JW subtitle extractor

นี่เป็นรายงานตอนที่ 7 แล้วนะครับ
ตั้งแต่มีการระบาดใหญ่
ครั้งนี้เราจะให้ความสนใจกับวัยรุ่นเป็นพิเศษ
พวกคุณที่เป็นวัยรุ่น พวกคุณเป็นยังไงกันบ้างครับ? 
เราอยากชมเชยพวกคุณที่กระตือรือร้นในงานรับใช้
ไม่ใช่แค่เข้าร่วมการประชุมและอ่านคัมภีร์ไบเบิลเท่านั้น
แต่พวกคุณหลายคนรับบัพติศมา
ในช่วงการระบาดใหญ่ด้วย เราภูมิใจจริงๆ  
แต่เราก็เป็นห่วงพวกคุณด้วย
เราได้ยินว่าพวกคุณหลายคนไม่ชอบเลย
ที่ไม่ได้เจอเพื่อนตัวเป็นๆ
ไม่ได้เจอกันจริงๆ เจอกันแค่ในจอเท่านั้น
บางคนอาจจะรู้สึกว่าไม่มีเป้าหมายในชีวิตประจำวัน
แม้แต่ที่โรงเรียนหลายคนก็เห็นว่าเปลี่ยนไปเยอะ
เรารู้ว่าเรื่องนี้คงจะยากสำหรับคุณ   
ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น
ยังมีวัยรุ่นอีกหลายคนที่ต้อง
เจอปัญหาแบบนั้นเหมือนกัน
ในวีดีโอต่อไปนี้
เรามาดูว่าวัยรุ่นคนอื่นๆ รู้สึกเหมือนกันกับคุณยังไง 
บางครั้งผมต้องสู้กับความคิดในแง่ลบที่ว่า
โคโรนาไวรัสจะอยู่ตลอดไป 
ชีวิตประจำวันของผมมันเปลี่ยนไปเลย
มันไม่ปกติจริงๆ 
ช่วงแรกฉันรู้สึกขี้เกียจ ฉันนั่งเฉยๆ ทั้งวันเลย
ฉันอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนเมื่อก่อน 
ผมมักจะนอนดึกแล้วก็ตื่นสาย
ผมก็เลยไม่รู้ว่านี่มันกี่โมงแล้ว 
มันยากจริงๆ ค่ะที่ไปอยู่กับเพื่อนไม่ได้เลย 
ตอนนี้พอฉันต้องอยู่กับครอบครัวมากขึ้น
ฉันก็เลยกลายเป็นคนหงุดหงิดง่าย 
เด็กวัยรุ่นเหมือนฉันมักจะกังวล
เวลาพ่อแม่ไปทำงาน
พวกเขาจะสงสัยว่า ‘พ่อแม่จะติดเชื้อไหม?’ 
ฉันกังวลมากเลยว่าจะทำให้
ครอบครัวติดเชื้อไหม
โดยเฉพาะตากับยาย 
พอเริ่มเรียนที่บ้านฉันรู้สึกยากมากที่ต้องเรียนเอง 
ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก และในที่สุด
ก็ไม่อยากทำอะไรเลย 
ฉันรู้สึกว่าไม่ง่ายเลยที่จะประกาศทางโทรศัพท์
เพราะฉันกลัวผู้คนไม่ตอบรับ 
ประกาศทางโทรศัพท์
มันน่ากลัวกว่าเขียนจดหมายเยอะเลยค่ะ 
ชั่วโมงในงานประกาศของผมลดลงเยอะเลยครับ
มันเศร้าจริงๆ เลย 
ตอนที่ได้ยินว่าเราจะประชุมกันตามปกติไม่ได้อีก
มันเหมือนกับมีคนบอกว่า
“เธอจะไม่ได้เจอครอบครัวอีก!” 
ฉันคิดถึงตอนที่กอดพี่น้องและเพื่อนๆ 
ในประชาคมจริงๆ 
ความคิดเห็นเหล่านี้โดนใจคุณ
และครอบครัวด้วยไหม? 
ทำไมไม่ลองหยุดวีดีโอนี้ไว้แป๊บนึงแล้วก็คิด
แล้วคุยกันกับครอบครัวของคุณ ตัวอย่างเช่น
คุณรู้สึกว่าปัญหาไหนที่ตรงกับคุณมากที่สุด?  
