JW subtitle extractor

«Υπηρετήστε τον Ιεχωβά με χαρά»,
λέει το εδάφιο Ψαλμός 100:2.
Ναι, ο Ιεχωβά θέλει να είμαστε χαρούμενοι.
Και μας έχει δώσει πολλούς λόγους για να χαιρόμαστε.
Μας έδωσε τη ζωή με τις πολλές χαρές της.
Μας έδωσε τη Γραφή για να μας διδάξει
πώς να απολαμβάνουμε τη ζωή.
Και μας δείχνει τον δρόμο
για άφθονες χαρούμενες εμπειρίες.
Ναι, ο Ιεχωβά είναι ο Θεός που δίνει χαρά.
Ο Σατανάς όμως δεν θέλει να βρίσκουμε χαρά
στην υπηρεσία του Ιεχωβά.
Γιατί; Κατ’ αρχάς, ξέρει ότι η χαρά μάς βοηθάει...
να συνεχίζουμε το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας...
το έργο που εκείνος θέλει να σταματήσει.
Προσπαθεί λοιπόν να καταστρέψει τη χαρά μας...
ενίοτε μέσω επίσημης εναντίωσης...
και άλλοτε μέσω πίεσης
από την οικογένεια και τον περίγυρο.
Επίσης, ο Σατανάς θέλει να περιορίσουμε
την υπηρεσία μας προς τον Ιεχωβά...
ώστε να αποκτούμε περιττά υλικά πράγματα.
Θέλει να νομίζουμε ότι θα βρούμε διαρκή χαρά...
αν αποκτούμε όλο και περισσότερα υλικά πράγματα.
Αυτό δεν ισχύει.
Οι μέθοδοι του Σατανά δεν είναι καινούριες.
Καθώς θα διαβάζουμε περικοπές από τα βιβλία
του Έσδρα, του Αγγαίου και του Ζαχαρία...
αναζητήστε διδάγματα που μας βοηθούν
να “υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά” σήμερα.
Προσέξτε τι έφερνε χαρά στον λαό του Ιεχωβά τότε...
και τι τους τη στερούσε.
Και σκεφτείτε γιατί και πώς μπορούμε εμείς
να γευτούμε τη «χαρά του Ιεχωβά» σήμερα...
ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες.
Ο Έσδρας, ιερέας και αντιγραφέας
του Νόμου του Μωυσή...
είναι ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου.
Αυτό αφηγείται την ιστορία του Ισραήλ
από εκεί που τελειώνει το 2 Χρονικών...
που επίσης έγραψε πιθανότατα ο Έσδρας.
Βρισκόμαστε στο 537 Π.Κ.Χ...
και πολλοί Ιουδαίοι ετοιμάζονται
να επιστρέψουν στον Ιούδα.
Το έθνος ήταν αιχμάλωτο στη Βαβυλώνα 70 χρόνια...
ως τιμωρία για ειδωλολατρία.
Πήραν ένα οδυνηρό μάθημα...
και ποτέ ξανά δεν πέφτει
ολόκληρο το έθνος στην ειδωλολατρία.
Τώρα έχει έρθει ο καιρός να αποκατασταθεί
η αγνή λατρεία στην Ιερουσαλήμ.
Η αφήγηση καλύπτει το διάστημα διακυβέρνησης
αρκετών βασιλιάδων της Περσίας...
αρχίζοντας από τον Κύρο,
και ξεκινάει με ένα χαρμόσυνο γεγονός.
Παρακαλώ, βρείτε τα εδάφια Έσδρας 1:1-6.
Φανταστείτε!
Ο Ιεχωβά επαναφέρει τους Ιουδαίους στη γη τους...
με εντολή από τον ίδιο τον βασιλιά Κύρο
να ανοικοδομήσουν τον ναό.
Πολλοί Ιουδαίοι ανταποκρίνονται με χαρά.
Αλλά και όσοι για διάφορους λόγους
δεν μπορούν να πάνε...
υποστηρίζουν οικονομικά εκείνους που μπορούν.
Πιθανότατα στις αρχές της άνοιξης του 537 Π.Κ.Χ...
σχεδόν 50.000 Ισραηλίτες φεύγουν από τη Βαβυλώνα.
Επικεφαλής είναι ο αρχιερέας Ιησούς...
και ο κυβερνήτης τον οποίο
διόρισε ο Κύρος, ο Ζοροβάβελ.
