JW subtitle extractor

Ik ben Akil.
Toen ik 18 was,
gingen we naar een andere stad verhuizen.
Ik vond het echt heel erg
dat ik m’n vrienden achter moest laten.
En ik wist ook niet
of ik wel nieuwe vrienden zou krijgen.
M’n ouders leken heel gelukkig.
Ik wilde ze geen rotgevoel geven
door ze te vertellen hoe ik me echt voelde.
De nieuwe school was al niet veel beter...
totdat ik Casper tegenkwam.
Hij leek me wel een aardige gast.
Al snel werden zijn vrienden mijn vrienden.
...was iets waar David in geloofde.
Hij liet dat zien door de omgang die hij koos.
Als we het hebben
over hechte vriendschappen in de Bijbel...
dan denk je vaak
aan die van David en Jonathan.
Wat hadden David en Jonathan
met elkaar gemeen? Niet hun leeftijd.
Akil, je stuurde een berichtje
tijdens de vergadering?
Ja, had ik niet moeten doen, sorry.
Maar Casper is gewoon een nette jongen.
Misschien wil hij zelfs wel studie.
Dat snap ik, Akil. Maar we moeten voorzichtig zijn
met hoeveel tijd we doorbrengen...
met mensen die niet van Jehovah houden.
Ze hebben gewoon andere normen.
Je weet dat in Spreuken 13:20 staat
dat het beter is om met wijzen te wandelen.
Waarom zoek je geen vrienden
die ook van Jehovah houden?
Dan krijg je vrienden voor altijd.
Maar hoe moet ik dat doen?
Er zit niemand van m’n leeftijd in onze gemeente.
Maar Akil, goede vrienden
kunnen uit onverwachte hoek komen.
Mam, ik had goede vrienden...
vroeger.
We voelden ons allemaal rot die avond.
De volgende dag
postte Casper foto’s van een feestje.
M’n ouders hadden gelijk.
Ik besloot niet meer
met Casper en z’n vrienden om te gaan...
maar ik voelde me nog steeds alleen.
Hé, Akil. Heb je zaterdag
al een velddienstafspraak?
Eh, nee.
Mooi, nu wel.
Dan zie ik je om half 10 op de actie, oké?
Na de velddienst gingen we met de groep
koffie drinken bij Max.
Heb jij die gemaakt?
Vind je ze mooi?
-Ja!
Mijn vrouw maakte altijd foto’s,
ze was gek op fotograferen.
Ze heeft me een keer een camera gegeven
voor onze trouwdag.
Vanaf toen vond ik het ook geweldig.
De tijd gaat zo snel.
Het is alweer 12 jaar geleden
dat ze is overleden.
Wat erg.
-Tja.
Maar fotografeer je nog steeds?
-Zeker, ik geniet ervan.
Ik voel me dan
dicht bij Jehovah’s schepping.
Dan besef ik:
we zijn nooit helemaal alleen, toch?
Soms worden mensen
waar je het niet van verwacht je vrienden...
ook al zijn ze niet van jouw leeftijd.
Toen ik meer met Max omging, besefte ik
dat we net als David en Jonathan waren.
Hun vriendschap was niet gebaseerd op leeftijd
maar op hun liefde voor Jehovah.
En ze hielpen elkaar.
En Max hielp mij om aan een goede
geestelijke routine vast te houden.
We zijn niet van dezelfde leeftijd
maar Max is een goede vriend van me geworden.
Ik moest gewoon anders
naar mensen leren kijken.

Onverwachte vriendschappen