เราหวังว่าคุณคงได้คุยกันแล้ว
ถึงปัญหาที่คุณกำลังเจอ 
เราเข้าใจคุณ พระยะโฮวาก็เหมือนกัน
พระองค์รู้ว่ามันยาก
และพระองค์สัญญาว่า
จะช่วยเราให้ผ่านช่วงนี้ไปได้
ให้เราอ่าน
คำสัญญาของพระองค์
ที่อิสยาห์ 41:10
อิสยาห์ 41:10
“ไม่ต้องกลัว เพราะเราอยู่กับเจ้า
ไม่ต้องกังวล เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้า
เราจะทำให้พวกเจ้าเข้มแข็ง
และเราจะช่วยพวกเจ้า
เราจะใช้มือขวาซึ่งทำสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรม
ยึดพวกเจ้าไว้แน่นอน”  
คุณเห็นจุดสำคัญไหม?
พระยะโฮวายึดคุณไว้ด้วยมือของพระองค์
และพระองค์จะไม่ปล่อยมือคุณ
ตลอดช่วงการระบาดนี้
พระองค์ให้กำลังที่จำเป็นกับคุณได้
เพื่อควบคุมความคิด
และให้คุณทำดีที่สุด
เท่าที่คุณทำได้ 
ในวีดีโอต่อไปนี้
ให้เรามาฟังว่าอะไรช่วยวัยรุ่น
ให้รับมือกับข้อท้าทายเหล่านี้ 
ผมมักจะให้กำลังใจคนที่เจอปัญหาว่า
อย่าคิดถึงสิ่งที่คุณทำไม่ได้
แต่ให้คิดถึงสิ่งที่คุณทำได้ 
การวางแผนช่วยให้ชีวิตฉันมีระเบียบมากขึ้น
และการเขียนสิ่งต่างๆ ที่ต้องทำออกมาก็ช่วยได้มาก 
ผมตัดสินใจจะศึกษาไม่ใช่เพราะพ่อแม่บอกให้ทำ
แต่เพราะผมอยากรับใช้พระยะโฮวา
นี่ทำให้ผมตั้งใจมากขึ้น 
การทำอะไรสนุกๆ ช่วยได้
ถ้าฉันหงุดหงิดหรือเบื่อ 
การทำอะไรสนุกๆ ช่วยให้เห็นว่า
ไม่จำเป็นต้องอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา
ฉันเลยเริ่มวาดรูป เย็บผ้า เรียนภาษาใหม่
เล่นดนตรีใหม่ๆ ทำอาหาร แล้วก็อบขนม 
บางครั้งผมก็ทะเลาะกับพี่ชาย
แต่พอเราไปส่งอาหารและทำดีกับคนอื่น
เราทั้งสองก็รู้สึกดีและสนิทกันมากขึ้น 
ให้คุยกับพ่อแม่เลยเพราะยิ่งคุณเก็บไว้
คุณก็จะยิ่งรู้สึกแย่ 
ไม่ต้องกลัวที่จะเล่าความรู้สึกให้คนอื่นฟัง
นั่นไม่ได้หมายความว่าเราอ่อนแอ
แต่เข้มแข็งต่างหาก 
ไม่ว่าคุณจะรู้สึกยังไง แม้บางครั้งคุณไม่เข้าใจตัวเอง
ระบายกับพระยะโฮวาเลย
พระองค์จะช่วยคุณแน่ๆ 
ผมคุยกับพ่อแม่
แล้วพ่อแม่ก็แนะนำวิธี
ที่ผมจะใช้เวลามากขึ้นในงานรับใช้
เช่น เขียนจดหมาย
และร่วมกับคนอื่นๆ ในการศึกษา 
ฉันได้คุยเรื่องพระยะโฮวากับเพื่อนที่โรงเรียน
เธอเข้าร่วมการประชุมกับเราทางซูม
และออกความเห็นในการศึกษา
หอสังเกตการณ์ด้วย
ฉันดีใจมากเลย 
ในช่วงการระบาดใหญ่นี้
อะไรๆ ในโลกก็เปลี่ยนไปเยอะ
แต่เราไม่จำเป็นต้องกลัว 
คุณไม่ได้อยู่คนเดียว เราอยู่ด้วยกัน
พระยะโฮวาอยู่กับเรา 
เรารับมือได้ถ้าพระยะโฮวาอยู่กับเรา
และเราจะมีความสุขในโลกใหม่ 
มีคำพูดไหนบ้างของวัยรุ่นเหล่านี้
ที่ช่วยคุณได้ไหม?
คุณคิดว่ามีวิธีไหนบ้างที่คุณเอาไปใช้ได้?
เอาเลย!
