JW subtitle extractor

Hallo allemaal, welkom.
We zijn heel blij dat je weer kijkt.
We hebben eerst wat updates voor jullie...
en daarna gaan we naar een aanmoedigend
interview kijken.
We zijn blij dat kortgeleden...
twee broeders
uit de gevangenis in Rusland zijn vrijgelaten...
nadat ze hun straf hadden uitgezeten.
Op 19 juli 2023...
werd onze 69-jarige broeder
Joeri Saveljev vrijgelaten...
hij heeft meer dan vierenhalf jaar
achter de tralies gezeten.
Tientallen broeders en zusters
stonden buiten de gevangenis klaar...
om hem te verwelkomen.
We zijn heel blij voor hem
en voor zijn dierbaren.
En op 26 juli 2023...
werd broeder Sergej Klimov vrijgelaten...
na een gevangenisstraf van zo’n vijf jaar.
Hij werd warm onthaald
door zijn familie en vrienden.
We zijn heel blij voor jullie.
Jezus zei in Openbaring 2:10:
De Duivel zal ermee doorgaan...
sommigen van jullie
in de gevangenis te gooien.
Maar Jezus zei ook: Wees niet bang.
In De Wachttoren van juli 2019 stond:
Maar wat kunnen we leren
van onze twee lieve broeders uit Rusland?
Ze hebben ondanks hun gevangenzetting
volhard...
en hebben daardoor
een overwinning behaald.
Jezus had dus gelijk toen hij zei
dat we geen reden hebben om bang te zijn.
Broeders en zusters over de hele wereld...
genieten van het Heb geduld!-congres
van dit jaar.
Voor veel kinderen
is dit misschien het eerste congres op locatie...
dat ze bewust meemaken.
Laten we eens
naar een paar van hen luisteren.
Vandaag ben ik heel blij
omdat ik op het congres ben...
ik kan iedereen weer zien.
Ik vind het leuk
om hier op het congres te zijn...
omdat ik hier
met allemaal broeders en zusters kan praten.
Ik vind het leuk om met mijn nieuwe vrienden
op de foto te gaan.
Het congres is heel leuk...
want hier kan ik broeders en zusters
een knuffel geven.
En ik vind de liedjes heel leuk,
ze maken me rustig en blij.
Ik ging samen met de broeders en zusters
van onze gemeente...
helpen schoonmaken,
dat was heel leuk.
Hier heb ik allemaal
familie en vrienden om me heen...
en ze houden allemaal van Jehovah,
net als ik.
Ik vind het hier leuk
omdat je allemaal filmpjes ziet...
en je ziet ook
allemaal broeders en zusters.
Ik denk dat dit veel beter is
dan thuis kijken.
Ik leer veel meer
omdat ik hier beter oplet dan thuis.
Ik vind dit congres veel leuker
dan een congres op tv.
Wat een mooie uitspraken.
We zijn zo trots op alle ouders.
De moeite die jullie doen...
om jullie kinderen
mee te nemen naar het congres...
doet ons denken
aan wat Jozef en Maria deden.
Jaar in jaar uit namen ze Jezus
en hun andere kinderen mee...
naar de feesten in Jeruzalem.
En het was de moeite waard.
Zo geven ook jullie, ouders,
jullie kinderen een prachtig geschenk...
door ze mee te nemen naar het congres.
Ongetwijfeld
verwarmt het Jehovah’s hart...
om jullie daar allemaal aanwezig te zien.
Op 1 september
begint er een nieuw dienstjaar.
Ook begint dan
onze wereldwijde speciale actie...
waarbij we De Wachttoren nr. 2
2020 aanbieden...
met de titel:
Wat is Gods Koninkrijk?
Hulppioniers
mogen in de maand september...
kiezen voor een urenvereiste
van 15 of 30 uur.
We hebben het Koninkrijk
nu meer dan ooit nodig...
en het geeft ons vreugde
om deze belangrijke boodschap...
met anderen te delen.
Binnenkort zullen de gemeentes
erover geïnformeerd worden...
wanneer de regionale congressen
van 2024 zullen plaatsvinden.
We zijn blij jullie te kunnen vertellen...
wat het thema
van het congres van 2024 is...
namelijk...
Deel het goede nieuws!
Het is gebaseerd
op 1 Korinthiërs 9:16 waar staat:
Er is zoveel slecht nieuws tegenwoordig...
dus we weten zeker
dat jullie zullen genieten...
van alle drie de dagen
van dit geweldige congres...
vanaf de allereerste woorden
op vrijdagochtend.
Over goed nieuws gesproken...
wat waren we blij toen 28
van onze lieve broeders en zusters...
werden vrijgelaten uit de gevangenis
in Eritrea...
op 4 december 2020.
