JW subtitle extractor

Νεεμίας: «Η Χαρά του Ιεχωβά Είναι το Οχυρό Σας»—Μέρος Β΄

Video Other languages Share text Share link Show times

Ήταν η αρχή ενός εορταστικού μήνα, του Τισρί.
Μόλις είχαμε ανοικοδομήσει το τείχος
της μεγάλης πόλης του Ιεχωβά.
Τώρα ήταν καιρός να οικοδομήσουμε ξανά
και την πνευματικότητα του εκλεκτού λαού του.
Πολλοί δεν ήξεραν τον Νόμο του Θεού.
Και ο πιο κατάλληλος για να μας βοηθήσει...
ήταν κάποιος που είχε έρθει
πριν από εμένα, ο Έσδρας.
...τις διατάξεις και
τις δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά.
Εκείνος και άλλοι Λευίτες διάβαζαν μεγαλόφωνα
από τον Νόμο του Μωυσή.
Όχι μόνο τον διάβαζαν αλλά και
τον εξηγούσαν, προσδίδοντάς του νόημα.
Ως λαός, αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε...
πόσο οικτρά είχαμε απογοητεύσει τον Ιεχωβά...
με το να εργαζόμαστε το Σάββατο,
να προσφέρουμε ελαττωματικές θυσίες...
και να παίρνουμε διαζύγιο από τις συζύγους μας
για να παντρευτούμε ξένες γυναίκες.
Πονούσε η καρδιά μας...
αλλά διαβάζοντας τον Λόγο του Θεού...
μαθαίναμε πώς να ξαναγίνουμε
λαός του Ιεχωβά.
Μην πενθείτε και μην κλαίτε.
Τώρα που ξέρετε τι δυσαρεστεί τον Θεό...
να κάνετε ό,τι τον ευαρεστεί.
Πηγαίνετε. Φάτε εκλεκτά φαγητά...
και πιείτε γλυκά ποτά και στείλτε μερίδες
σε εκείνους που δεν έχουν τίποτα.
Και μη λυπάστε, επειδή
η χαρά του Ιεχωβά είναι το οχυρό σας.
Τηρήσαμε τη Γιορτή των Σκηνών σύμφωνα
με τις οδηγίες του Ιεχωβά.
Μέρες ολόκληρες χαιρόμασταν...
και αποδίδαμε ευχαριστίες
για την ευλογία του Ιεχωβά.
Την 24η ημέρα, συναχθήκαμε
για να διαβάσουμε τον Νόμο του Θεού...
να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας...
και να κλάψουμε για την αδικοπραγία μας.
Κάναμε γραπτώς μια δεσμευτική συμφωνία.
Αποφασίσαμε να υπακούμε
στον Νόμο του Ιεχωβά.
-Αμήν!
-Αμήν!
Αλλά κάποιοι ξέχασαν γρήγορα
την υπόσχεσή τους.
Φαλέθ!
Ραάμ...
να το νοίκι σου.
Βάλ’ τα σ’ ένα σακί.
Δεν βολεύει το καλάθι.
Άκουσες τι καινούριο σκέφτηκε πάλι ο Νεεμίας;
Tην αύξηση του πληθυσμού της Ιερουσαλήμ;
Εννοώ τη γελοία ιδέα του να εξαναγκάσει
οικογένειες να μετακομίσουν στην πόλη...
1 στις 10 με κλήρο.
-Ναι, το έμαθα.
-Και τυχαίνει να είμαι κι εγώ ένας από αυτούς.
Γιατί εγώ; Δεν τον νοιάζει τι
θ’ απογίνουν οι γαιοκτήμονες σαν κι εμένα;
Και πότε μετακομίζεις;
Εγώ; Δεν πάω πουθενά.
Δικαιούμαι να μείνω όπου θέλω.
Το ίδιο κι εσύ.
-Μα εγώ δεν επιλέχθηκα.
-Όχι ακόμα, θες να πεις.
Όταν γίνει αυτό, θέλω να με στηρίξεις
και να αρνηθείς κι εσύ.
Ραάμ...
ο βασιλιάς έστειλε τον Νεεμία εδώ
για να ανοικοδομήσει την πόλη.
-Ο Νεεμίας είναι κυβερνήτης.
-Οι κυβερνήτες έρχονται και παρέρχονται.
Ο βασιλιάς περιμένει τον Νεεμία να γυρίσει,
και τότε όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν.
Ακόμα κι όταν ο Νεεμίας φύγει,
ο Ιεχωβά θα είναι εδώ.
Δικό του θέλημα είναι
να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ.
Δεν το πιστεύεις;
Δηλαδή παίρνεις το μέρος του Νεεμία;
Τόσο αχάριστος είσαι;
Ραάμ...
το νοίκι!
Τι έγινε;
Ο Ραάμ αρνείται
να μετακομίσει στην Ιερουσαλήμ...
και θέλει να τον υποστηρίξουμε.
Εσύ τι του είπες;
Του είπα ότι ο Νεεμίας κάνει
το θέλημα του Ιεχωβά.
Ο Ραάμ δεν καταλαβαίνει
πόσο χαρούμενος θα ήταν...
αν ακολουθούσε την κατεύθυνση του Ιεχωβά.
Δηλαδή εμείς θα πάμε αν μας επιλέξουν;
Ναι.
Προτιμώ να είμαι σαν τον Νεεμία...
παρά σαν τον Ραάμ.
-Συμφωνείτε;
-Ναι.
Κι εγώ.
Κατά την εγκαινίαση του τείχους...