หยุดวีดีโอนี้ไว้แป๊บนึง
แล้วลองคิดดูหรือคุยเรื่องนี้กับครอบครัวของคุณ 
เราจะให้เวลาคุณสักครู่นึง 
คุณได้แง่คิดดีๆ อะไรบ้างไหม?
คงต้องมีแน่ๆ
วิธีที่จะรับมือกับการระบาดใหญ่ครั้งนี้ก็คือ
ทำตามสิ่งที่บอกไว้ในฟีลิปปี 1:10
ที่นั่นอ่านว่า “มองให้ออกว่าอะไรสำคัญกว่า”  
แล้วอะไรคือสิ่งที่ “สำคัญกว่า”? 
พื้นฐานก็คืออ่านคัมภีร์ไบเบิล
อธิษฐาน ออกประกาศ
และการนมัสการประจำครอบครัว
แล้วการศึกษาส่วนตัวล่ะ?
นั่นก็สำคัญด้วย
หนังสือหนุ่มสาวถาม
จะมีหัวเรื่องต่างๆ
ที่เหมาะกับสิ่งที่คุณกำลังเจออยู่ในตอนนี้ 
วัยรุ่นบางคนเริ่มอ่านบทความเรื่องราวชีวิตจริง
พี่น้องหญิงวัยรุ่นคนหนึ่งอ่านวันละเรื่องทุกวัน
มันเหมือนการเที่ยวรอบโลก
และได้ฟังพี่น้องเล่าด้วยตัวเองว่า
พวกเขารับมือกับปัญหายังไง
คุณหาบทความเหล่านั้นได้ใน
ห้องสมุดออนไลน์วอชเทาเวอร์
แค่พิมพ์คำว่า “เรื่องราวชีวิตจริง” 
มีอีกอย่างหนึ่งที่เราต้องคิดถึง
เราควรทำอะไรเมื่อเรารู้สึกโดดเดี่ยวหรือเหงา?
ให้จำสิ่งที่สุภาษิต 18:1 บอกไว้ ที่นั่นอ่านว่า
“คนที่ปลีกตัวอยู่คนเดียว [หรือเก็บตัว]
...ไม่สนใจสติปัญญาเลย” 
ถ้าคุณรู้สึกโดดเดี่ยว เพื่อจะมี “สติปัญญา”
คุณต้องเข้าหาคนอื่น
คุณอาจพบว่าการคุยเรื่องดีๆ กับคนอื่น
หรือหัวเราะกับเพื่อน
ที่อยู่ในประชาคมของคุณ
แม้จะเป็นทางโทรศัพท์
 นี่เป็นสิ่งที่หมอแนะนำให้ทำ 
อีกวิธีหนึ่งที่จะแสดงว่าเรามี “สติปัญญา” ก็คือ
การเรียนรู้จากตัวอย่างที่ดี
ของพี่น้องวัยรุ่นคนอื่นๆ
คุณรู้ไหมวัยรุ่นบางคนติดคุกเพราะความเชื่อ
ส่วนคนอื่นๆ กำลังรอพิจารณาคดี 
อะไรช่วยพวกเขาให้รับมือได้?
คุณจะได้คำตอบในการสัมภาษณ์พี่น้อง
ดาร์ยา ดูโลวาจากรัสเซีย
ตอนที่เธออายุ 18 เจ้าหน้าที่
บุกค้นบ้านของเธอ
และจากนั้นเธอกับแม่ก็ถูกรัฐบาล
ตั้งข้อหาทางอาญา 
พวกเขาบุกค้นบ้านของเรา
ในวันที่ 1 เดือนสิงหา 2018
ตอนนั้นฉันทั้งรู้สึกกลัวและตกใจ
พวกเขาบอกแม่ว่าต้องช่วยฉัน
จากเรื่องยุ่งยากนี้
ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไม่มีอนาคต 
ไม่มีงาน ไม่มีครอบครัว ไม่มีอะไรเลย 
พวกเขาตั้งข้อหาทางอาญากับฉัน
แล้วก็ตัดสินว่าฉันมีความผิด
แม่ถูกตัดสินจำคุกสองปี ส่วนฉันหนึ่งปี
หลังจากนั้นไม่นาน
พวกเขาก็ตั้งข้อหาใหม่กับฉัน
และตอนนี้เรายังอยู่ในช่วงพิจารณาคดีอยู่ 
ฉันกลัวว่าพวกเขาจะส่งฉันกับแม่เข้าคุก
ดังนั้นเพื่อจะกลัวน้อยลง 
ฉันเลยใช้เวลามากขึ้นเพื่อศึกษาส่วนตัว
โดยวิธีนี้ถ้าฉันต้องติดคุก
ฉันก็ยังมีหลายอย่างให้ใคร่ครวญได้ 
2 พงศาวดาร 20:17 ให้กำลังใจฉัน