Στις αρχές φθινοπώρου,
φτάνουν στον Ιούδα και είναι γεμάτοι χαρά!
Αλλά πώς θα διατηρήσουν τη χαρά τους;
Προσέξτε τι κάνουν αμέσως μόλις τακτοποιούνται.
Ας διαβάσουμε τα εδάφια Έσδρας 3:1-6:
Προσέξατε ότι οι Ιουδαίοι
αποκαθιστούν τη λατρεία του Ιεχωβά...
“παρότι φοβούνται τους λαούς των γύρω περιοχών”;
Επειδή αναλαμβάνουν δράση με θάρρος,
νιώθουν πολύ μεγάλη χαρά.
Συμβαίνει αυτό που είχε πει ο Μωυσής...
όταν έδωσε στον λαό την οδηγία
να τηρεί τη Γιορτή των Σκηνών...
«Θα είσαι γεμάτος χαρά»!
Τον επόμενο χρόνο, με θάρρος και χαρά
έβαλαν τα θεμέλια του ναού.
Ας διαβάσουμε για αυτό στα εδάφια Έσδρας 3:10-13:
Μερικοί από τους πιο ηλικιωμένους Ισραηλίτες...
δεν μπορούν να φανταστούν πώς θα συναγωνιστεί
αυτός ο ναός τη δόξα του ναού του Σολομώντα.
Αλλά οι χαρούμενες κραυγές των άλλων
σκεπάζουν το κλάμα τους.
Ωστόσο, οι λαοί των γύρω περιοχών δεν χαίρονται.
Προσπαθούν με πανουργία
να χαλάσουν τη χαρά του Ισραήλ.
Ας δούμε πώς, στα εδάφια Έσδρας 4:1-3:
Ο Ζοροβάβελ διακρίνει ότι πίσω από την πρόταση
των εχθρών τους κρύβονται κακά κίνητρα.
Όταν την απορρίπτει, εκείνοι προσπαθούν...
να εμποδίσουν τους Ιουδαίους να χτίσουν τον ναό.
Προσέξτε πώς συνεχίζουν τα εδάφια 4 έως 7:
Ας δούμε τι γράφει στον βασιλιά ο Ρεούμ...
ο ανώτατος κυβερνητικός αξιωματούχος,
μαζί με άλλους εχθρούς του Ισραήλ.
Προσέξτε τι είδους ψευδείς κατηγορίες διατυπώνουν.
Έσδρας 4:11-16:
Σας θυμίζουν κάτι αυτές οι ψευδείς κατηγορίες;
Είναι οι ίδιες που εκτοξεύουν μερικές φορές
οι εχθροί μας σήμερα...
«Δεν πληρώνουν φόρους.
Υπονομεύουν το Κράτος.
Είναι στασιαστικά και ανατρεπτικά στοιχεία.
Είναι εκτός ελέγχου».
Και βέβαια είναι όλες ψευδείς κατηγορίες!
Σε εκείνη την περίπτωση, έφεραν αποτέλεσμα.
Ο βασιλιάς διατάσσει τη διακοπή των εργασιών...
και η ανοικοδόμηση του ναού σταματάει.
Τι κρίμα! Στην αρχή...
οι Ιουδαίοι δεν είχαν επιτρέψει
στον φόβο του ανθρώπου...
να τους εμποδίσει να κάνουν το έργο του Ιεχωβά.
Αλλά τώρα το επιτρέπουν.
Σήμερα, πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε
αυξανόμενη εναντίωση στο έργο του Ιεχωβά.
Αλλά ο συμβιβασμός ή η παραίτηση
δεν έφεραν ποτέ χαρά σε κανέναν...
το αντίθετο μάλιστα.
Όταν μένουμε πιστοί νιώθουμε χαρά...
ακόμα και αν αντιμετωπίζουμε βίαιο διωγμό.
Πώς γίνεται αυτό; Σκεφτείτε το εξής αληθινό παράδειγμα.
Ένας αγριεμένος όχλος
περικύκλωσε μια μητέρα και την κόρη της...
απαιτώντας να αγοράσουν κάρτα του κόμματος.
Τι θα έκαναν οι αδελφές;
Αν συμβιβάζονταν και αγόραζαν την κάρτα,
οι ενάντιοί τους θα χαίρονταν.
Αλλά εκείνες θα ήταν δυστυχισμένες...
