JW subtitle extractor

Βρισκόμαστε στο 45 Κ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας,
την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Υπήρχαν πολλές προοπτικές για αύξηση σε αυτή την πόλη,
αλλά έπρεπε να οργανωθεί το έργο.
Έπρεπε να βρεθεί κάποιος που θα ενθάρρυνε,
θα παρηγορούσε
και θα ενέπνεε άλλους.
Κάποιος που θα έκανε τη διαφορά.
Ποιον πρότεινε λοιπόν η εκκλησία
και γιατί είχε τα κατάλληλα προσόντα;
Και τι διδασκόμαστε εμείς από αυτό;
Ας ανοίξουμε στις Πράξεις στο κεφάλαιο 11
(είναι η ιστορία των πρώτων Χριστιανών)
και θα δούμε ποιον πρότειναν.
Από τα συμφραζόμενα μαθαίνουμε ότι ο διωγμός
είχε αναγκάσει πολλούς μαθητές
να διασκορπιστούν μέχρι και την Αντιόχεια,
η οποία βρισκόταν πολύ μακριά,
περίπου 550 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ.
Και τι συνέβη;
Πολλοί που μιλούσαν ελληνικά
έδειξαν ενδιαφέρον για το άγγελμα.
Ποιον έστειλαν λοιπόν;
Ας δούμε το εδάφιο 22:
«Η είδηση για αυτούς
έφτασε στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ,
και έστειλαν τον Βαρνάβα ως την Αντιόχεια».
Ο Βαρνάβας ήταν αυτός που επιλέχθηκε,
αυτός που έκανε τη διαφορά.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ,
που σημαίνει «Ο Γιαχ Έχει Προσθέσει».
Ταιριαστό όνομα για Λευίτη!
Οι απόστολοι όμως
πίστευαν ότι το όνομα Βαρνάβας τού ταίριαζε καλύτερα
επειδή ήταν εγκάρδιος και στοργικός.
Βαρνάβας σημαίνει «Γιος Παρηγοριάς»,
«Γιος Ενθάρρυνσης».
Επιλέχτηκε ο Βαρνάβας λόγω της προσωπικότητάς του
για αυτόν τον διορισμό;
Ας δούμε το εδάφιο 24:
«Διότι ήταν άντρας αγαθός
και γεμάτος άγιο πνεύμα και πίστη».
Ήταν «αγαθός» όχι μόνο δίκαιος.
Τι τον έκανε αγαθό;
Τι τον έκανε να ξεχωρίζει;
Το 36 Κ.Χ.
ο Παύλος ήταν ακόμα γνωστός ως Σαύλος ο διώκτης,
και πολλοί τον φοβούνταν.
Μάλιστα, στο Πράξεις 9:26
διαβάζουμε ότι “όλοι τον φοβούνταν”
σε αυτή την εκκλησία.
Αλλά ο Βαρνάβας “τον βοήθησε”.
Τον πήγε στον Πέτρο και μετά στον Ιάκωβο.
Εγγυήθηκε για αυτόν.
Ο Βαρνάβας, λοιπόν,
έδινε φωνή σε όσους δεν είχαν
και βοηθούσε τους αβοήθητους.
Τι μαθαίνουμε από αυτό;
Ότι ο αγαθός δεν βλέπει απλώς το πρόβλημα.
Γίνεται μέρος της λύσης.
Γι’ αυτό ξεχώριζε ο Βαρνάβας.
Αλλά ήταν επίσης «γεμάτος άγιο πνεύμα».
Αυτή η έκφραση δείχνει ότι ο Βαρνάβας
είχε ελεύθερη ροή του πνεύματος του Ιεχωβά στη ζωή του,
ότι ακολουθούσε την κατεύθυνση του.
Η ίδια έκφραση χρησιμοποιείται
για δύο ακόμη πρόσωπα στη Γραφή.
Ο πρώτος ήταν ο Ιησούς
αφότου βαφτίστηκε και οδηγήθηκε στην έρημο,
και ο δεύτερος ήταν ο Στέφανος προτού θανατωθεί.
Ο Βαρνάβας τούς έμοιαζε.
Το εδάφιο 24 λέει κάτι ακόμα:
Είχε πίστη.
Άρα εμπιστευόταν τον τρόπο του Ιεχωβά
και την ηγεσία του Ιησού.