ที่นั่นบอกว่า
“ยืนเฉยๆ แล้วดูพระยะโฮวาช่วย
พวกเจ้าให้รอด”
นี่ไม่ใช่แค่วางใจพระยะโฮวาให้แก้ปัญหา
แต่เราต้องรอพระยะโฮวาลงมือจัดการด้วย 
ในการประชุมใหญ่ไม่นานก่อนเราถูกบุกค้น
มีจุดหนึ่งที่น่าสนใจบอกว่า
ร่างกายของมนุษย์
ประกอบด้วยน้ำถึง 80 เปอร์เซ็นต์
ดังนั้นตอนที่ฉันอยู่ในห้องสอบสวน
ฉันมองไปที่เจ้าหน้าที่แล้วในหัวของฉัน 
ฉันทำเส้นประแล้วเติม
น้ำในตัวเขาให้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ 
แล้วตอนที่เขาเริ่มพูดประมาณว่า
“ดาชา เธอไม่มีอนาคตแล้ว” 
ฉันก็เห็นว่าตัวเขามีน้ำเพิ่มขึ้น
สิ่งที่เขาขู่ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก 
เพราะฉันรู้สึกว่าพระยะโฮวาช่วย
ตอนที่เจอการทดสอบ
เมื่อเจออีกฉันก็ไม่กลัว
ฉันมั่นใจว่าพระยะโฮวาจะช่วยฉัน
แม้ว่าพระองค์จะช่วยฉันในแบบที่ไม่คาดคิด
แต่ฉันรู้ว่าวิธีนั้นจะทำให้
พระองค์ได้รับเกียรติเสมอ
และนั่นรับรองกับฉันว่าทุกอย่างจะโอเค 
เราได้กำลังใจมากใช่ไหมครับที่เห็นว่า
ดาร์ยารักษาความภักดีและปกป้องความเชื่อของเธอ?  
ผมดีใจที่ได้คุยกับพวกคุณที่เป็นวัยรุ่น
แต่ตอนนี้ผมก็อยากจะคุยกับคนอื่น
ในครอบครัวด้วย
เพราะการระบาดใหญ่
ก็ส่งผลกระทบต่อกับพวกเขาด้วย 
คุณที่เป็นพ่อแม่ คุณคงยุ่งมากกว่าเมื่อก่อน
ตอนนี้คุณอาจต้องช่วยลูกเรียนจากที่บ้าน 
ต้องทำงานและดูแลบ้านและยังต้องรักษา
กิจกรรมต่างๆในงานรับใช้ด้วย
คุณคงพยายามที่จะทำทั้งหมดนี้ 
เราเห็นค่าสิ่งที่คุณทำ พระยะโฮวาก็เห็นด้วย 
สิ่งที่จะช่วยเราให้ทำทั้งหมดเหล่านี้ได้ก็คือ
การทำสิ่งที่เสริมความเชื่อเป็นประจำ
พ่อแม่ครับ เราขอชมเชย
ที่คุณนมัสการครอบครัวเป็นประจำ
ในบางครั้งคุณอาจจะชวนเพื่อนหรือญาติ
มานมัสการครอบครัวกับคุณโดยทางวีดีโอคอล
หรือทางโทรศัพท์ได้ไหม? พวกเขาก็คงชอบ
คุณก็คงชอบเหมือนกัน 
เราดีใจจริงๆ ที่เห็นพวกคุณที่เป็นวัยรุ่น
พยายามใกล้ชิดกับพระยะโฮวาต่อๆ ไปในช่วงนี้ 
แม้จะมีปัญหามากมายเกิดขึ้น
พวกคุณก็พยายามเสริมสร้างความเชื่อต่อๆ ไป
เราภูมิใจพวกคุณมากและขอมั่นใจว่า
พระยะโฮวาก็ภูมิใจในตัวพวกคุณด้วย 
คณะกรรมการปกครองฝากความรักอันอบอุ่น
มายังพวกคุณทุกคนครับ 
นี่คือสถานีโทรทัศน์ JW 
จากสำนักงานใหญ่ของพยานพระยะโฮวา 

รายงานจากคณะกรรมการปกครองปี 2020 ตอน 7
- 

รายงานจากคณะกรรมการปกครองปี 2020 ตอน 7

นี่เป็นรายงานตอนที่ 7 แล้วนะครับ
ตั้งแต่มีการระบาดใหญ่ 
ครั้งนี้เราจะให้ความสนใจกับวัยรุ่นเป็นพิเศษ 
พวกคุณที่เป็นวัยรุ่น พวกคุณเป็นยังไงกันบ้างครับ? 