η Ιερουσαλήμ αντηχούσε από ύμνους
αίνου και ευχαριστίας στον Θεό.
Η μεγάλη μας χαρά ακουγόταν πολύ μακριά.
Όταν τελικά επέστρεψα στον βασιλιά,
θυμόμουν συχνά εκείνη τη μέρα.
Αλλά με όσα έγιναν μετά,
εύχομαι να μην είχα φύγει ποτέ.
Ο Ιεχωβά διόρισε έναν αγγελιοφόρο...
ο οποίος κατέγραψε τα όσα συνέβαιναν
στην Ιερουσαλήμ κατά την απουσία μου.
Λεγόταν Μαλαχίας.
Ο Τωβίας, παρότι δεν ήταν Ιουδαίος...
κατάφερε να εισχωρήσει στον ναό.
Χρησιμοποίησε
τους οικογενειακούς δεσμούς του...
με ορισμένους Ιουδαίους
για να εκμεταλλευτεί τους υπόλοιπους.
Τι σε φέρνει στον ναό; Έχεις καιρό να ’ρθεις.
Ήθελα απλώς να σε δω, α,
και να σου φέρω αυτό το δωράκι.
-Τωβία, είσαι πάντα γενναιόδωρος.
-Δεν είναι τίποτα.
Εεε ... μπορώ να κάνω κάτι για σένα;
Μια που ρωτάς, θα ήθελα
να μου κάνεις μια μικρή χάρη.
Πες μου. Τι θέλεις να κάνω;
Εμείς μια οικογένεια είμαστε ...
Όταν έρχονται οι κοινοί μας συγγενείς
από τη Σαμάρεια...
θα ήταν ωραίο αν είχαμε
έναν χώρο να τρώμε μαζί.
Εννοώ εδώ, στον ναό.
Στο κάτω κάτω, και εκείνοι
λατρεύουν τον Ιεχωβά—συχνά.
Εντάξει, κάποιες φορές.
Χώρο στον ναό;
Ξέρεις ότι δεν γίνεται αυτό.
Εννοώ ότι όλοι οι χώροι χρησιμοποιούνται.
Όλοι; Μερικοί δεν είναι απλώς αποθήκες;
Ναι, αλλά εκεί βάζουμε προμήθειες
για τους Λευίτες.
Δεν μπορείς να μου αδειάσεις μία;
Μόνο μία; Μία χρειάζομαι.
Μα τι θα πει ο Νεεμίας;
Ας πει ό,τι θέλει.
Τώρα είναι πολύ μακριά, στα Σούσα.
-Ναι, αλλά αν το μάθει;
-Ποιος θα του το πει;
-Θα του το πεις εσύ;
-Όχι, όχι βέβαια!
Τότε τι φοβάσαι;
Κι έτσι ο αρχιερέας μας έκανε πάλι
το χατίρι του Τωβία.
-Πού να βάλω αυτό το σιτάρι;
-Έχει χώρο εδώ.
-Πρόσεχε!
-Εντάξει.
Κοιτάξτε ποιος έρχεται.
Πιο γρήγορα, παρακαλώ.
Μόλις φύγουν αυτοί από τα πόδια μας...
ας βάλουμε το τραπέζι εδώ και
μετά τις καρέκλες κοντά στον τοίχο.
Τωβία, για πες μου, πού θα αποθηκεύουμε
τις προμήθειές μας τώρα;
Όπου θέλετε. Δικό σας πρόβλημα.
Και τώρα αδειάστε μου τη γωνιά.
Άντε, μπρος.
Ωραία, θα ξεφορτώσουμε εδώ
και μετά, όπως είπα...
οι καρέκλες θα μπουν εκεί, το τραπέζι εδώ.
Πώς μπόρεσε ο Ελιασίβ
να δώσει σε οποιονδήποτε...
ιδίως σε κάποιον σαν τον Τωβία,
χώρο του ναού για δική του χρήση...
έπειτα από όσα έκανε ο Νεεμίας
για να διατηρήσει την ιερότητα του ναού;
Έτσι κι αλλιώς, οι περισσότεροι
δεν δίνουν πια τα δέκατα.
Για να μην πεινάσουμε, πρέπει να πάμε
να φροντίσουμε τα κοπάδια και τους αγρούς μας.
Δεν ωφελεί να υπηρετούμε τον Θεό.
Σταθείτε, αδελφοί!
Ας μη χάσουμε τη χαρά μας
για τις κακές τους πράξεις.
Γιατί; Και τι καταλάβαμε
που υπηρετούμε τον Ιεχωβά;
Έλα ντε. Και μήπως δεν λένε οι Γραφές:
«Να φροντίζεις επιμελώς τα πρόβατά σου»;
Οι Γραφές λένε και ότι «ο πιστός άνθρωπος
θα λάβει πολλές ευλογίες».
Πρέπει να περιμένουμε τον Ιεχωβά.
Στον κατάλληλο καιρό,
εκείνος θα τα τακτοποιήσει όλα.
Ο Μαλαχίας έβλεπε πώς είχε καταντήσει ο λαός.
Οι Λευίτες, οι άλλοτε περήφανοι θεματοφύλακες
των κανόνων του Ιεχωβά...
τώρα αμφισβητούσαν
την αξία της υπηρεσίας τους.
Παλικάρι!
Πάρε να προσφέρεις ένα πρόβατο.
Μεγαλύτερη θυσία, μεγαλύτερη ευλογία.
Και μεταξύ μας, έτσι θα κάνεις
και εντύπωση στους γείτονες, ε;
-Ευχαριστώ. Έχω προσφορά.
-Ναι, το ξέρω.
