JW subtitle extractor

Witam was, bracia i siostry!
W dzisiejszym programie
usłyszymy najnowsze informacje
o budowie w Ramapo
oraz wiadomości o naszych braciach i siostrach
w Norwegii, Rosji i Ukrainie.
Dowiemy się też
o nadzwyczajnym wzroście
liczby studiów biblijnych
na całym świecie.
A na koniec
podamy ekscytujące ogłoszenie!
Zostańcie z nami.
Od tego miesiąca, czyli od stycznia,
wznawiamy zgromadzenia obwodowe
i szkolenia teokratyczne
z osobistym udziałem obecnych.
Na pewno jesteśmy zachwyceni,
że będziemy mogli
znowu razem się spotykać!
Wyczekujemy również
naszych kongresów,
które w tym roku
odbędą się na żywo.
Na pewno też tak jak ja
nie możecie się doczekać,
aż zaśpiewacie na kongresie
pierwszą pieśń
razem z tysiącami braci i sióstr.
Jak przebiegają prace przy nowym obiekcie
Biura Głównego w Ramapo?
Z radością informujemy,
że 28 grudnia 2022 roku
władze miejskie w Ramapo
wydały zgodę na zagospodarowanie terenu,
a także na wycinkę drzew.
Dzięki temu kluczowemu zezwoleniu
cała budowa będzie mogła
ruszyć do przodu.
Chcemy rozpocząć oczyszczanie terenu
już w styczniu 2023 roku —
w tym miesiącu!
To, jak przedsięwzięcie w Ramapo
nabiera rozpędu,
przypomina nam o tym,
jak wyglądała budowa w Warwick,
i o tysiącach ochotników,
którzy przy niej pomagali.
Krótko po wyprowadzce z Brooklynu
brat Lett odczytał
na porannym wielbieniu
list otwarty od Ciała Kierowniczego.
Teraz, gdy budowa w Ramapo
ruszy pełną parą,
posłuchajmy tego
pięknego listu z 2016 roku.
Przy okazji pierwszego
porannego wielbienia
w pięknym nowym Biurze Głównym
Ciało Kierownicze pomyślało,
że stosowne będzie
odczytanie listu
z podziękowaniami dla wszystkich,
którzy brali udział w ciężkiej pracy
związanej z tym przedsięwzięciem.
Ogromnie to cenimy!
Pozwólcie, że odczytam ten list
od Ciała Kierowniczego.
„Drodzy Bracia!
W imieniu rodziny Betel w Warwick
Ciało Kierownicze pragnie wyrazić
głęboką wdzięczność
za nasz piękny nowy
Dom Betel w Warwick.
Jakże się nam podobają
nowe mieszkania i biura!
Świeże powietrze,
cicha okolica i piękne widoki
już mają pozytywny wpływ
na nasze samopoczucie.
Jesteśmy przekonani, że teraz —
z błogosławieństwem i pomocą Jehowy —
będziemy mogli pracować
jeszcze ciężej
i zrobić jeszcze więcej
na rzecz Królestwa.
Chociaż nie zasługujemy
na tak wspaniałe miejsce życia i pracy,
naprawdę cenimy
ten szczodry wyraz
niezasłużonej życzliwości Jehowy
(1 Piotra 4:10).
Jesteśmy wdzięczni Jehowie
za ponad 27 000 braci i sióstr,
którzy ochotniczo zgłosili się do pracy
przy budowie tego obiektu.
Wielu z Was wzięło urlop,
zapłaciło za podróż,
mieszkało w małych kwaterach
i wstawało wcześnie rano,
by przyjechać autobusem
na plac budowy.
Następnie niestrudzenie się wysilaliście
przy różnej pogodzie,
wkładając serce w to teokratyczne
przedsięwzięcie budowlane.
Wielu z Was przyjęło ponowne zaproszenia
do pracy w tym miejscu.
Nie ulega wątpliwości,
że Jehowa mocno Was kocha
za wszystko, co zrobiliście.
Bądźcie pewni,
że Ciało Kierownicze
również ogromnie Was kocha!
Zgodnie ze słowami Pawła
do Tesaloniczan
,staliście się nam umiłowani’
(1 Tesaloniczan 2:8).
Oprócz tych, którzy brali udział
w pracach budowlanych,
niezliczona liczba
innych braci i sióstr
wspierała ten projekt z daleka.