ξέροντας ότι απαρνήθηκαν τον ουράνιο Πατέρα τους.
Οι αδελφές δεν ενέδωσαν.
Εννοείται ότι δεν τους άρεσε
ο χλευασμός και η κακομεταχείριση.
Έπειτα όμως η συνείδησή τους ήταν καθαρή.
Και ένιωθαν βαθιά χαρά...
ξέροντας ότι έμειναν πιστές στον Ιεχωβά.
Τι θα πούμε για τους Ιουδαίους στην εποχή του Έσδρα;
Πολλοί ίσως άφησαν μια άνετη ζωή στη Βαβυλώνα...
για να κάνουν το κοπιαστικό ταξίδι ως τον Ιούδα.
Τώρα, έπειτα από 14 περίπου χρόνια
διαρκούς εναντίωσης...
από τη θεμελίωση του ναού ως την απαγόρευση...
οι Ιουδαίοι έχουν χάσει τον ζήλο τους
για το έργο του Ιεχωβά.
Προσφέρουν τυπικά θυσίες...
αλλά δεν κάνουν αυτό που τους είπε ο Ιεχωβά...
να τελειώσουν την ανοικοδόμηση του ναού!
Όταν βρίσκουν αντίσταση,
κάνουν τον εσφαλμένο συλλογισμό ότι...
μάλλον δεν είναι ο καιρός του Ιεχωβά
να τελειώσει το έργο.
Προφανώς, ακόμα και ο κυβερνήτης Ζοροβάβελ...
και ο αρχιερέας Ιησούς χρειάζονται ενθάρρυνση.
Για να τους ενθαρρύνει,
ο Ιεχωβά στέλνει τον προφήτη Αγγαίο.
Ας πάμε στο βιβλίο του Αγγαίου, κεφάλαιο 1.
Τα σαφή και δυναμικά αγγέλματα του Αγγαίου...
που μεταδόθηκαν σε διάστημα τεσσάρων μηνών...
θίγουν την ουσία του ζητήματος.
Ας διαβάσουμε τα εδάφια Αγγαίος 1:2-11:
Ο Ιεχωβά παρομοιάζει τους καρπούς
των εγωκεντρικών προσπαθειών των Ιουδαίων...
με εκείνους ενός μισθωτού που βάζει
τον μισθό του σε σκοροφαγωμένο πουγκί.
Επειδή οι Ιουδαίοι παραμελούν τον οίκο του Ιεχωβά,
εκείνος τους στερεί την ευλογία του.
Οι καρποί των κόπων τους είναι περιορισμένοι,
και η ζωή τους δεν έχει χαρά.
Προφανώς, μερικοί προσπαθούν να γεμίσουν το κενό...
εξωραΐζοντας τα δικά τους σπίτια.
Αλλά τα υλικά πράγματα δεν μπορούν
να ικανοποιήσουν τις πνευματικές ανάγκες.
Διακρίνουμε την προειδοποίηση;
Δεν είναι κακό να απολαμβάνουμε ωραία πράγματα.
Αλλά τα υλικά πράγματα δεν μπορούν
να μας φέρουν αληθινή και μόνιμη χαρά...
ιδίως αν παραμελούμε το έργο του Ιεχωβά
για να τα αποκτήσουμε.
Θυμηθείτε το εδάφιο Ψαλμός 127:1.
Από την άλλη, όταν “επιζητούμε [ανιδιοτελώς]
πρώτα τη Βασιλεία και τη δικαιοσύνη του”...
εκείνος προμηθεύει ό,τι χρειαζόμαστε πραγματικά...
και ακριβώς την κατάλληλη στιγμή.
Το εδάφιο Παροιμίες 10:22 λέει...
Αλλά τώρα, μήπως ο ανοικοδομημένος ναός...
δεν θα ξαναβρεί ποτέ την παλιά του δόξα,
όπως νομίζουν μερικοί;
Μέσω του Αγγαίου, ο Ιεχωβά εγγυάται ότι...
η μελλοντική δόξα αυτού του οίκου
θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Ας συνεχίσουμε με τα εδάφια Αγγαίος 2:3-9.
Άπαξ και ο Δημιουργός και Ιδιοκτήτης ολόκληρου
του σύμπαντος εξαγγείλει τον σκοπό του...
ποιος ή τι μπορεί να τον εμποδίσει
να τον πραγματοποιήσει;
Τίποτα και κανένας!