Αλλά φαίνεσαι καλό παιδί.
Μόνο για σήμερα θα σου κάνω
ειδική τιμή—τι λες;
Λίγο παραπάνω από όσα
έδωσες για τα περιστέρια.
Έλα, ρίξε μια ματιά.
Αυτό το πρόβατο είναι τυφλό!
Και πώς περπατάει έτσι!
Νεαρέ, έτσι είν’ αυτή η ράτσα.
Ο Νόμος του Θεού λέει να μην προσφέρουμε
τυφλά, κουτσά ή άρρωστα ζώα.
Αν ποτέ έχω χρήματα για πρόβατο,
θα είναι υγιές.
Μην πετάς τα λεφτά σου!
Είναι μια χαρά και σε τιμή ευκαιρίας.
-Πρέπει να φύγω.
-Σκέψου πρακτικά!
Μια απλή παράδοση είναι.
Οι υπηρεσίες του ναού δεν είναι όπως πριν.
Θα ’λεγες ότι δεν σκέφτονται καν τον Ιεχωβά.
Αζουβά!
Τι τρέχει;
Αζουβά, τι έγινε;
Τι κάνει ο Ραάμ;
Πιστοποιητικό διαζυγίου;
Προσπάθησα να είμαι καλή σύζυγος...
αλλά δεν αρκούσε.
-Ο Ραάμ με έδιωξε.
-Μη φοβάσαι, Αζουβά.
Μπορείς να μείνεις εδώ, μαζί μας.
Θα μοιραζόμαστε ό,τι έχουμε.
Θεέ μου! Εγώ φταίω.
Μη σκέφτεσαι έτσι.
Μα δεν του έδωσα παιδιά.
Με ή χωρίς παιδιά, ο γάμος είναι ιερός.
Εμπιστέψου στον Ιεχωβά.
Εκείνος δεν θα σε διώξει ποτέ.
Ευχαριστώ.
Ραάμ!
Είχαμε επισκέψεις χτες το βράδυ.
Ήρθε η γυναίκα σου...
ή μάλλον η πρώην γυναίκα σου.
Ραάμ, δεν σε νοιάζει που πλήγωσες
την αθώα σύντροφό σου;
-Γιατί είσαι τόσο σκληρόκαρδος;
-Ο Μωυσής είπε ότι...
αν βρεις κάτι απρεπές στη γυναίκα σου...
πρέπει να της γράψεις πιστοποιητικό διαζυγίου,
να της το δώσεις και να την αποπέμψεις.
Τι πιο απρεπές από το να μη μου κάνει παιδιά;
Άλλωστε, βαρέθηκα να ζω μαζί της.
-Παντρεύομαι τη Γισλά σήμερα.
-Τη Γισλά;
Αυτή τη Μωαβίτισσα;
Σε άκουσα να δεσμεύεσαι με όρκο και κατάρα
να μην πάρεις γυναίκα από τα έθνη!
Ο Νόμος του Θεού λέει: «Θα κάνουν
τους γιους σου να πάψουν να με ακολουθούν...
και να υπηρετήσουν άλλους θεούς· τότε
ο θυμός του Ιεχωβά θα ανάψει εναντίον σου»!
Και ποιος είσαι εσύ να μου δίνεις συμβουλές;
Ο καθένας πρέπει να βρει τη δική του χαρά,
κι αυτό σκοπεύω να κάνω.
Ραάμ, μόνο ο Ιεχωβά δίνει αληθινή χαρά.
Πιστεύεις ειλικρινά ότι εσύ θα βρεις περισσότερη;
Ιεχωβά, γιατί φερόμαστε
με τόση δολιότητα ο ένας στον άλλον...
βεβηλώνοντας τη διαθήκη σου;
Μαλαχία!
Πες στους ιερείς που καταφρονούν
το όνομά μου...
«Ο γιος τιμάει τον πατέρα και
ο υπηρέτης τον κύριο.
Αν λοιπόν εγώ είμαι πατέρας,
πού είναι η τιμή που μου αρμόζει;
Και αν εγώ είμαι κύριος,
πού είναι ο φόβος που μου αρμόζει;»
Καλέ μου άνθρωπε, βλέπω δεν έχεις προσφορά.
Γιατί καταφρονείτε εσείς οι Λευίτες
το όνομα του Ιεχωβά;
Το καταφρονούμε; Πώς;
Προσφέρετε τυφλό, κουτσό, άρρωστο ζώο
ως θυσία και λέτε πως δεν πειράζει.
-Είναι δυνατόν να το δεχτεί ο Ιεχωβά;
-Έτσι και μπει το κρέας στη χύτρα...
κανείς δεν ξέρει αν ήταν κουτσό ή υγιές.
Και ο Ιεχωβά; Εκείνος δεν το ξέρει;
Κάποια μέρα ο Ιεχωβά θα έρθει στον ναό του.
Θα καθαρίσει εσάς τους γιους του Λευί με φωτιά.
Μαλαχία, τι σ’ έπιασε;
Κανείς δεν έχει πρόβλημα.
Μόνο εσύ γκρινιάζεις.
«Ιερείς, αν δεν το βάλετε αυτό
στην καρδιά σας», λέει ο Ιεχωβά...
«θα στείλω πάνω σας την κατάρα και
θα μετατρέψω τις ευλογίες σας σε κατάρες.
Επιστρέψτε σε εμένα...
και εγώ θα επιστρέψω σε εσάς», λέει ο Ιεχωβά.
Πώς δηλαδή να επιστρέψουμε;
«Θα κλέψει ο άνθρωπος τον Θεό;
Και όμως εσείς με κλέβετε», λέει ο Ιεχωβά.