Ofiarne żony
wspierały pracujących mężów,
pomocą służyli pilni pracownicy
na oddaleniu,
szczodrzy głosiciele
pomagali finansowo,
a inne lojalne osoby
zachęcały i niosły praktyczną pomoc tym,
którzy pracowali w Warwick.
Ci, którzy pomagali z daleka,
przypominają słowa
z 1 Samuela 30:24.
Słowo Boże mówi, że ci,
którzy zostali przy tobołach,
otrzymali taki sam dział,
jak ci, którzy poszli do bitwy.
Chociaż my osobiście
nie znamy większości z Was,
drodzy bracia i siostry,
którzy wspieraliście ten projekt,
Jehowa z pewnością
zna każdego z Was.
Hebrajczyków 6:10 zapewnia:
,Bóg nie jest nieprawy,
żeby miał zapomnieć o waszej pracy
oraz o miłości, którą okazaliście
jego imieniu przez to,
że usługiwaliście świętym’.
Jehowa oczekuje,
że będziemy Mu dawać to, co najlepsze.
Dlatego odrzucił ofiarę Kaina.
Wiedział, że Kain
mógł Mu dać coś lepszego
(Rodzaju 4:5).
Ale podobnie jak Abel
Wy daliście Jehowie
to, co najlepsze.
Jesteśmy przekonani,
że dalej będziecie okazywać Jehowie
miłość z całego serca
zgodnie ze swoimi możliwościami
(Rodzaju 4:4; Mateusza 22:37).
Ponadto Ciało Kierownicze
pragnie serdecznie podziękować
pięciu braciom, którzy usługiwali
w Komitecie Budowy Warwick,
za ich uczynki świadczące o miłości.
Chcemy też bardzo podziękować
wielu betelczykom,
którzy współpracowali z nami
,ramię przy ramieniu’
przy tym ogromnym
przedsięwzięciu teokratycznym
(Sofoniasza 3:9).
Są wśród nich bracia
z amerykańskiego Komitetu Oddziału,
pracowici bracia i siostry
z Działu Przewozu Mebli,
Działu Konserwacji, Działu Komputerowego,
Działu Transmisji,
Działu Transportu i Biura Betel,
którzy wciąż wysilają się
przy gigantycznym zadaniu
przeprowadzki rodziny Betel
z Brooklynu do Warwick.
Nie wolno nam zapominać
o podziękowaniach
dla tysięcy oddanych braci i sióstr,
którzy pracowali
przy projekcie w Wallkill.
To również było
ogromne przedsięwzięcie!
Oby Jehowa Wam pobłogosławił
za ochocze nastawienie.
W Biblii czasem trzykrotnie
powtarza się coś dla podkreślenia.
Zgodnie z tym mówimy:
Dziękujemy, dziękujemy, dziękujemy
wszystkim, którzy nam pomagali
i dalej pomagają
doprowadzić do końca
to wspaniałe teokratyczne przedsięwzięcie
w Biurze Głównym!
‛Oby Jehowa nagrodził
wasze postępowanie
i obyście otrzymali pełną odpłatę
od Jehowy, Boga Izraela,
pod którego skrzydła
przyszliście się schronić’
(Rut 2:12).
Przyjmijcie wyrazy
naszej gorącej miłości!
Wasi bracia,
Ciało Kierownicze Świadków Jehowy”.
Tak jak w wypadku budowy w Warwick,
na budowie w Ramapo będzie potrzebnych
tysiące ochotników z USA.
Dziękujemy wam, bracia i siostry,
za to, że chętnie stawiacie się
do dyspozycji,
za wasze szczere modlitwy
i za wasze szczodre datki,
którymi wspieracie ten projekt.
Wkrótce w serwisie jw.org
ukaże się specjalne sprawozdanie
dotyczące uzyskania pozwolenia
na tę budowę.
Zapewne pamiętacie,
że w ostatnim sprawozdaniu
informowaliśmy was o tym,
co się dzieje w Norwegii.
Byliśmy zszokowani, kiedy otrzymaliśmy
list od norweskich władz.
Zagrożono nam odebraniem statusu
społeczności religijnej.
Z radością przekazujemy wam
nowe informacje.
22 grudnia 2022 roku
władze Norwegii ogłosiły,
że Świadkowie Jehowy nie będą już
prawnie zarejestrowani jako związek wyznaniowy.
Potem, 28 grudnia,
wystąpiliśmy do Sądu Rejonowego w Oslo
z wnioskiem,
w którym poprosiliśmy, żeby władze
wstrzymały się z podjęciem działań,
dopóki sprawa
nie zostanie rozstrzygnięta przez sądy.