Η Σκοπιά ανέφερε ότι ο Βαρνάβας
ίσως ήταν μαθητής του Ιησού.
Αν ήταν,
θα είχε ζήσει τη σειρά Τα Καλά Νέα Κατά τον Ιησού.
Θα είχε δει με τα μάτια του
την αγάπη του Ιησού, τη συμπόνια του,
το ενδιαφέρον του.
Αυτό θα ενίσχυσε την αγάπη του για τον Ιεχωβά.
Θα τον συγκίνησε
και θα τον υποκίνησε να βοηθάει άλλους.
Θυμηθείτε ότι το 33 Κ.Χ.
βαφτίστηκαν “3.000 μέσα σε μία ημέρα”,
και μετά οι μαθητές έγιναν «5.000».
Όλοι αυτοί παρέμειναν στην Ιερουσαλήμ
για να μάθουν από τους αποστόλους για “την Οδό”.
Χρειάζονταν κατάλυμα,
φαγητό και άλλες προμήθειες.
Οι μαθητές συνεργάστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες τους,
και ο Βαρνάβας ήταν μαζί τους.
Μάλιστα πούλησε ένα κομμάτι γης
και έδωσε τα χρήματα για να βοηθήσει τους αδελφούς του.
Τι μαθαίνουμε;
Χρειάζεται πίστη
για να κάνουμε θυσίες για τη Βασιλεία.
Μπορεί να είναι αποκτήματα, η καριέρα μας ή κάτι άλλο.
Αλλά ο Βαρνάβας δεν δίστασε.
Ποιο είναι λοιπόν το δίδαγμα;
Ο Βαρνάβας δεν διορίστηκε στην Αντιόχεια
επειδή ήταν Λευίτης,
λόγω της προσωπικότητάς του
ή επειδή ήταν καλός οργανωτής,
αλλά λόγω των πνευματικών του ιδιοτήτων.
Συγκεκριμένα,
“ήταν αγαθός,
γεμάτος άγιο πνεύμα και πίστη”.
Πώς τον βοήθησαν αυτά στην Αντιόχεια;
Δείτε το δεύτερο μέρος του εδαφίου 24:
«Και αρκετά μεγάλο πλήθος προστέθηκε στον Κύριο».
«Αρκετά μεγάλο πλήθος»,
όπως έχουμε εδώ γύρω μας σε αυτό το ακροατήριο.
Ολόκληρο πλήθος γνώρισε την αλήθεια χάρη στον Βαρνάβα,
και ο Ιεχωβά το ευλόγησε.
Αυτό σημαίνει να κάνεις τη διαφορά.
Ας δούμε στο εδάφιο 25
τι άλλο μαθαίνουμε από τον Βαρνάβα:
«Εκείνος λοιπόν πήγε στην Ταρσό
για να αναζητήσει τον Σαύλο».
Γιατί να φύγει από την Αντιόχεια αφού είχε τόση επιτυχία;
Ήταν ικανός, τα πήγαινε πολύ καλά.
Πήγε να φέρει τον Σαύλο
(και μιλάμε για ένα ταξίδι περίπου 400 χιλιόμετρα πηγαινέλα)
επειδή ήξερε
ότι μπορούσε να κάνει ακόμα περισσότερα.
Στον Εκκλησιαστή λέει ότι, αν ένας μπορεί να κάνει κάτι,
οι δύο μπορούν καλύτερα.
Δύο είναι καλύτεροι από έναν.
Γιατί τον Σαύλο;
Ο Βαρνάβας διέκρινε ότι είχε προοπτικές.
Ο Παύλος ήταν άτομο που έκανε τη διαφορά.
Γι’ αυτό,
μπορούσε να ενισχύσει τις εκκλησίες
και να βοηθήσει άλλους.
Παρόμοια, σήμερα το έργο αυξάνεται.
Όταν εκπαιδεύουμε άτομα με προοπτικές,
υποστηρίζουμε όχι μόνο την αύξηση που υπάρχει τώρα,
αλλά και αυτή που θα υπάρξει στη μεγάλη θλίψη
καθώς και στον νέο κόσμο.
Πρέπει να θυμόμαστε
ότι αυτό το μεγάλο πλήθος θα είναι όντως μεγάλο!
Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορεί να το αριθμήσει.
Άρα, όταν εκπαιδεύουμε άλλους,
στην πραγματικότητα δείχνουμε την πίστη μας.
Γι’ αυτό είστε εδώ.
Εκπαιδεύεστε για να υποστηρίξετε αυτήν την αύξηση.
Δείτε και κάτι ακόμα ενδιαφέρον
που λέει το εδάφιο Πράξεις 13:1:
«Στην εκκλησία της Αντιόχειας
υπήρχαν προφήτες και δάσκαλοι».
Αναφέρεται ο Βαρνάβας και μετά ο Σαύλος.
Και δείτε τι είπε το άγιο πνεύμα στο εδάφιο 2:
«Ξεχωρίστε μου τον Βαρνάβα και τον Σαύλο
για το έργο για το οποίο τους έχω καλέσει».
Ο Βαρνάβας παίρνει νέο διορισμό.
Το ενδιαφέρον όμως είναι
ότι οι δύο που έμειναν στην Αντιόχεια
ήταν ο Βαρνάβας και ο Σαύλος.
Αλλά μετά ο Σαύλος ονομάστηκε Παύλος,
και από εκεί και πέρα διαβάζουμε
για «τον Παύλο και τον Βαρνάβα»
ή “τον Παύλο και τους συντρόφους του”.
Κάτι άλλαξε.
Ο λιγότερο έμπειρος αναλαμβάνει την ηγεσία.
Πώς κατάφερε ο Βαρνάβας
να προσαρμοστεί με επιτυχία σε αυτή την αλλαγή;
Ήταν «αγαθός»,
«γεμάτος άγιο πνεύμα» και είχε «πίστη».
Έβαζε πρώτα τα συμφέροντα των άλλων,
πρώτα τα συμφέροντα της Βασιλείας.
Επίσης, ακολουθούσε την κατεύθυνση του πνεύματος.
Εμπιστευόταν τη θεϊκή καθοδηγία.
Ο Βαρνάβας έκανε τη διαφορά,
το ίδιο και ο Παύλος.
Γι’ αυτό ήταν αχτύπητο δίδυμο.
Το καλό παράδειγμα του Βαρνάβα ενθάρρυνε τον Παύλο.
Πολλά χρόνια αργότερα,
ο Παύλος έγραψε στους Εφεσίους
για «δώρα σε μορφή ανθρώπων».
Για «αποστόλους», «προφήτες»,
«ευαγγελιστές», «ποιμένες», «δασκάλους»
που θα “εποικοδομούσαν” την εκκλησία.
Μήπως σκεφτόταν τον Βαρνάβα
όταν έγραφε αυτά τα εδάφια;
Ο Βαρνάβας λοιπόν ήταν άτομο που έκανε τη διαφορά.
Εσείς;
Κάνετε τη διαφορά;
Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να κάνετε το καλό,
να ακολουθήσετε την κατεύθυνση του πνεύματος
και να εκδηλώσετε ισχυρή πίστη.
Αναρωτηθείτε:
“Μπορώ να ενθαρρύνω κάποιον συνεργάτη μου σήμερα;
Ποιον;
Πώς μπορώ να τον επαινέσω
ή να του δείξω ευγνωμοσύνη;”
“Χρειάζεται κάποιος παρηγοριά;
Πώς θα την προσφέρω;
Με ένα μήνυμα,
με ένα τηλεφώνημα ή μια επίσκεψη;”
“Μπορώ να εκπαιδεύσω κάποιον
για να γίνει πιο χρήσιμος για τον Ιεχωβά;
Πότε θα ξεκινήσω;”
Και όταν κάτι αλλάζει:
“Πώς δείχνω την πίστη μου και την υπακοή μου
στην κατεύθυνση του πνεύματος;”‏
Αγαπητή τάξη 158,
να ξέρετε ότι ο Ιεχωβά σάς βλέπει,
σας αγαπάει
και σας εκτιμάει.
Και καθώς ο Ιεχωβά σάς βοηθάει να γίνεστε καλύτεροι,
είμαστε βέβαιοι
ότι θα είστε άτομα που κάνουν τη διαφορά.

Μάικλ Μπανκς: Θα Κάνετε τη Διαφορά;—Αποφοίτηση της 158ης Τάξης της Γαλαάδ