-Πώς τον κλέβουμε;
-«Στα δέκατα και στις συνεισφορές.
Με κλέβετε—ναι, ολόκληρο
το έθνος με κλέβει», λέει ο Ιεχωβά.
«Φέρτε όλα τα δέκατα στην αποθήκη
για να υπάρχει τροφή στον οίκο μου...
και δοκιμάστε με, παρακαλώ, και θα δείτε...
αν δεν σας ανοίξω τις πύλες
των υδάτων των ουρανών...
και εκχύσω πάνω σας ευλογία
ώσπου να μη σας λείπει τίποτα».
Κάνετε δε και κάτι άλλο και έτσι εκείνος
δεν βλέπει πια ευνοϊκά οτιδήποτε προσφέρετε.
Γιατί;
Επειδή προδίδετε τη σύζυγο της νεότητάς σας...
παρότι είναι σύντροφός σας,
νόμιμη σύζυγός σας.
Υπάρχουν μερικοί που δεν το κάνουν αυτό
διότι έχουν ό,τι απομένει από το πνεύμα.
Γι’ αυτό, να φυλάγεστε
όσον αφορά το πνεύμα σας...
και μη φέρεστε με δολιότητα
στη σύζυγο της νεότητάς σας.
«Διότι εγώ μισώ το διαζύγιο»,
λέει ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ισραήλ.
Τα χείλη του ιερέα πρέπει
να περιφρουρούν τη γνώση...
και οι άνθρωποι πρέπει να ζητούν
τον νόμο από το στόμα του.
Εσείς όμως κάνατε πολλούς να προσκόψουν.
Το άγγελμα του Ιεχωβά έδειξε ότι
το πρόβλημα ήταν στην καρδιά τους.
Ωστόσο, ο Μαλαχίας αναζητούσε αυτούς...
που έβρισκαν χαρά κάνοντας το σωστό.
Φαλέθ.
-Μαλαχία.
-Τι κάνεις;
Αζουβά, μην απελπίζεσαι.
Θα δεις τη διαφορά ανάμεσα στον δίκαιο
και στον πονηρό...
ανάμεσα σε αυτόν που υπηρετεί τον Θεό...
και σε αυτόν που δεν τον υπηρετεί.
-Πρέπει να ’σαι προφήτης.
-Υπηρετώ τον Ιεχωβά όπως κι εσείς.
Και σας λέω πως, όταν μιλάτε
μεταξύ σας για τον Ιεχωβά...
εκείνος προσέχει.
Βιβλίο γράφεται ενώπιόν του
για εκείνους που τον φοβούνται...
και στοχάζονται το όνομά του.
Ο Ιεχωβά να είναι μαζί σας.
Έλειψα χρόνια από την Ιερουσαλήμ...
αλλά η καρδιά μου ήταν πάντα με τον λαό μου.
Ζήτησα την άδεια να επιστρέψω.
Αλλά αυτά που είδα με συγκλόνισαν.
Ελιασίβ!
-Ειρήνη σε εσένα.
-Νεεμία!
Δεν περίμενα...
Πού είν’ όλοι οι Λευίτες κι οι υμνωδοί;
Κάποιοι λείπουν αυτή τη στιγμή.
Λείπουν; Γιατί λείπουν;
Εμμ, ο Φεδαΐας είναι εδώ! Φεδαΐα,
δείξε τους χώρους στον κυβερνήτη Νεεμία.
-Εμένα με συγχωρείς.
-Ασφαλώς.
Φεδαΐα, πες μου για τις υπηρεσίες του ναού.
-Έχετε όλες τις αναγκαίες προμήθειες;
-Κυβερνήτη Νεεμία...
-...δεν έχουμε σχεδόν καθόλου προμήθειες.
Πώς είναι δυνατόν;
Εδώ και πολύ καιρό, οι ιερείς κι οι Λευίτες
δεν έπαιρναν τα καθήκοντά τους στα σοβαρά.
Ο λαός το είδε κι έπαψε να φέρνει τα δέκατα.
Χωρίς δέκατα...
οι περισσότεροι Λευίτες και υμνωδοί
επέστρεψαν στους αγρούς τους.
Εσύ γιατί δεν έφυγες;
Κύριέ μου, τα βγάζω πέρα.
Πάντα πίστευα ότι ο Ιεχωβά βοηθάει
όσους εμπιστεύονται σε αυτόν.
Ξέρω ότι θα διορθώσει τα πράγματα
στον δικό του καιρό.
Δεν είπε ο Ελιασίβ στον λαό
να φέρνει τις προμήθειές σας;
Όσο έλειπες, ο προφήτης Μαλαχίας
προειδοποίησε και εκείνον και όλους τους ιερείς.
Αλλά ο Ελιασίβ πήρε την αποθήκη μας...
την άδειασε από τις προμήθειες και
την έδωσε στον Τωβία για τραπεζαρία.
Φεδαΐα, έλα να τα βγάλουμε αυτά από ’δώ μέσα.
Τι κάνετε εκεί;
Ελιασίβ! Εσύ τι κάνεις;
Γιατί εσύ κι οι υποκυβερνήτες
παραμελήσατε τον οίκο του Θεού;
Νεεμία.
Εσύ κι οι υπόλοιποι, καθαρίστε τον χώρο παρακαλώ
και ξαναβάλτε εκεί τα σκεύη.
-Όχι!
-Ναι, κύριέ μου.
Μάζεψε όλους τους Λευίτες,
τους υμνωδούς και τους υποκυβερνήτες.
Τους εγκαθιστώ όλους πάλι στις θέσεις τους.