Το άγγελμα του Ιεχωβά είναι σαφέστατο.
Αλλά οι επαναπατρισμένοι Ιουδαίοι
χρειάζονται περισσότερη ενθάρρυνση.
Ο Ιεχωβά στέλνει τον άγγελό του
σε έναν άλλον προφήτη, τον Ζαχαρία.
Παρακαλώ, ας πάμε στα εδάφια Ζαχαρίας 1:12-16...
και ας διαβάσουμε μαζί τα καθησυχαστικά λόγια
του αγγέλου για τον Ισραήλ.
Ζαχαρίας 1:12-16.
Θα αφήνατε εσείς κάποιον να βάλει το δάχτυλό του
στο μάτι σας; Όχι βέβαια!
Ούτε ο Ιεχωβά θα επιτρέψει
στους εναντίους του Ισραήλ να τους βλάψουν.
Κατόπιν, στα εδάφια Ζαχαρίας 3:1, 2...
ο άγγελος αποκαλύπτει τον μεγαλύτερο εχθρό
που υποκινεί την εναντίωση.
Μήπως τα λέει αυτά για να τονώσει
την αυτοπεποίθηση των Ισραηλιτών;
Το αντίθετο!
Χρειάζεται να θυμούνται ότι
μόνο με τη βοήθεια του Ιεχωβά...
μπορούν να επιτελέσουν οτιδήποτε.
Ακούστε τα επόμενα λόγια του αγγέλου
προς τον Ζαχαρία...
στο κεφάλαιο 4, εδάφια 6, 7:
Ενισχυμένοι από τα υποκινητικά λόγια του Ιεχωβά
μέσω των δύο προφητών του...
οι Ιουδαίοι παύουν να αμφιταλαντεύονται
και ξαναρχίζουν να χτίζουν τον ναό.
Όπως αναμενόταν, οι εχθρικοί γείτονες...
υπό τον Ταθεναΐ και τον Σεθάρ-βοζεναΐ...
αναλαμβάνουν επίσης δράση.
Ας επιστρέψουμε στο βιβλίο του Έσδρα,
κεφάλαιο 5, εδάφια 3-5:
Υπάρχει κι άλλο ένα μάθημα για εμάς σήμερα.
Όταν κάνουμε θαρραλέα το έργο του Ιεχωβά
παρά την εναντίωση...
εκείνος ευλογεί τις προσπάθειές μας...
και μας βοηθάει να συνεχίσουμε να τον υπηρετούμε.
Προς το παρόν όμως, οι Ιουδαίοι πρέπει
να συνεχίσουν το έργο τους υπό απαγόρευση.
Αλλά ο βασιλιάς που εξέδωσε την απαγόρευση...
δολοφονήθηκε αφού βασίλεψε μόνο εφτά μήνες.
Ο Ταθεναΐ και οι συνεργοί του
έχουν να κάνουν με έναν νέο βασιλιά...
τον Δαρείο Α΄.
Καταγγέλλουν τους Ιουδαίους επικαλούμενοι
τα λόγια του ίδιου του Ζοροβάβελ...
περιλαμβανομένης της δήλωσής του...
ότι ο Κύρος έδωσε την εντολή να ανοικοδομηθεί ο ναός.
Ζητούν από τον Δαρείο να ερευνήσει
αν ισχύει κάτι τέτοιο.
Ο Δαρείος διατάζει να γίνει έρευνα.
Τι θα αποφασίσει ο Δαρείος;
Θα φέρει χαρά...
ή περισσότερα προβλήματα στους Ιουδαίους...
η ανανεωμένη πίστη και η αποφασιστικότητά τους;
Ο Δαρείος μαθαίνει ότι ο Κύρος
όντως διέταξε να ανοικοδομηθεί ο ναός.
Στα εδάφια Έσδρας 6:6-12...
διαβάζουμε την αυστηρή απάντηση του Δαρείου.
Όταν λαβαίνουν την εντολή του βασιλιά,
ο Ταθεναΐ και οι συνεργάτες του δεν έχουν επιλογή.
Υποχρεούνται, όχι μόνο να πάψουν
να παρεμποδίζουν το έργο...
αλλά και να το χρηματοδοτήσουν!
Τι χαρά ήταν αυτή για τους πιστούς Ιουδαίους!
Το 515 Π.Κ.Χ...
εγκαινιάζουν πανευτυχείς τον οίκο του Θεού
και, όπως διαβάζουμε στο εδάφιο 22...
