JW subtitle extractor

ABD’nin güneyinde ırk ayrımı yapılan bir dönemde büyüdüm.
Siyahlar ve beyazlar bir arada yaşayamıyorduk.
Nereye gitmemiz gerektiğini gösteren levhalar olurdu.
Neden geçinemediğimizi anlayamıyordum.
-50 sent.
-Tabii efendim. Teşekkürler efendim.
Büyükanne, o bir çocuk neden ‘Efendim’ diyorsun?
Sus, haddini aşmamalısın.
Kamyonete dönünce ona şöyle dedim:
Biliyor musun, ben asla ırkımdan utanmayacağım.
Büyükannem Kutsal Kitabı sevdiğimi biliyordu, çünkü çocukken her zaman Kutsal Kitabı okurdum.
Ama anlayamazdım.
Dualarımda şöyle derdim: Neden bu kadar farklıyız, yani neden birlikte yaşayamıyoruz?
Bir grupla tanıştım ve bu benim gerçekten dahil olmak istediğim türden bir gruptu.
Siyasetle ilgileniyorlardı.
“Adaletsizlikle savaşıyoruz” dediler.
Adaletsizlik kelimesini duyunca şöyle dedim: Evet, işte istediğim bu!
İnsanları değiştirecek ve birleştirecek bir şeye katılmak. Amacım buydu.
Polislerin gaddarlığını protesto etmeye başladık ve sanırım bu durumdan şikâyetçi çok kişi vardı.
Grubun yaptığı bazı şeyleri beğeniyordum, ama bize her gün askeri eğitim veriyorlardı.
Silah ve benzeri şeyleri kullanmayı öğrendik.
Sonra düşündüm.
Benim istediğim bu değil. Bunun bir parçası olmak istemiyorum.
Tekrar Tanrı’ya yöneldim ve Kutsal Kitabı okumaya başladım.
Çünkü yaptıklarımın hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini anlamıştım.
Okuduğum Kutsal Kitap King James çevirisiydi. Kitabı okuyor, okuyor ama anlamıyordum.
Jamaika’ya gittik ve orada Yeni Dünya Çevirisi’ni gördüm.
Onu okumaya başladım. Çok anlamlıydı, anlayabiliyordum.
Çok sevinmiştim. “İşte aradığım bu!” dedim.
Bir gün iki kadın kapımızı çaldı.
Yehova’nın Şahidi olduklarını bilmiyordum.
Tek görebildiğim Kutsal Kitaptı.
“O Kutsal Kitabı nereden aldınız?” diye sordum.
“Sana bir tane getiririz” dediler ve getirdiler.
Kutsal Kitabı getirdiklerinde onlarla birlikte inceleme yapacağımızı bilmiyordum.
Katıldığım ilk bölge ibadetinde neredeyse 10.000 kişi vardı.
İçeri girip birbirinden farklı yüzleri ve renkleri gördüğümde, Yehova sanki bana şöyle dedi:
“Hatırlıyor musun Refika? Bana ‘Tüm ırklar bir araya gelemez mi?’ diye soruyordun.”
“Bak, Ben taraf tutmuyorum. Onlar bir arada, birlik içindeyiz.”
Orada kendimi çok iyi hissetmiştim.
Evet, içinde olmak istediğim teşkilat tam da buydu.
Artık insanları sadece insan olarak görüyorum.
Herkese hakikati anlatabilir, herkesle arkadaş olabilirim.
Artık Kutsal Kitabın gerçekten ne öğrettiğini biliyorum ve harika bir yaşamım var.
Çünkü barışı sadece Tanrı’nın ve O’nun yönetiminin getirebileceğini biliyorum.
Yehova insanları birleştirdi.
Ben de herkesin bu birliğin içinde olmasını ve Yehova’yı tanımasını istiyorum, tıpkı benim tanıdığım gibi.
Yehova dualarımı cevapladı.

Rafika Morris: Adaletsizlikle Mücadele Etmek İstedim