Φεδαΐα, εσύ, ο Σελεμίας και ο Σαδώκ
θα είστε υπεύθυνοι για τις αποθήκες.
Ο Ανάν θα είναι βοηθός σας. Έχετε την ευθύνη
να διανέμετε προμήθειες στους αδελφούς σας.
Νεεμία, στάσου λίγο. Να σου εξηγήσω.
Και θα πω σε όλο τον Ιούδα
να φέρει το δέκατο από τα σιτηρά...
από το καινούριο κρασί και από το λάδι.
Να σου εξηγήσω.
Όχι, περίμενε.
Θυμήσου με, Θεέ μου...
και μην εξαλείψεις τις πράξεις όσιας αγάπης
που έκανα για τον οίκο του Θεού μου.
Όχι μόνο είχαν παραμελήσει
τον οίκο του Ιεχωβά...
αλλά μερικοί Ιουδαίοι συνέχιζαν
να κάνουν συναλλαγές το Σάββατο...
μια μέρα που ο Ιεχωβά είχε ανακηρύξει άγια.
-Τι καλό έχεις σήμερα;
-Ψάρια πρώτης ποιότητας από την Τύρο.
Τι κάνετε εδώ;
Δεν σας νοιάζει που είναι Σάββατο;
Νεεμία.
Τι είναι αυτό το κακό που κάνετε;
Γι’ αυτό ο Θεός έφερε συμφορά στην πόλη!
-Ο λαός το θεωρεί αποδεκτό τώρα.
-Ο Ιεχωβά πώς το θεωρεί;
Σταμάτησα τις αγοραπωλησίες και
διέταξα να κλείσουν οι πόρτες...
ώστε να διατηρήσουμε άγια
την ημέρα του Σαββάτου.
Αλλά την επόμενη εβδομάδα,
οι έμποροι ξαναήρθαν.
Μα τι συμβαίνει;
Αναγκάστηκα να κοιμηθώ κατάχαμα τη νύχτα.
Ξέρετε τον Νόμο του Θεού:
Ούτε εργασίες ούτε συναλλαγές το Σάββατο!
Δρόμο! Εσύ κι όλοι οι Λευίτες, να φυλάτε
τις πύλες και να διατηρείτε άγιο το Σάββατο.
Να μην μπει κανείς!
Και αυτό επίσης θυμήσου
να μου το υπολογίσεις, Θεέ μου...
και σπλαχνίσου με σύμφωνα
με την άφθονη όσια αγάπη σου.
Έπρεπε να κάνω και κάτι ακόμα.
-Ελάτε, πάμε.
-Ανά λα μιτμπάγιεν.
Έλα ’δώ σου λέω!
Πρέπει να μ’ ακούς.
Είμαι ο πατέρας σου!
-Τι τρέχει με τα παιδιά σου;
-Δεν τους αρέσει να πηγαίνουν στον ναό.
Γλυκιά μου, γιατί δεν σ’ αρέσει;
Σβοκ Ιάτι!
Έλα ’δώ αμέσως!
Με συγχωρείς, κύριέ μου.
Η γυναίκα μου μιλάει ελάχιστα εβραϊκά.
Δεν ορκιστήκατε να μην παντρεύεστε άτομα
που δεν λατρεύουν τον Ιεχωβά;
Νεεμία, κανείς δεν ασχολείται.
-Ναι ή όχι;
-Ναι! Ναι!
Τότε γιατί αψήφησες
την εντολή του Ιεχωβά και τον όρκο σου;
-Άσε με!
-Να γιατί τα παιδιά σου δεν αγαπούν τον Ιεχωβά.
Νόμιζες πως θα τα καταφέρεις
χωρίς την ευλογία του Ιεχωβά;
-Προσευχήθηκα να με ευλογήσει!
-Ναι, ε; Αλλά δεν τον υπάκουσες.
Ραάμ, πώς μπορεί να ευλογήσει ο Ιεχωβά
κάτι αντίθετο στο θέλημά του;
Αλλά δεν θα έπρεπε να παραξενεύομαι.
Ο λαός απλώς ακολουθούσε
το κακό παράδειγμα των ηγετών του.
Ο εγγονός του Ελιασίβ παντρεύτηκε
μια Ορωνίτισσα, την κόρη του Σαναβαλλάτ.
Δεν σέβεστε καθόλου τον Νόμο του Θεού;
Δεν πρέπει να δίνετε
τις κόρες σας στους γιους τους...
ούτε να δέχεστε καμιά
από τις κόρες τους για τους γιους σας...
ή για τον εαυτό σας!
Εξαιτίας τους δεν αμάρτησε ο βασιλιάς Σολομών;
-Παππού, πες κάτι.
-Σώπα, γιε μου.
Είναι ανήκουστο αυτό
το απαίσιο πράγμα που κάνετε...
να παντρεύεστε ξένες γυναίκες!
Μόλυνες την ιεροσύνη!
Δεν μπορείς να υπηρετείς ως ιερέας
ούτε να μείνεις στην Ιερουσαλήμ.
Ωραία.
Θα πάω στη Σαμάρεια.
Εκεί είναι πιο ανεκτικοί.
Μα είναι εγγονός μου.
Τότε γιατί του επέτρεψες
να αψηφήσει τους νόμους του Ιεχωβά;
Ξέρεις ότι οι υπηρεσίες του ναού είναι
αυτό που διατηρεί τη σχέση μας με τον Θεό!
Αλλά μόλις έφυγα...
όλοι εσείς...
τις αφήσατε να ρημάξουν.