30 grudnia Sąd wydał tymczasowy nakaz
wstrzymania tych działań.
Jesteśmy bardzo wdzięczni
Sądowi Rejonowemu w Oslo,
że podjął taką decyzję.
Prosimy, dalej módlcie się
o korzystne rozwiązanie tej sprawy.
Ostatnio pojawiły się
ciekawe doniesienia dotyczące Rosji.
9 grudnia 2022 roku
Rada Europy „stanowczo wezwała” Rosję
do ‛uchylenia zakazu działalności,
który został nałożony na Świadków Jehowy,
i do zakończenia
wszystkich wszczętych przeciwko nim
postępowań karnych’.
Czas pokaże, jak władze Rosji
na to zareagują.
Prosimy,
dalej módlcie się za wszystkich
naszych więzionych braci i siostry.
Jesteśmy całkowicie przekonani
o prawdziwości słów z Psalmu 9:9, 10:
Cieszymy się, że w ostatnich miesiącach
niektórzy bracia odzyskali wolność.
Na przykład 30 listopada 2022 roku
brat Siergiej Poliakow został uwolniony
po trzech latach więzienia.
Chcemy jednak pamiętać,
że na całym świecie
więzionych za wiarę
jest jeszcze ponad 175 braci i sióstr.
Jest wśród nich brat Andriej Własow,
który w Rosji został skazany
na siedem lat kolonii karnej.
Zobaczmy teraz,
co dzieje się w związku z jego sprawą.
Andriej Własow,
który pochodzi z Syberii,
jest poważnie chory i niepełnosprawny.
Rosyjski sąd skazał go
na siedem lat kolonii karnej.
Ten spokojny, religijny człowiek
usłyszał wyrok tylko za to,
że wierzy w Boga i czyta Biblię.
W gruncie rzeczy ani jeden zarzut
nie został poparty dowodami.
Na przykład zarzut, że działał na szkodę
porządku konstytucyjnego państwa.
Jak to robił?
Nie podano ani jednego przykładu,
który by to uzasadniał.
Rzekomo też rozbijał rodziny.
Które rodziny rozbił?
Jak się nazywali, gdzie mieszkali?
Niczym nie poparto tych zarzutów.
Na liście zarzutów odwołano się tylko
do artykułu 282, mówiącego o ekstremizmie.
23 maja 2022 roku
po końcowej mowie Andrieja
sąd udał się
na zaledwie pięciominutową naradę,
a następnie sędzia ogłosił wyrok —
siedem lat więzienia.
Przed rozprawą mąż poprosił mnie,
żebym nie płakała, cokolwiek się stanie.
Starałam się spełnić tę prośbę.
Byłem po prostu zszokowany,
tak samo wszyscy inni: przyjaciele,
znajomi i krewni —
wszyscy byli w szoku.
Ani prokurator, ani sędzia
nie wzięli pod uwagę
stanu zdrowia Andrieja.
Aresztowano go na sali sądowej
i zabrano do zakładu karnego
w Nowokuźniecku.
Kiedy trafił do zakładu karnego,
na początku był w celi sam.
Biegały tam wielkie karaluchy
i wisiały pajęczyny.
Było brudno.
Starał się tam posprzątać
na ile to możliwe,
żeby dało się to znieść.
Andriej cierpi na ostry artretyzm
obu stawów biodrowych,
któremu towarzyszy ich zesztywnienie,
co oznacza całkowity brak
ich ruchomości.
W rezultacie jego możliwości
poruszania się, dbania o siebie
i utrzymywania kontaktów społecznych
są ograniczone.
Nawet taka prosta rzecz,
jak ubranie spodni
wymaga od niego położenia się na podłodze
i wciśnięcia się w nie.
Rosja zatwierdziła listę
poważnych schorzeń,
które zwalniają kogoś
z konieczności pójścia do więzienia.
Jest wśród nich choroba Andrieja.
Żeby jednoznacznie to udowodnić,
dostarczyłem potwierdzenie od specjalisty.
Ta choroba może postępować.
I niestety, w wypadku Andrieja
już tak się dzieje.
W 2020 roku Andriej,
mimo że jest niepełnosprawny
i potrzebuje stałej opieki medycznej,
został zamknięty w celi zaraz po tym,
jak wtargnięto do jego domu.
Następnie nałożono na niego
areszt domowy.
Ograniczenia przed rozprawą
trwały rok i dziesięć miesięcy.
