaliśmy Biblię,
lub dawny przyjaciel.
Jak dobrze, że o tych zmianach
dowiadujemy się właśnie teraz,
gdy przygotowujemy się
do najważniejszego zebrania w roku —
Pamiątki, która odbędzie się
w niedzielę 24 marca!
A co, jeśli wykluczony
przychodzi na zebranie zborowe?
Do tej pory trzymaliśmy się zasady,
że nie witamy się z osobami
usuniętymi ze zboru.
Jednak Ciało Kierownicze postanowiło,
że zgodnie ze swoim
wyszkolonym na Biblii sumieniem
głosiciele mogą zdecydować,
czy krótko przywitają
na zebraniu zborowym osobę wykluczoną.
Witaj.
Dobrze cię widzieć.
Dziękuję.
Nie będziemy wdawać się
w dłuższe rozmowy z takimi osobami,
ale nie chcemy też
ich całkowicie ignorować.
Tym samym dotarliśmy
do trzeciego fragmentu.
To 2 Jana 9-11.
Czytamy tu:
Czy 2 Jana 9-11 nakazuje
nie witać się z każdym,
kto został usunięty ze zboru?
Po przeanalizowaniu kontekstu
tych wersetów
Ciało Kierownicze doszło do wniosku,
że apostoł Jan miał na myśli
jawnych odstępców
i tych, którzy aktywnie propagują
złe postępowanie.
Jan słusznie przestrzegał chrześcijan,
żeby z takimi ludźmi
nawet się nie witali
ze względu na wywierany
przez nich zły wpływ.
Dlatego jeśli wiadomo,
że wykluczony jest jawnym odstępcą
lub aktywnie propaguje
złe postępowanie,
starsi nie będą go odwiedzać.
Poszczególni chrześcijanie
nie będą też się z nim witać
ani zapraszać go
na zebrania zborowe.
Przyjrzeliśmy się więc temu,
jak Jehowa pragnie
przywieść grzeszników do skruchy,
oraz usłyszeliśmy
lepsze zrozumienie
trzech fragmentów biblijnych
dotyczących podejścia do takich osób.
Zgodnie z 2 do Tymoteusza 2:24, 25
komitet starszych życzliwie
skoryguje i pouczy grzesznika,
mając na celu zachęcenie go
do okazania skruchy.
Zgodnie z 1 do Koryntian 5:13
jeśli ktoś nie okazuje skruchy,
musi zostać usunięty ze zboru.
Mimo to komitet będzie
się starał mu pomóc dostrzec
potrzebę okazania skruchy i powrócić —
umówi się z nim na kolejne spotkanie
po kilku miesiącach.
Lepiej rozumiemy też
zasadę z 2 Jana 9-11 —
jak usłyszeliśmy, dotyczy ona
konkretnie jawnych odstępców
i tych, którzy aktywnie propagują
złe postępowanie,
a nie wszystkich,
którzy zostali usunięci ze zboru.
Od grzechu pierwszej pary ludzkiej
Jehowa dokłada starań,
żeby ratować ludzi okazujących skruchę.
Oczywiście Jehowa
nie jest pobłażliwy
i nie chroni grzeszników
nieokazujących skruchy
przed skutkami ich czynów.
Ale w swojej miłości chce,
żeby w miarę możliwości
grzesznicy się z Nim pojednali.
Nie chce, żeby ktokolwiek
został zgładzony,
więc nawołuje do skruchy.
Starsi mają zaszczyt
współpracować z Jehową,
żeby przywieść grzeszników do skruchy.
Nasza miłość do Jehowy
jeszcze bardziej rośnie,
gdy rozmyślamy nad Jego
miłością, miłosierdziem i współczuciem.
Z pewnością ucieszycie się na wieść,
że podane tu informacje
zostaną niedługo opublikowane
w serii artykułów
w Strażnicy do studium.
Oprócz tego starsi
zostaną powiadomieni,
jak te nowe postanowienia
wprowadzić w życie.
Oby Jehowa błogosławił
naszym wysiłkom,
gdy będziemy stosować te wskazówki
odzwierciedlające
Jego miłość i miłosierdzie.
Na zakończenie
Ciało Kierownicze poprosiło mnie
o odczytanie
następującego ogłoszenia:
„Ciało Kierownicze postanowiło,
że siostry mogą
podjąć decyzję o tym,
żeby w trakcie służby kaznodziejskiej,
na chrześcijańskich zebraniach,
zgromadzeniach i kongresach
nosić spodnie.
Jeśli siostra podejmie
taką decyzję,
to noszone spodnie
powinny być godne,
skromne i stosowne,
nie w stylu casualowym.
Gdy siostra ma udział w programie,
powinna nosić spódnicę lub sukienkę,
jeśli w danym kraju
jest to zwyczajowy ubiór.
Oczywiście siostry mogą też postanowić
ubrać się w spódnicę lub sukienkę
również wtedy,
gdy nie mają udziału w programie.
Ponadto bracia mogą postanowić,
że biorąc udział
w służbie kaznodziejskiej
lub na chrześcijańskich zebraniach,
zgromadzeniach i kongresach,
nie będą zakładać
krawata lub marynarki.
Jeśli brat podejmie taką decyzję,
to wciąż powinien ubierać się
w sposób stosowny,
skromny i godny,
nie w stylu casualowym.
Gdy brat ma udział w programie,
powinien mieć
krawat i marynarkę,
jeśli w danym kraju
jest to zwyczajowy ubiór.
Oczywiście bracia mogą też postanowić
mieć krawat lub marynarkę
również wtedy,
gdy nie biorą udziału w programie.
Podczas wizyt w Betel
stosownym ubiorem
dla braci jest krawat i marynarka,
a dla sióstr spódnica lub sukienka,
jeśli taki jest przyjęty ubiór
w danym kraju”.
Bardzo was wszystkich kochamy!
To była audycja JW Broadcasting
z Biura Głównego Świadków Jehowy.

Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 2/2024