Χρειάστηκε χρόνος, αλλά
η αληθινή λατρεία αποκαταστάθηκε.
Όταν σκέφτομαι όλα όσα κάναμε
με τη βοήθεια του Ιεχωβά...
παρά την εναντίωση που αντιμετωπίσαμε...
Προτείνω να κατηγορήσουμε
για στασιασμό τον Νεεμία.
Το επόμενο πράγμα που θα ακούσουν
θα είναι η πολεμική μας κραυγή.
Θα περιμένεις μέχρι να αρχίσουν
να μας σκοτώνουν;
...τις κακές επιρροές που αποφύγαμε...
Δικαιούμαι να μείνω όπου θέλω. Το ίδιο κι εσύ.
Θέλω να με στηρίξεις και να αρνηθείς κι εσύ.
Μην πετάς τα λεφτά σου!
Σκέψου πρακτικά!
Μια απλή παράδοση είναι.
Για να μην πεινάσουμε, πρέπει να πάμε
να φροντίσουμε τα κοπάδια και τους αγρούς μας.
Δεν ωφελεί να υπηρετούμε τον Θεό.
...τις νύχτες αγρύπνιας...
Πρέπει να πάμε στην Ιερουσαλήμ
για να ’χουμε από κοντά τον Νεεμία.
Δεν το βλέπεις; Αυτοί μισούν
και το έργο μας και εμάς.
Εσύ δεν είσαι αναγκασμένος να ζεις και
να δουλεύεις κοντά τους όπως εμείς.
...τον ιδρώτα και τον μόχθο...
Άσε που αυτό το έργο
ξεπερνάει τις δυνάμεις μας.
-Έχουμε εξαντληθεί.
-Και τι το θέλουμε το τείχος;
...θυμάμαι μόνο τη χαρά που νιώθαμε...
επειδή υπηρετούσαμε τον Ιεχωβά
με τον σωστό τρόπο.
Νομίζαμε ότι εργαζόμασταν
απλώς για το τείχος...
αλλά ο Ιεχωβά οικοδομούσε ξανά την πίστη μας.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς μας ένωσε ο Ιεχωβά
για να επιτελέσει το θέλημά του.
Μας δίδαξε να στηριζόμαστε σε αυτόν...
και μας ενίσχυσε.
Φάτε εκλεκτά φαγητά και πιείτε γλυκά ποτά...
και στείλτε μερίδες σε εκείνους
που δεν έχουν τίποτα.
Και μη λυπάστε, επειδή
η χαρά του Ιεχωβά είναι το οχυρό σας.
Θυμήσου με, Θεέ μου, με εύνοια.
Ο Νεεμίας ήταν θαρραλέος άνθρωπος.
Θα μπορούσε να είχε μείνει στο πολυτελές ανάκτορο
στα Σούσα και να υπηρετεί τον Ιεχωβά από εκεί.
Αλλά δεν το έκανε αυτό.
Όταν προέκυψε ανάγκη...
ήταν πρόθυμος να κάνει το μακρύ ταξίδι
ως την Ιερουσαλήμ για να στηρίξει τους αδελφούς του.
Αλλά δεν ήταν εύκολο.
Έπρεπε πρώτα να ζητήσει την άδεια
από τον βασιλιά της Περσίας.
Τι βοήθησε τον Νεεμία να δείξει θάρρος για τον Ιεχωβά;
Μήπως βασίστηκε στην προσωπικότητά του...
ή στην εκτίμηση που του είχε ο βασιλιάς;
Ας δούμε ξανά αυτό το απόσπασμα.
Η πόλη, ο τόπος όπου είναι θαμμένοι
οι προπάτορές μου...
είναι ερημωμένη και οι πύλες της
έχουν καταστραφεί από τη φωτιά.
Νεεμία, τι συμβαίνει;
Μίλα ανοιχτά. Τι ακριβώς ζητάς;
Αμέσως εγώ προσευχήθηκα στον Θεό των ουρανών.
Αν φαίνεται καλό στον βασιλιά...
και αν ο υπηρέτης σου έχει την εύνοιά σου...
στείλε με στον Ιούδα για να ανοικοδομήσω την πόλη...
όπου είναι θαμμένοι οι προπάτορές μου.
Μπορείς να πας.
Ο Ιεχωβά ήταν μαζί μας.
Ο Νεεμίας αμέσως και ταπεινά
προσευχήθηκε στον Ιεχωβά...
την αληθινή Πηγή θάρρους.
Μάλιστα, προσευχόταν τακτικά
καθώς επιτελούσε τον διορισμό του...
και ο Ιεχωβά ευλογούσε τις προσπάθειές του.
Πρώτο δίδαγμα για εμάς σήμερα:
Στα δύσκολα, ίσως σπεύδουμε
να εμπιστευτούμε στον Ιεχωβά.
Αλλά τι γίνεται όταν τα πράγματα πάνε καλά;
Συνεχίζουμε να στηριζόμαστε στον Ιεχωβά;
Ή μήπως διαπιστώνουμε ότι εφησυχάζουμε...
ίσως μάλιστα λέγοντας:
«Τα πράγματα πάνε καλά στη ζωή μου τώρα.
Ξέρω ότι υπάρχουν πολλά να γίνουν...
αλλά εγώ υπηρετώ τον Ιεχωβά εδώ και τόσα χρόνια.
Έκανα το μέρος μου.
Τώρα ας βοηθήσουν άλλοι»;
Θα ευλογήσει ο Ιεχωβά μια τέτοια στάση;
Δεν θα ήταν καλύτερο να προσευχηθείτε στον Ιεχωβά...