Ze hadden tussen de 5 en 26 jaar
gevangen gezeten.
Waarom zaten ze gevangen?
Vanwege hun christelijke neutraliteit.
Broeder Negede Teklemariam
was een van degenen...
die gevangen heeft gezeten
vanwege zijn neutrale standpunt.
In 1994,
toen Negede nog maar 21 jaar was...
werd hij door soldaten
uit zijn huis ontvoerd.
Hij heeft in totaal 26 jaar
in twee gevangenissen doorgebracht...
samen met broeder Paulos Eyasu
en Isaac Mogos.
Na hun vrijlating
uit de gevangenis in 2020...
heeft Isaac zich laten dopen.
Deze drie broeders
dienen Jehovah nog steeds getrouw.
In het volgende
hartverwarmende interview...
zul je zien wat Negede heeft geholpen
trouw aan Jehovah te blijven.
Op 17 september 1994
om ongeveer 1 uur ’s nachts...
kwamen er drie soldaten naar ons huis.
Ik kreeg niet de gelegenheid
om iets te zeggen of om me om te kleden.
M’n moeder zei tegen me:
Wees moedig, Jehovah is met je.
Zolang je trouw aan Jehovah blijft,
zal hij je beschermen.
Ze bleef die woorden herhalen
terwijl ik meegenomen werd.
Sawa is een militair trainingskamp,
het is een heel groot kamp...
en binnenin het kamp
is er een kleine gevangenis.
Eigenlijk is gevangenis
niet het goede woord...
hier bestaat gewoon geen woord voor.
Het is onmenselijk
hoe mensen daar behandeld worden.
De ruimte is gemaakt van metalen golfplaten
en wordt overdag extreem heet.
Er was geen ventilatie, geen bed.
We sliepen op de grond.
Het voedsel dat we kregen
stelde niet veel voor:
brood, droge linzen, soms soep.
In de gevangenis
werden we vastgebonden met touwen...
en heel wreed behandeld.
We verduurden afranselingen
en dwangarbeid.
Ze lieten ons extra hard werken,
zodat we vermoeid zouden raken...
en het op zouden geven
en onze neutraliteit zouden schenden.
Wat ik het moeilijkste vond
in de 23 jaar in Sawa...
is dat de bewakers
ons niet eens toestonden...
om onze behoefte te doen als we moesten.
Je moest toestemming krijgen
om je behoefte te doen...
en er was altijd iemand bij
die ons in de gaten hield...
en naar ons keek, erger kan niet.
Er waren geen wc’s.
We hadden nooit de hoop
om vrijgelaten te worden...
laat staan om een eerlijk proces
in een rechtbank te krijgen.
Ze waren gewoon aan het wachten
tot we gek zouden worden...
of dood zouden gaan
door gebrek aan medische zorg.
Iets wat me heeft geholpen
om door te gaan...
was de dagtekst
van de dag waarop ik werd gearresteerd.
De Bijbeltekst was Johannes 16:33,
daarin staat onder andere:
Deze Bijbeltekst was niet alleen
een bron van aanmoediging en troost...
voor ons als gevangenen...
maar ook voor degenen
die ons moesten missen.
De soldaten
namen me een keer mee naar de woestijn...
en zeiden dat ik een gat moest graven.
Ze gaven me twee opties.
Ze zeiden:
We hebben al veel dingen geprobeerd...
maar je verandert maar niet,
de overheid heeft besloten je te executeren.
Dus trek een militair uniform aan
en wees een soldaat net als de anderen.
Maar als je blijft zeggen:
Ik kies voor Gods Koninkrijk...
of ik kies voor het Koninkrijk in de hemel,
dan beland jij in dit gat.
En dat gebeurde.
Het gat was zo diep
dat alleen m’n hoofd boven de grond uitstak.
Ik had veel last
van de brandende zon op m’n hoofd.
En het zand waarin ik begraven was,
was ook heel heet geworden door de zon.
Ik was heel erg aan het zweten
en verloor langzaam m’n bewustzijn.
Verderop reed er een auto langs
met militair personeel.
Ze zagen dat er iemand begraven was...
en dat alleen z’n hoofd
boven de grond uitstak.
De soldaat in de auto
was niet van het militaire kamp...
hij reed toevallig voorbij.
Hij bleek een hooggeplaatste militair te zijn.
Ik kende hem niet en hij kende mij niet.
Hij vroeg aan de mannen:
Hoe is dit gebeurd?
Mag dit zomaar, iemand zo behandelen?
Wie heeft jullie het bevel gegeven
hem levend te begraven?
Deze ervaring heeft mij en de anderen
geleerd dat als je de gevangenis ingaat...
je je wel alleen kunt voelen,
maar zolang je trouw blijft aan Jehovah...
kun je erop vertrouwen
dat hij iets voor je zal doen.