Παρόμοια και σήμερα, όταν σοφοί
και δίκαιοι αξιωματούχοι παρεμβαίνουν υπέρ μας...
τους είμαστε πολύ ευγνώμονες.
Αλλά είμαστε πιο ευγνώμονες στον Ιεχωβά...
επειδή αυτός κατευθύνει τα ζητήματα.
Το εδάφιο Παροιμίες 21:1 λέει...
Γι’ αυτό, εμείς δεν θέτουμε την ύστατη ελπίδα μας
σε κανέναν κυβερνήτη...
ή θεσμό αυτού του κόσμου.
Κανείς τους δεν μπορεί να μας φέρει μόνιμη σωτηρία.
Μάλιστα, πριν από το τέλος του συστήματος του Σατανά...
όλα τα έθνη θα στραφούν εναντίον του λαού του Ιεχωβά.
Αλλά η κατάληξή τους
θα είναι χειρότερη από του Ταθεναΐ.
Τι διδάσκουν εμάς αυτές οι περικοπές από τα βιβλία
του Έσδρα, του Αγγαίου και του Ζαχαρία;
Πρώτον, ο Ιεχωβά ευλογεί τις αποφασιστικές
προσπάθειες που κάνουμε...
για να συνεχίζουμε το έργο του παρά τις δυσκολίες...
αλλά ματαιώνει τις προσπάθειες των εναντίων.
Δεύτερον, όταν βάζουμε το έργο του Ιεχωβά...
πάνω από τις υλικές ανέσεις,
εκείνος μας δίνει αληθινή χαρά.
Ποιο έργο μάς ανέθεσε ο Ιησούς να κάνουμε σήμερα;
Το έδειξε καθαρά με τα αποχαιρετιστήρια λόγια του
προς τους ακολούθους του...
«Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη».
Βάζουμε εμείς, με σκέψεις και πράξεις...
αυτόν τον διορισμό πάνω από τους υλικούς στόχους;
Ο Αγγαίος προείπε ότι, κάποια μέρα...
ο ναός του Ιεχωβά θα γινόταν πολύ
πιο ένδοξος από εκείνον του Σολομώντα.
Αυτή η προφητεία εκπληρώνεται σήμερα.
Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί το κήρυγμά μας
για να σείσει τα έθνη.
Εκατομμύρια «πολύτιμα πράγματα»...
νέοι λάτρεις—έρχονται σε αυτόν.
Συρρέουν χαρούμενα στον μεγάλο πνευματικό ναό...
τη διευθέτηση του Ιεχωβά για λατρεία...
με βάση τη λυτρωτική θυσία του Ιησού.
Δεν είναι τώρα καιρός να εστιάσουμε
την προσοχή μας σε «ξυλεπένδυτα σπίτια»...
ή σε άλλες περιττές επιδιώξεις.
Πολύ σύντομα, κάποια μέρα που δεν το περιμένουμε...
ο κόσμος του Σατανά θα καταστραφεί...
και θα μπούμε στον νέο κόσμο του Ιεχωβά.
Όπως και αν προσπαθεί λοιπόν
τώρα ο Σατανάς να μας αποθαρρύνει...
ή να μας αποπροσανατολίσει...
ας μην τον αφήσουμε ποτέ
να μας στερήσει τη χαρά του Ιεχωβά!
Είθε να περπατάμε με τον Ιεχωβά...
ώσπου να μπούμε στον ειρηνικό νέο κόσμο του...
όπου θα τον υπηρετούμε για πάντα με χαρά.
Ο Ζοροβάβελ, ο Ιησούς...
ο Αγγαίος και ο Ζαχαρίας...
βοήθησαν πολύ τον Ισραήλ
να ανακτήσει την εύνοια του Ιεχωβά.
Αργότερα, το 468 Π.Κ.Χ...
ο ίδιος ο Έσδρας έρχεται στην Ιερουσαλήμ
για να υποστηρίξει την αληθινή λατρεία.
Αλλά το έθνος χρειάζεται περαιτέρω κατεύθυνση.
Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά τούς στέλνει
άλλον έναν γενναίο ηγέτη.
Τις επόμενες δύο μέρες της συνέλευσης...
θα μάθουμε για αυτόν τον πιστό
και ισχυρό άντρα—τον Νεεμία.

«Ο Ιεχωβά τούς Είχε Δώσει Χαρά»