JW subtitle extractor

Ik ben opgegroeid in het zuiden,
tijdens de rassenscheiding.
Zwart en blank gingen niet met elkaar om.
Erger nog, er waren zelfs bordjes
waarop stond waar je niet mocht komen.
Ik vroeg me af
waarom we niet gewoon met elkaar konden omgaan.
Vijftig cent.
-Ja, meneer.
Dank u, meneer.
Oma, hij is jonger dan u.
Waarom zegt u meneer?
Stil. Je moet je plaats kennen.
Toen we weer in de auto zaten, zei ik:
Ik wil me niet minder voelen dan zij.
M’n oma wist dat ik van de Bijbel hield,
want daar las ik altijd in.
Maar ik begreep er niks van.
Ik vroeg vaak aan God:
Hoe komt het dat we zo anders zijn?
Waarom kunnen we niet gewoon met elkaar omgaan?
Toen hoorde ik over een beweging waar ik me in herkende.
Het was een politieke beweging.
Ze zeiden: We vechten tegen onrecht.
Toen ik het woord onrecht hoorde,
dacht ik: dit is waar ik bij wil horen.
Ik wilde me aansluiten bij een beweging
die dingen veranderde en mensen bij elkaar bracht.
Dat was mijn doel.
We protesteerden tegen politiegeweld.
Dat was wat veel mensen bezighield.
Bij sommige dingen die ze deden, voelde ik me goed.
Maar ze gaven ons ook elke dag militaire training.
We leerden wapens te gebruiken en dat soort dingen.
Maar ik dacht: dit is niet wat ik in gedachten had.
Dit is niet waar ik voor sta.
Dus ik ging weer nadenken over God en weer in de Bijbel lezen.
Want ik besefte dat wat ik deed niks veranderde.
De Bijbel die ik las, was de King James Version.
Ik las er wel in, maar ik begreep het niet.
Toen we naar Jamaica gingen,
ontdekte ik daar de Nieuwewereldvertaling.
Ik ging erin lezen, en die begreep ik wel.
Het was ook normaal taalgebruik, niet van die oude taal.
En ik dacht: wow, zo’n Bijbel wil ik wel hebben.
Op een dag kwamen er twee vrouwen bij me aan de deur.
Ik wist niet dat het Jehovah’s Getuigen waren.
Het enige wat ik zag was die bijbel.
Ik zei: Hoe komen jullie aan die bijbel?
Ze beloofden dat ze er eentje voor me mee zouden nemen.
Dus ze brachten de bijbel, maar ik had geen idee
dat er ook een Bijbelcursus bij hoorde.
De eerste keer dat ik naar een congres van Jehovah’s Getuigen ging,
waren er wel 10.000 mensen.
Toen ik al die verschillende gezichten en rassen zag,
was het alsof Jehovah tegen me zei:
Hé Rafika, weet je nog dat je me vroeg
waarom iedereen niet gewoon met elkaar kan omgaan?
Zie je, ik ben niet partijdig.
Het is mogelijk.
Die eenheid bestaat echt.
En dat gaf me echt een heel gelukkig gevoel.
Yes, dit is de organisatie waar ik bij wil horen.
Voor mij zijn alle mensen hetzelfde.
Ik predik tegen iedereen en ik kan met iedereen vrienden worden.
Nu ik weet wat de Bijbel echt leert,
heb ik een geweldig leven...
want ik weet dat alleen Gods regering vrede kan brengen.
Jehovah brengt mensen bij elkaar.
Ik wil graag dat iedereen die eenheid vindt en Jehovah leert kennen, net als ik.
Jehovah heeft m’n gebed verhoord.

Rafika Morris: Ik wilde vechten tegen onrecht