เราอยากชมเชยพวกคุณที่กระตือรือร้นในงานรับใช้ 
ไม่ใช่แค่เข้าร่วมการประชุมและอ่านคัมภีร์ไบเบิลเท่านั้น 
แต่พวกคุณหลายคนรับบัพติศมา
ในช่วงการระบาดใหญ่ด้วย เราภูมิใจจริงๆ  
แต่เราก็เป็นห่วงพวกคุณด้วย 
เราได้ยินว่าพวกคุณหลายคนไม่ชอบเลย
ที่ไม่ได้เจอเพื่อนตัวเป็นๆ 
ไม่ได้เจอกันจริงๆ เจอกันแค่ในจอเท่านั้น 
บางคนอาจจะรู้สึกว่าไม่มีเป้าหมายในชีวิตประจำวัน 
แม้แต่ที่โรงเรียนหลายคนก็เห็นว่าเปลี่ยนไปเยอะ
เรารู้ว่าเรื่องนี้คงจะยากสำหรับคุณ   
ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น 
ยังมีวัยรุ่นอีกหลายคนที่ต้อง
เจอปัญหาแบบนั้นเหมือนกัน 
ในวีดีโอต่อไปนี้ 
เรามาดูว่าวัยรุ่นคนอื่นๆ รู้สึกเหมือนกันกับคุณยังไง 
บางครั้งผมต้องสู้กับความคิดในแง่ลบที่ว่า
โคโรนาไวรัสจะอยู่ตลอดไป 
ชีวิตประจำวันของผมมันเปลี่ยนไปเลย
มันไม่ปกติจริงๆ 
ช่วงแรกฉันรู้สึกขี้เกียจ ฉันนั่งเฉยๆ ทั้งวันเลย 
ฉันอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนเมื่อก่อน 
ผมมักจะนอนดึกแล้วก็ตื่นสาย 
ผมก็เลยไม่รู้ว่านี่มันกี่โมงแล้ว 
มันยากจริงๆ ค่ะที่ไปอยู่กับเพื่อนไม่ได้เลย 
ตอนนี้พอฉันต้องอยู่กับครอบครัวมากขึ้น 
ฉันก็เลยกลายเป็นคนหงุดหงิดง่าย 
เด็กวัยรุ่นเหมือนฉันมักจะกังวล
เวลาพ่อแม่ไปทำงาน 
พวกเขาจะสงสัยว่า ‘พ่อแม่จะติดเชื้อไหม?’ 
ฉันกังวลมากเลยว่าจะทำให้
ครอบครัวติดเชื้อไหม 
โดยเฉพาะตากับยาย 
พอเริ่มเรียนที่บ้านฉันรู้สึกยากมากที่ต้องเรียนเอง 
ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก และในที่สุด
ก็ไม่อยากทำอะไรเลย 
ฉันรู้สึกว่าไม่ง่ายเลยที่จะประกาศทางโทรศัพท์ 
เพราะฉันกลัวผู้คนไม่ตอบรับ 
ประกาศทางโทรศัพท์
มันน่ากลัวกว่าเขียนจดหมายเยอะเลยค่ะ 
ชั่วโมงในงานประกาศของผมลดลงเยอะเลยครับ 
มันเศร้าจริงๆ เลย 
ตอนที่ได้ยินว่าเราจะประชุมกันตามปกติไม่ได้อีก 
มันเหมือนกับมีคนบอกว่า
“เธอจะไม่ได้เจอครอบครัวอีก!” 
ฉันคิดถึงตอนที่กอดพี่น้องและเพื่อนๆ 
ในประชาคมจริงๆ 
ความคิดเห็นเหล่านี้โดนใจคุณ
และครอบครัวด้วยไหม? 
ทำไมไม่ลองหยุดวีดีโอนี้ไว้แป๊บนึงแล้วก็คิด 
แล้วคุยกันกับครอบครัวของคุณ ตัวอย่างเช่น 
คุณรู้สึกว่าปัญหาไหนที่ตรงกับคุณมากที่สุด?  