W trakcie aresztu domowego
mój mąż ciężko znosił
brak możliwości poruszania się.
Wolno mu było tylko dwie godziny
chodzić wokół budynku.
Nie mógł korzystać
z telefonu ani z internetu,
ani spotykać się z nikim oprócz mnie,
bo mieszkam pod tym samym adresem.
Nawet wizyta u lekarza albo dentysty
nie mogła się odbyć
bez oficjalnego zezwolenia śledczego,
który prowadził sprawę Andrieja.
Jak mówi Natalia,
Andriej nie stracił optymizmu.
Stara się utrzymywać kontakt
z nią i z przyjaciółmi, pisząc listy.
Wszyscy mają nadzieję, że sąd kasacyjny
wypuści Andrieja z więzienia.
Kiedy patrzę wstecz na wszystko,
co przeszliśmy przez ostatnie dwa lata,
widzę, że tak naprawdę
bałam się tylko wtedy,
gdy myślałam o tym,
co może się stać.
Gdy już się coś działo,
Jehowa był bardzo blisko mnie
i czułam Jego wsparcie.
Teraz widzę,
że za Jego murem obronnym
wichry prześladowań i prób
nie są niczym strasznym.
Jehowa stale troszczy się
o brata Własowa,
jak to pokazuje następujące zdarzenie,
które miało miejsce w październiku:
Inny brat, Aleksandr Putincew,
był transportowany do kolonii karnej
pociągiem więziennym.
Jechał tym pociągiem już od 10 dni,
kiedy zatrzymał się on
w obwodzie kemerowskim,
gdzie zabrał kolejnych więźniów.
Naszego brata, Andrieja,
również umieszczono
w tym pociągu więziennym
i osadzono w jednej z cel.
Inni więźniowie zaczęli pytać,
kim jest i za co został skazany.
Odpowiedział:
„Nazywam się Andriej Własow
i zostałem uwięziony
za swoją wiarę w Boga”.
Słysząc to, jeden z tych mężczyzn
prawie spadł z ławki
i powiedział do Andrieja:
„Chyba jesteśmy współwyznawcami!”.
Wyobrażacie to sobie?
Chociaż pochodzili z różnych regionów
i byli w innych więzieniach,
umieszczono ich
w tym samym pociągu,
a nawet w tej samej celi
w tym pociągu!
Jak się później okazało,
żony tych braci modliły się,
żeby ich mężowie mogli się spotkać.
To wydawało się niemożliwe,
ale Jehowa tego dokonał.
Ci bracia spędzili razem
ponad 12 godzin!
Mogli się ‛nawzajem zachęcić’,
co było im bardzo potrzebne.
‛Ten, który wysłuchuje modlitw’,
naprawdę wie, jak zatroszczyć się
o naszych braci.
Nie zapominamy też
o trzech naszych siostrach,
które są teraz w Rosji
więzione za wiarę.
Są to siostra Olga Iwanowa,
siostra Ludmiła Szczekołdina
i siostra Anna Safronowa.
Siostra Safronowa została skazana
na sześć lat pobytu w kolonii karnej.
To najsurowszy, najdłuższy wyrok
wydany na siostrę
od wprowadzenia zakazu w 2017 roku.
Pamiętamy też
o 71-letnim bracie Szamilu Chakimowie,
który jest więziony w Tadżykistanie
od lutego 2019 roku.
Na temat brata Chakimowa
komisarz amerykańskiej Komisji
do spraw Międzynarodowej Wolności Religijnej,
Nury Turkel, powiedział:
Chociaż w 2020 roku wyrok skrócono,
brat Chakimow
nie wyjdzie na wolność wcześniej
niż w maju 2023 roku.
Prosimy, dalej módlcie się
za brata Chakimowa.
Na całym świecie
nasi bracia i siostry
biorą też udział
w akcjach niesienia pomocy.
Na przykład już kilka miesięcy temu
spodziewaliśmy się,
że wielu naszych
braci i sióstr na Ukrainie
będzie potrzebować
ciepłych ubrań na zimę.
Poproszono więc
ponad 200 zborów w Niemczech
o ofiarowanie ubrań
i innych podstawowych artykułów.
Jaki był odzew?
Bracia podarowali jakieś
36 000 ubrań i 6500 par butów.
To było bardzo szczodre.
Z pomocą polskiego Biura Oddziału
na Ukrainę przewieziono 105 palet
z ponad 26 tonami ubrań,
które ofiarowali nasi współwyznawcy.