Ik heb ervaren dat Romeinen 8:35-39
in ons geval waar was...
Jehovah heeft ons geholpen.
Er is echt niks wat ons kan scheiden
van zijn liefde.
In de gevangenis
werkte een man en een vrouw.
De man was een bewaker
en zij was secretaresse.
Ze zeiden een keer tegen elkaar over ons:
Het lijkt erop
dat ze geëxecuteerd gaan worden...
waarom leggen we dit niet vast
zodat we hun verhaal kunnen vertellen?
Dan kunnen we tenminste
tegen hun familie zeggen:
Hier waren ze en zo zagen ze eruit.
Ze besloten een foto van ons te nemen...
en die aan onze familie
en de rest van de wereld te laten zien.
Je ziet op de foto dat Paulos’ handen
onder de modder zitten.
We deden buiten dwangarbeid
en moesten met stenen sjouwen.
We wilden niet dat familie
en onze ouders...
ons terneergeslagen
en verdrietig zouden zien.
We wilden juist dat ze wisten...
dat we blij waren dat we vervolgd werden
vanwege ons geloof.
Daarom deden we ons best
om te glimlachen.
Tijdens de jaren in de gevangenis...
heeft het gebed
ons er echt doorheen geholpen...
vooral in de eerste paar jaren.
We hadden toen niks
van geestelijk voedsel:
geen Bijbel, geen publicaties.
Het enige dat we hadden was het gebed.
Ik weet nog dat ik in het begin
Jehovah specifiek vroeg...
om vrijgelaten te worden
uit de gevangenis.
Maar met het verstrijken van de jaren
veranderde ik mijn gebeden.
Ik bad: Jehovah help me om te volharden...
help me om het gevangenisleven
aan te kunnen.
Ik had niet zien aankomen
dat ik die dag of dat jaar zou vrijkomen.
Ik zag dat Jehovah zijn aanbidders
uit moeilijke situaties kan bevrijden.
Het moment dat hij daarvoor uitkiest
is het juiste moment.
Ik heb in die 26 jaar heel veel geleerd.
Ik heb geleerd dat Jehovah luistert
als we onze zorgen uiten.
De ongemakken wegen niet op...
tegen het voorrecht
om vervolgd te worden vanwege zijn naam.
We weten niet hoe de dag van morgen eruitziet
of wat er dan verandert...
dus het heeft totaal geen zin
om bang te zijn...
voor een gevangenisstraf
of voor vervolging.
Je kunt je op vervolging voorbereiden.
Jehovah kan ons
bij elke beproeving helpen...
je hoeft alleen maar om zijn hulp te vragen.
Wat er ook gebeurt,
of je het nou verwacht of niet...
dit heb ik geleerd:
Jehovah zal je helpen het te doorstaan.
Velen hebben ons geholpen
door brieven en spullen te sturen...
overal vandaan.
Broeders en zusters van over de hele wereld
bleven voor ons bidden...
zelfs kinderen die niet eens
onze naam konden uitspreken.
Dat gaf ons kracht.
Er zijn er velen die nog steeds
gevangen zitten.
Blijf dus alsjeblieft bidden.
Heel erg bedankt
voor het delen van je ervaring, Negede.
Het is zo aanmoedigend om te horen
hoe Jehovah voor je heeft gezorgd...
terwijl je zo wreed behandeld werd.
Je bent Jehovah altijd trouw gebleven...
en we houden heel veel van je.
In de afgelopen 26 jaar...
dat jij samen met de andere broeders
gevangen hebt gezeten heb ik...
samen met veel andere broeders
en zusters van over de hele wereld...
vaak voor je gebeden.
En we blijven bidden
voor de 32 broeders en zusters in Eritrea...
die nog steeds gevangen zitten
vanwege hun geloof.
Wat kunnen we leren
van het interview met Negede?
Hier volgen drie lessen:
Ten eerste: lees elke dag de dagtekst.
Ten tweede:
vertrouw op Jehovah door te bidden.
En ten derde: je kunt je vreugde bewaren
ondanks vervolging.
We zijn blij
om jullie te kunnen laten weten...
dat het volledige interview met Negede
beschikbaar zal komen op jw.org.
Als we nadenken
over de volharding van Negede...
dan doet dat ons denken aan degenen
die nog steeds vervolgd worden...
of gevangenzitten vanwege hun geloof.
Lieve broeders en zusters
die volharden ondanks vervolging...
in Eritrea, Rusland
en andere delen van de wereld:
we bidden voor jullie
en we houden heel veel van jullie.
Vanuit het hoofdkantoor
van Jehovah’s Getuigen...
was dit JW Broadcasting.

Besturende Lichaam update 2023 nr. 6