เราหวังว่าคุณคงได้คุยกันแล้ว 
ถึงปัญหาที่คุณกำลังเจอ 
เราเข้าใจคุณ พระยะโฮวาก็เหมือนกัน 
พระองค์รู้ว่ามันยาก
และพระองค์สัญญาว่า
จะช่วยเราให้ผ่านช่วงนี้ไปได้
ให้เราอ่าน
คำสัญญาของพระองค์ 
ที่อิสยาห์ 41:10
อิสยาห์ 41:10
“ไม่ต้องกลัว เพราะเราอยู่กับเจ้า 
ไม่ต้องกังวล เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้า 
เราจะทำให้พวกเจ้าเข้มแข็ง
และเราจะช่วยพวกเจ้า 
เราจะใช้มือขวาซึ่งทำสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรม
ยึดพวกเจ้าไว้แน่นอน”  
คุณเห็นจุดสำคัญไหม?
พระยะโฮวายึดคุณไว้ด้วยมือของพระองค์ 
และพระองค์จะไม่ปล่อยมือคุณ 
ตลอดช่วงการระบาดนี้
พระองค์ให้กำลังที่จำเป็นกับคุณได้
เพื่อควบคุมความคิด
และให้คุณทำดีที่สุด
เท่าที่คุณทำได้ 
ในวีดีโอต่อไปนี้ 
ให้เรามาฟังว่าอะไรช่วยวัยรุ่น
ให้รับมือกับข้อท้าทายเหล่านี้ 
ผมมักจะให้กำลังใจคนที่เจอปัญหาว่า 
อย่าคิดถึงสิ่งที่คุณทำไม่ได้
แต่ให้คิดถึงสิ่งที่คุณทำได้ 
การวางแผนช่วยให้ชีวิตฉันมีระเบียบมากขึ้น 
และการเขียนสิ่งต่างๆ ที่ต้องทำออกมาก็ช่วยได้มาก 
ผมตัดสินใจจะศึกษาไม่ใช่เพราะพ่อแม่บอกให้ทำ 
แต่เพราะผมอยากรับใช้พระยะโฮวา
นี่ทำให้ผมตั้งใจมากขึ้น 
การทำอะไรสนุกๆ ช่วยได้
ถ้าฉันหงุดหงิดหรือเบื่อ 
การทำอะไรสนุกๆ ช่วยให้เห็นว่า
ไม่จำเป็นต้องอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา 
ฉันเลยเริ่มวาดรูป เย็บผ้า เรียนภาษาใหม่ 
เล่นดนตรีใหม่ๆ ทำอาหาร แล้วก็อบขนม 
บางครั้งผมก็ทะเลาะกับพี่ชาย 
แต่พอเราไปส่งอาหารและทำดีกับคนอื่น 
เราทั้งสองก็รู้สึกดีและสนิทกันมากขึ้น 
ให้คุยกับพ่อแม่เลยเพราะยิ่งคุณเก็บไว้
คุณก็จะยิ่งรู้สึกแย่ 
ไม่ต้องกลัวที่จะเล่าความรู้สึกให้คนอื่นฟัง
นั่นไม่ได้หมายความว่าเราอ่อนแอ
แต่เข้มแข็งต่างหาก 
ไม่ว่าคุณจะรู้สึกยังไง แม้บางครั้งคุณไม่เข้าใจตัวเอง
ระบายกับพระยะโฮวาเลย
พระองค์จะช่วยคุณแน่ๆ 
ผมคุยกับพ่อแม่
แล้วพ่อแม่ก็แนะนำวิธี
ที่ผมจะใช้เวลามากขึ้นในงานรับใช้
เช่น เขียนจดหมาย
และร่วมกับคนอื่นๆ ในการศึกษา 
ฉันได้คุยเรื่องพระยะโฮวากับเพื่อนที่โรงเรียน
เธอเข้าร่วมการประชุมกับเราทางซูม
และออกความเห็นในการศึกษา
<i>หอสังเกตการณ์</i>ด้วย
ฉันดีใจมากเลย 
ในช่วงการระบาดใหญ่นี้
อะไรๆ ในโลกก็เปลี่ยนไปเยอะ
แต่เราไม่จำเป็นต้องกลัว 
คุณไม่ได้อยู่คนเดียว เราอยู่ด้วยกัน
พระยะโฮวาอยู่กับเรา 
เรารับมือได้ถ้าพระยะโฮวาอยู่กับเรา
และเราจะมีความสุขในโลกใหม่ 
มีคำพูดไหนบ้างของวัยรุ่นเหล่านี้
ที่ช่วยคุณได้ไหม?
คุณคิดว่ามีวิธีไหนบ้างที่คุณเอาไปใช้ได้?