Pewien wdzięczny brat powiedział:
„Rzeczy, które otrzymaliśmy
jako pomoc humanitarną,
pomogą nam przetrwać zimną
i deszczową pogodę (...).
Kiedy uciekałem z domu, było ciepło,
a nie mogłem wziąć ze sobą
żadnych zimowych ubrań (...).
Z całego serca dziękuję wam za troskę.
To oczywisty dowód miłości
naszego Ojca, Jehowy”.
Pewna siostra powiedziała:
„Jesteśmy wzruszeni
waszą szczodrością i życzliwością. (...)
Pomogliście nam
zbytnio się nie martwić.
Przez was Jehowa przypomniał nam,
że nigdy nas nie zostawi,
że nigdy nas nie opuści,
że nie musimy się niczego bać
ani niczym martwić”.
Jakie piękne słowa!
Po ostatnich klęskach żywiołowych
sprawnie przebiegają
akcje odbudowy na Kubie,
w Nigerii, na Filipinach, w Portoryko,
w USA i w innych miejscach.
Modlimy się za wszystkich,
którzy ucierpieli w tych klęskach
i za tych, którzy biorą udział
w akcjach pomocy.
I dziękujemy wam wszystkim
za wasze hojne datki,
które pozwalają zatroszczyć się
o poszkodowanych braci i siostry.
Dziękujemy!
Odkąd w czerwcu zeszłego roku
wznowiliśmy formy służby
wymagające osobistego kontaktu,
docierają do nas
ekscytujące doniesienia z terenu.
Obserwujemy niesamowity wzrost
liczby studiów biblijnych.
W gruncie rzeczy
na całym świecie od maja
liczba studiów biblijnych
wzrosła prawie o 30 procent.
To oznacza, że obecnie
prowadzonych jest ponad 1,5 miliona
nowych studiów biblijnych.
Czy to nie wspaniałe?
Posłuchajmy teraz kilku wypowiedzi
z Biur Oddziałów z całego świata
na temat wzrostu,
jaki obserwujemy od maja.
W Angoli od maja
do października 2022 roku
przybyło ponad 265 000 studiów biblijnych.
W krajach podlegających
Oddziałowi Ameryka Centralna
mamy teraz przeszło 680 000 studiów.
To ponad 20-procentowy wzrost
w stosunku do maja 2022 roku.
W Papui-Nowej Gwinei
liczba studiów biblijnych wzrosła o 15 procent,
odkąd wróciliśmy do służby
od domu do domu.
Z radością informujemy,
że w krajach podlegających Oddziałowi
Europa Środkowa rośnie liczba studiów.
Tylko w pierwszych trzech miesiącach
bieżącego roku służbowego
odnotowaliśmy przeszło
6800 nowych studiów biblijnych.
W Demokratycznej Republice Konga
odnotowaliśmy przeszło
290 000 nowych studiów biblijnych,
odkąd wznowiliśmy świadczenie publiczne
i głoszenie od domu do domu.
W krajach podlegających
amerykańskiemu Biuru Oddziału
tylko w pierwszych dwóch miesiącach
tego roku służbowego
przybyło blisko 30 000 studiów.
W Hiszpanii od maja
do października 2022 roku mieliśmy
4-procentowy wzrost liczby studiów.
W Mozambiku mamy jakieś
47 000 nowych studiów biblijnych,
odkąd wróciliśmy
do służby od domu do domu.
W Wenezueli odnotowaliśmy w maju
ponad 67 000 studiów biblijnych,
ale w październiku
było ich już prawie 105 000.
To niezwykłe widzieć,
jak Jehowa nam błogosławi.
W Korei przez 30 kolejnych miesięcy
osiągaliśmy nową najwyższą
liczbę głosicieli.
Mamy ich teraz 106 050.
A przez ostatnich 27 miesięcy
mieliśmy nowe najwyższe
liczby pionierów stałych.
Obecnie jest ich 50 846.
To oznacza, że prawie połowa
wszystkich głosicieli to pionierzy stali.
Tu, w Malawi, widzimy niesamowity wzrost
liczby studiów biblijnych.
W maju mieliśmy ponad 87 000 studiów.
Ale w październiku
było ich już ponad 130 000.
Na Filipinach od maja
liczba studiów biblijnych
wzrosła o ponad 60 000.
A w listopadzie po raz pierwszy
przekroczyliśmy liczbę
240 000 głosicieli.
Czy to nie było zachęcające?