ζητώντας του το θάρρος και τη χαρά για να συνεχίσετε...
να επιδιώκετε να τον υπηρετείτε πληρέστερα;
Ίσως εκπλαγείτε με τις πόρτες
που θα σας ανοίξει ο Ιεχωβά.
Τώρα, όταν ο Νεεμίας πήγε στην Ιερουσαλήμ...
δεν έδινε απλώς εντολές, σωστά;
Η Γραφή λέει ότι εργαζόταν καθημερινά
μαζί με τους άλλους Ισραηλίτες...
«από τη στιγμή που χάραζε η αυγή
μέχρι που έβγαιναν τα άστρα».
Παρόμοια, αν εμείς δείχνουμε αυτοθυσιαστικό πνεύμα...
ο Ιεχωβά θα μας δίνει την αναγκαία δύναμη
για να εκπληρώσουμε τον διορισμό μας.
Οι Ισραηλίτες αποπεράτωσαν το τείχος σε 52 μόνο ημέρες!
Καταπληκτικός άθλος...
ιδίως αν σκεφτούμε ότι αντιμετώπιζαν συνεχή εναντίωση!
Στην αρχή, οι ενάντιοι τους χλεύαζαν.
Έπειτα, απείλησαν να τους επιτεθούν!
Υπήρχαν Σαμαρείτες στα βόρεια,
Αμμωνίτες στα ανατολικά...
Άραβες στα νότια και Αζώτιοι στα δυτικά.
Η Ιερουσαλήμ ήταν περικυκλωμένη από εχθρούς.
Ήταν εύκολο να νιώσουν παγιδευμένοι
και να ενδώσουν στον φόβο.
Τι έκανε ο Νεεμίας; Αυτό που έκανε πάντα.
Όπως είπε ο ίδιος: «Προσευχηθήκαμε στον Θεό μας».
Έπειτα ο Νεεμίας ενίσχυσε τον λαό λέγοντας...
«Μην τους φοβάστε.
Να θυμάστε τον Ιεχωβά...
που είναι μεγάλος και εμπνέει δέος».
Και έτσι, συνέχισαν να χτίζουν.
Όταν οι εχθροί του Νεεμία διαπίστωσαν ότι
οι απροκάλυπτες απειλές τους είχαν αποτύχει...
μήπως παραιτήθηκαν; Όχι.
Τώρα στράφηκαν σε άλλες μορφές εναντίωσης.
Μάλιστα, δοκίμασαν τρία διαφορετικά τεχνάσματα...
για να αποπροσανατολίσουν τον Νεεμία από το έργο.
Τα προσέξατε; Ας ξαναδούμε το βίντεο.
Ζήτησαν να συναντήσουν τον Νεεμία στα μισά του δρόμου.
Πες στον Νεεμία...
«Ας κανονίσουμε να συναντηθούμε
στο λεκανοπέδιο της Ωνώ».
Θέλουν να με παρασύρουν έξω από την πόλη
για να μου κάνουν κακό.
Διέδωσαν ψευδείς φήμες.
Γησέμ, καιρός να εφαρμόσουμε το σχέδιό σου.
Τωβία, γράψε...
«Ακούγεται ανάμεσα στα έθνη...
και το λέει και ο Γησέμ...
ότι εσύ και οι Ιουδαίοι...
σχεδιάζετε να στασιάσετε.
Γι’ αυτό χτίζετε το τείχος».
Και χρησιμοποίησαν έναν προδότη
για να παγιδέψουν τον Νεεμία.
Θα έρθουν να σε σκοτώσουν—τη νύχτα!
Πρέπει να μπούμε μέσα στον ναό
και να κλείσουμε τις πόρτες.
Σεμαΐα, είναι σωστό να τρέξει να κρυφτεί
ένας άνθρωπος σαν εμένα;
-Δεν καταλαβαίνεις.
-Όχι.
Πώς θα επηρεαστεί το ηθικό ολόκληρου του έθνους;
-Είναι το μόνο ασφαλές μέρος.
-Εκτός αυτού, δεν είμαι ιερέας.
Αν έμπαινα στον ναό, αυτό θα ήταν
βάσιμος λόγος για να θανατωθώ. Δεν θα μπω.
Αυτή η απόφαση είναι σκέτη ανοησία, Νεεμία.
Α, τώρα κατάλαβα!
Ο Τωβίας κι ο Σαναβαλλάτ σ’ έστειλαν, ε; Υποκριτή!
Ο Ιεχωβά να θυμηθεί αυτούς και
όλους εσάς τους ψευδοπροφήτες...
που προσπαθείτε συνεχώς να με φοβίσετε.
Έλα, Ανανί, έχουμε δουλειά.
Και τα τρία τεχνάσματα απέτυχαν...
άρα το δεύτερο δίδαγμα είναι:
Όπως ο Νεεμίας, έτσι κι εμείς...
μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με εναντίους...
που μηχανορραφούν για να σταματήσουν
την όσια υπηρεσία μας.
Κάποιοι ίσως μας προσκαλούν να τους συναντήσουμε
«στα μισά του δρόμου», σαν να λέγαμε.
Ίσως προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι...
αν υπηρετούμε τον Ιεχωβά με κάπως λιγότερο ζήλο...
θα μπορούμε να επιδιώκουμε ταυτόχρονα
κοσμικούς στόχους.
Ωστόσο, επειδή η Βασιλεία του Θεού
έρχεται πρώτη στη ζωή μας...
εμείς μπορούμε να είμαστε σαν τον Νεεμία
και να αρνούμαστε να συμβιβαστούμε.
Ξέρουμε πού οδεύει αυτός ο κόσμος.