เอาเลย! 
หยุดวีดีโอนี้ไว้แป๊บนึง
แล้วลองคิดดูหรือคุยเรื่องนี้กับครอบครัวของคุณ 
เราจะให้เวลาคุณสักครู่นึง 
คุณได้แง่คิดดีๆ อะไรบ้างไหม?
คงต้องมีแน่ๆ
วิธีที่จะรับมือกับการระบาดใหญ่ครั้งนี้ก็คือ
ทำตามสิ่งที่บอกไว้ในฟีลิปปี 1:10
ที่นั่นอ่านว่า “มองให้ออกว่าอะไรสำคัญกว่า”  
แล้วอะไรคือสิ่งที่ “สำคัญกว่า”? 
พื้นฐานก็คืออ่านคัมภีร์ไบเบิล
อธิษฐาน ออกประกาศ
และการนมัสการประจำครอบครัว
แล้วการศึกษาส่วนตัวล่ะ?
นั่นก็สำคัญด้วย
หนังสือ<i>หนุ่มสาวถาม</i>
จะมีหัวเรื่องต่างๆ
ที่เหมาะกับสิ่งที่คุณกำลังเจออยู่ในตอนนี้ 
วัยรุ่นบางคนเริ่มอ่านบทความเรื่องราวชีวิตจริง
พี่น้องหญิงวัยรุ่นคนหนึ่งอ่านวันละเรื่องทุกวัน
มันเหมือนการเที่ยวรอบโลก
และได้ฟังพี่น้องเล่าด้วยตัวเองว่า
พวกเขารับมือกับปัญหายังไง
คุณหาบทความเหล่านั้นได้ใน 
<i>ห้องสมุดออนไลน์วอชเทาเวอร์</i>
แค่พิมพ์คำว่า “เรื่องราวชีวิตจริง” 
มีอีกอย่างหนึ่งที่เราต้องคิดถึง
เราควรทำอะไรเมื่อเรารู้สึกโดดเดี่ยวหรือเหงา?
ให้จำสิ่งที่สุภาษิต 18:1 บอกไว้ ที่นั่นอ่านว่า
“คนที่ปลีกตัวอยู่คนเดียว [หรือเก็บตัว]
...ไม่สนใจสติปัญญาเลย” 
ถ้าคุณรู้สึกโดดเดี่ยว เพื่อจะมี “สติปัญญา”
คุณต้องเข้าหาคนอื่น
คุณอาจพบว่าการคุยเรื่องดีๆ กับคนอื่น
หรือหัวเราะกับเพื่อน
ที่อยู่ในประชาคมของคุณ
แม้จะเป็นทางโทรศัพท์
 นี่เป็นสิ่งที่หมอแนะนำให้ทำ 
อีกวิธีหนึ่งที่จะแสดงว่าเรามี “สติปัญญา” ก็คือ
การเรียนรู้จากตัวอย่างที่ดี
ของพี่น้องวัยรุ่นคนอื่นๆ
คุณรู้ไหมวัยรุ่นบางคนติดคุกเพราะความเชื่อ
ส่วนคนอื่นๆ กำลังรอพิจารณาคดี 
อะไรช่วยพวกเขาให้รับมือได้?