Podam jeszcze jeden przykład:
W kraju, gdzie nasza działalność
jest zakazana,
od maja przybyło blisko
3000 nowych studiów biblijnych.
To wspaniałe, że mimo sprzeciwu
dzieło głoszenia dalej się rozwija.
Ciało Kierownicze ogromnie się cieszy,
słysząc wszystkie te doniesienia
o tym, co dzieje się w terenie.
Rzeczywiście, widzimy,
że Jehowa przyśpiesza to dzieło.
Ostatnio pionierzy stali dowiedzieli się,
że od 1 marca 2023 roku
znowu będą musieli osiągać
wymaganą liczbę godzin.
Pionierzy analizują teraz
swoje rozkłady zajęć
i planują, jak sprostać temu wymaganiu.
Ale Ciało Kierownicze realistycznie patrzy
na sytuację na świecie.
Wiele Biur Oddziałów donosi,
że pionierom trudno jest sprostać
wymaganiu godzinowemu
z powodu rosnących kosztów utrzymania.
A wielu z nich dotknęły też klęski żywiołowe,
niepokoje społeczne i wojna.
W roku 1999 Ciało Kierownicze
przyjrzało się sytuacji pionierów.
W Służbie Królestwa
ze stycznia tamtego roku napisano:
Biorąc to wszystko pod uwagę,
w 1999 roku Ciało Kierownicze postanowiło,
że zmieni wymaganie godzinowe
dla pionierów.
Teraz, 24 lata później,
warunki na świecie jeszcze się pogorszyły
i Ciało Kierownicze dostrzega,
że nasi pionierzy
zmagają się z podobnymi wyzwaniami.
Dlatego z największą przyjemnością
informujemy,
że Ciało Kierownicze podjęło decyzję,
by zmienić wymaganie godzinowe
dla pionierów,
począwszy od 1 marca 2023 roku.
Może chcecie wziąć coś do pisania
i to zanotować.
Gotowi?
Oto nowe wymagania:
Od pionierów stałych będzie się teraz
wymagać 600 godzin w roku,
co oznacza średnio
50 godzin w miesiącu.
Od pionierów pomocniczych
będzie się teraz wymagać 30 godzin.
Ale uwaga — to ekscytujące:
W marcu i kwietniu
oraz w miesiącu wizyty nadzorcy obwodu
głosiciele będą mogli pełnić
pomocniczą służbę pionierską
z wymaganiem zmniejszonym
do 15 godzin.
Dzięki temu postanowieniu
o wiele więcej z nas będzie mogło pełnić
pomocniczą służbę pionierską
w tych miesiącach wzmożonej aktywności.
A co z pionierami specjalnymi
i misjonarzami?
Będzie się teraz od nich wymagać
wypracowywania 100 godzin w miesiącu.
Siostry, które są pionierkami specjalnymi
albo misjonarkami
i które mają ponad 40 lat,
będą mogły wypracowywać
90 godzin w miesiącu.
Jak powinniśmy patrzeć na te zmiany?
Jest to wspaniały dowód tego,
że Jehowa bardzo kocha swoich sług
i czule się o nich troszczy.
Chcielibyśmy,
żeby jak najwięcej osób
zachowało swój cenny przywilej
usługiwania jako pionierzy.
Uważamy też, że te zmiany
umożliwią jeszcze wielu
kolejnym głosicielom
rozpoczęcie służby pionierskiej.
Ponieważ na całym świecie
wzrasta liczba osób
proszących o studia biblijne,
jest to naprawdę
najlepszy moment na to,
żeby zwiększyć swój udział w służbie.
Jeśli teraz usługujesz jako pionier,
mamy nadzieję, że tak pozostanie.
A jeśli nie jesteś jeszcze
pionierem stałym,
czy mógłbyś rozważyć taką możliwość?
Ponieważ zbliża się okres Pamiątki,
z pewnością wszyscy starsi,
słudzy pomocniczy i głosiciele
z modlitwą przemyślą,
czy mogą podjąć służbę pomocniczą.
Czy ty również?
Wypatrujemy, jak Jehowa
pobłogosławi tym postanowieniom
podjętym ku Jego czci i chwale.
Wszyscy więc z całych sił
dalej szukajmy tych,
którzy ‛mają
właściwe nastawienie serca,
potrzebne do uzyskania
życia wiecznego’.
Bardzo was wszystkich kochamy.
To była audycja JW Broadcasting
z Biura Głównego Świadków Jehowy.

Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 1/2023