Επίσης, οι εναντιούμενοι διαδίδουν
ψευδείς κατηγορίες εις βάρος μας.
Σε μερικές χώρες μάς κατηγορούν ότι
αποτελούμε απειλή για το Κράτος.
Ορισμένες κατηγορίες
έχουν διαψευστεί επιτυχώς στα δικαστήρια.
Αλλά οποιαδήποτε και αν είναι η έκβαση...
είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα κατευθύνει
τα ζητήματα σύμφωνα με το θέλημά του.
Η εναντίωση μπορεί επίσης να προέρχεται από εκείνους
που προσποιούνται ότι υπηρετούν τον Ιεχωβά.
Όπως ένας Ιουδαίος συμπατριώτης του Νεεμία...
προσπάθησε να τον πείσει να παραβιάσει
τον Νόμο του Θεού για να σώσει τη ζωή του...
έτσι και κάποιοι πρώην Μάρτυρες
ίσως προσπαθήσουν να μας επηρεάσουν...
ώστε να συμβιβαστούμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Ωστόσο, εμείς απορρίπτουμε τους αποστάτες...
επειδή γνωρίζουμε ότι η ζωή μας σώζεται...
όχι με το να παραβιάζουμε τους νόμους του Θεού,
αλλά με το να τους τηρούμε.
Κάθε φορά, ο Νεεμίας δεν έπεφτε στην παγίδα τους.
Γιατί; Μήπως επειδή ήταν εξαιρετικά ευφυής; Όχι!
Ο Νεεμίας στηριζόταν στον Ιεχωβά...
και εκείνος του έδινε την αναγκαία διορατικότητα...
για να μην εξαπατηθεί από τα τεχνάσματά τους.
Μετά την οικοδόμηση του τείχους,
ο Νεεμίας έφυγε για κάποιο διάστημα από την Ιερουσαλήμ.
Τι βρήκε όταν γύρισε;
Αντί να βρει την αληθινή λατρεία να ακμάζει...
τη βρήκε μόλις και μετά βίας να επιβιώνει.
Ύστερα από όλα όσα είχε κάνει για να βοηθήσει τον λαό
να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά...
πώς νομίζετε ότι ένιωσε;
Θα μπορούσε να πει: «Φτάνει!
Δεν ξανασχολούμαι!
Ας βάλει τάξη κάποιος άλλος», και να φύγει.
Το έκανε όμως αυτό; Ας δούμε ξανά.
Γιατί εσύ κι οι υποκυβερνήτες
παραμελήσατε τον οίκο του Θεού;
Εσύ κι οι υπόλοιποι, καθαρίστε τον χώρο παρακαλώ.
Ξέρετε τον Νόμο του Θεού:
Ούτε εργασίες ούτε συναλλαγές το Σάββατο!
Δρόμο! Δεν ορκιστήκατε να μην παντρεύεστε
άτομα που δεν λατρεύουν τον Ιεχωβά;
Τότε γιατί αψήφησες την εντολή του Ιεχωβά
και τον όρκο σου;
Ο εγγονός του Ελιασίβ παντρεύτηκε
μια Ορωνίτισσα, την κόρη του Σαναβαλλάτ.
Δεν πρέπει να δίνετε τις κόρες σας στους γιους τους...
ούτε να δέχεστε καμιά από τις κόρες τους
για τους γιους σας!
Μόλυνες την ιεροσύνη!
Δεν μπορείς να υπηρετείς ως ιερέας...
ούτε να μείνεις στην Ιερουσαλήμ.
Χρειάστηκε χρόνος,
αλλά η αληθινή λατρεία αποκαταστάθηκε.
Ο Νεεμίας δεν τα παράτησε.
Όχι, παρέμεινε στον διορισμό του.
Γιατί; Επειδή διατήρησε τη χαρά του.
Βλέπετε, η κύρια πηγή της χαράς του
δεν ήταν ούτε τα επιτεύγματά του...
ούτε η ασφάλεια των τειχών...
ούτε οι πράξεις των άλλων.
Από πού πηγάζει η αληθινή χαρά;
Ο ίδιος ο Νεεμίας μάς είπε...
«Η χαρά του Ιεχωβά είναι το οχυρό σας».
Να λοιπόν το τρίτο δίδαγμα για εμάς...
Παρά τις δυσκολίες και τις αναποδιές,
μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι...
επειδή η αληθινή χαρά πηγάζει
από την καλή σχέση με τον Ιεχωβά.
Ο Νεεμίας ήταν ένας άνθρωπος σαν εμάς.
Θυμηθείτε, δεν είδε υπερφυσικές εκδηλώσεις
της δύναμης του Ιεχωβά...
όπως ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή.
Αλλά ποια εφόδια είχε;
Είχε την προσευχή...
είχε την πίστη και είχε την πεποίθηση.
Αυτά ήταν τα εφόδιά του.
Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι
ο Ιεχωβά δρούσε υπέρ του Νεεμία...
καθοδηγώντας και ευλογώντας τις προσπάθειές του.
Τα ίδια εφόδια έχουμε κι εμείς σήμερα.
Να προσεύχεστε στον Ιεχωβά,
να εκδηλώνετε πίστη σε αυτόν...
και να έχετε την πεποίθηση ότι θα ευλογεί
τις αυτοθυσιαστικές προσπάθειές σας.
Ο Ιεχωβά έδωσε στον Νεεμία το θάρρος, τη δύναμη...
τη διορατικότητα και την επιμονή
για να εκπληρώσει τον διορισμό του...
και το ίδιο θα κάνει και για εσάς.