คุณจะได้คำตอบในการสัมภาษณ์พี่น้อง
ดาร์ยา ดูโลวาจากรัสเซีย
ตอนที่เธออายุ 18 เจ้าหน้าที่
บุกค้นบ้านของเธอ
และจากนั้นเธอกับแม่ก็ถูกรัฐบาล
ตั้งข้อหาทางอาญา 
พวกเขาบุกค้นบ้านของเรา
ในวันที่ 1 เดือนสิงหา 2018
ตอนนั้นฉันทั้งรู้สึกกลัวและตกใจ
พวกเขาบอกแม่ว่าต้องช่วยฉัน
จากเรื่องยุ่งยากนี้
ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไม่มีอนาคต 
ไม่มีงาน ไม่มีครอบครัว ไม่มีอะไรเลย 
พวกเขาตั้งข้อหาทางอาญากับฉัน
แล้วก็ตัดสินว่าฉันมีความผิด
แม่ถูกตัดสินจำคุกสองปี ส่วนฉันหนึ่งปี
หลังจากนั้นไม่นาน
พวกเขาก็ตั้งข้อหาใหม่กับฉัน
และตอนนี้เรายังอยู่ในช่วงพิจารณาคดีอยู่ 
ฉันกลัวว่าพวกเขาจะส่งฉันกับแม่เข้าคุก
ดังนั้นเพื่อจะกลัวน้อยลง 
ฉันเลยใช้เวลามากขึ้นเพื่อศึกษาส่วนตัว
โดยวิธีนี้ถ้าฉันต้องติดคุก
ฉันก็ยังมีหลายอย่างให้ใคร่ครวญได้ 
2 พงศาวดาร 20:17 ให้กำลังใจฉัน 
ที่นั่นบอกว่า 
“ยืนเฉยๆ แล้วดูพระยะโฮวาช่วย
พวกเจ้าให้รอด”
นี่ไม่ใช่แค่วางใจพระยะโฮวาให้แก้ปัญหา
แต่เราต้องรอพระยะโฮวาลงมือจัดการด้วย 
ในการประชุมใหญ่ไม่นานก่อนเราถูกบุกค้น
มีจุดหนึ่งที่น่าสนใจบอกว่า
ร่างกายของมนุษย์
ประกอบด้วยน้ำถึง 80 เปอร์เซ็นต์
ดังนั้นตอนที่ฉันอยู่ในห้องสอบสวน
ฉันมองไปที่เจ้าหน้าที่แล้วในหัวของฉัน 
ฉันทำเส้นประแล้วเติม
น้ำในตัวเขาให้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ 
แล้วตอนที่เขาเริ่มพูดประมาณว่า
“ดาชา เธอไม่มีอนาคตแล้ว” 
ฉันก็เห็นว่าตัวเขามีน้ำเพิ่มขึ้น
สิ่งที่เขาขู่ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก 
เพราะฉันรู้สึกว่าพระยะโฮวาช่วย
ตอนที่เจอการทดสอบ 
เมื่อเจออีกฉันก็ไม่กลัว
ฉันมั่นใจว่าพระยะโฮวาจะช่วยฉัน 
แม้ว่าพระองค์จะช่วยฉันในแบบที่ไม่คาดคิด
แต่ฉันรู้ว่าวิธีนั้นจะทำให้
พระองค์ได้รับเกียรติเสมอ 
และนั่นรับรองกับฉันว่าทุกอย่างจะโอเค 
เราได้กำลังใจมากใช่ไหมครับที่เห็นว่า
ดาร์ยารักษาความภักดีและปกป้องความเชื่อของเธอ?  
ผมดีใจที่ได้คุยกับพวกคุณที่เป็นวัยรุ่น
แต่ตอนนี้ผมก็อยากจะคุยกับคนอื่น
ในครอบครัวด้วย
เพราะการระบาดใหญ่
ก็ส่งผลกระทบต่อกับพวกเขาด้วย 
คุณที่เป็นพ่อแม่ คุณคงยุ่งมากกว่าเมื่อก่อน
ตอนนี้คุณอาจต้องช่วยลูกเรียนจากที่บ้าน 
ต้องทำงานและดูแลบ้านและยังต้องรักษา
กิจกรรมต่างๆในงานรับใช้ด้วย
คุณคงพยายามที่จะทำทั้งหมดนี้ 
เราเห็นค่าสิ่งที่คุณทำ พระยะโฮวาก็เห็นด้วย 
สิ่งที่จะช่วยเราให้ทำทั้งหมดเหล่านี้ได้ก็คือ
การทำสิ่งที่เสริมความเชื่อเป็นประจำ
พ่อแม่ครับ เราขอชมเชย
ที่คุณนมัสการครอบครัวเป็นประจำ
ในบางครั้งคุณอาจจะชวนเพื่อนหรือญาติ
มานมัสการครอบครัวกับคุณโดยทางวีดีโอคอล
หรือทางโทรศัพท์ได้ไหม? พวกเขาก็คงชอบ
คุณก็คงชอบเหมือนกัน 
เราดีใจจริงๆ ที่เห็นพวกคุณที่เป็นวัยรุ่น
พยายามใกล้ชิดกับพระยะโฮวาต่อๆ ไปในช่วงนี้ 
แม้จะมีปัญหามากมายเกิดขึ้น
พวกคุณก็พยายามเสริมสร้างความเชื่อต่อๆ ไป
เราภูมิใจพวกคุณมากและขอมั่นใจว่า
พระยะโฮวาก็ภูมิใจในตัวพวกคุณด้วย 
คณะกรรมการปกครองฝากความรักอันอบอุ่น
มายังพวกคุณทุกคนครับ 
นี่คือสถานีโทรทัศน์ JW 
จากสำนักงานใหญ่ของพยานพระยะโฮวา 


-