JW subtitle extractor

Υπάρχει κάποιο μέρος
που όποτε το επισκέπτεστε νιώθετε μια ιδιαίτερη ηρεμία,
μια γαλήνη;
Ίσως είναι μια παραλία
(βλέπετε το ηλιοβασίλεμα,
ακούτε τα κύματα που σκάνε στην ακρογιαλιά),
ή ένα μεγαλοπρεπές βουνό
(από όπου έχετε μια υπέροχη θέα).
Σας κατακλύζουν αισθήματα δέους, θαυμασμού.
Κάτι τέτοιες στιγμές
μάς μένουν αξέχαστες, έτσι δεν είναι;
Ποτέ δεν βαριόμαστε αυτή τη θέα,
όποτε τη βλέπουμε
έχουμε όμορφα συναισθήματα.
Το να σταματάμε για λίγο
και να παρατηρούμε την ομορφιά γύρω μας
μπορεί να έχει έντονη και θετική επίδραση πάνω μας.
Δυστυχώς όμως,
οι ρυθμοί της ζωής είναι τόσο γρήγοροι
που είναι εύκολο να ξεχνάμε να σταματάμε
για να θαυμάσουμε όσα υπάρχουν γύρω μας.
Για εσάς, αγαπητοί σπουδαστές,
που αποφοιτείτε σήμερα,
κύλησαν γρήγορα οι προηγούμενοι πέντε μήνες!
Και αν περιμένατε ότι τώρα
που θα πάτε στον διορισμό σας θα χαλαρώσετε,
πέφτετε έξω!
Το να θαυμάζετε λοιπόν τη θέα γύρω σας
ίσως είναι το τελευταίο πράγμα που σας απασχολεί τώρα.
Στην πραγματικότητα όμως,
αυτό είναι κάτι που ωφελεί όλους μας.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στη φυσική ομορφιά
που χρειάζεται να σταματάμε για να τη θαυμάζουμε.
Υπάρχει και ένα άλλο είδος θέας που αξίζει
να σταματάμε για να παρατηρούμε,
και αυτό είναι οι άνθρωποι που υπάρχουν γύρω μας.
Όταν αφιερώνουμε χρόνο
για να παρατηρήσουμε και να εκτιμήσουμε τους άλλους,
μιμούμαστε τον Θεό μας, τον Ιεχωβά.
Κοιτάξτε πώς το δείχνει αυτό ο Σοφονίας.
Στο τρίτο κεφάλαιο του Σοφονία,
δείτε το εδάφιο 17:
«Ο Ιεχωβά ο Θεός σου βρίσκεται στο μέσο σου.
Ως Κραταιός, θα σε σώσει.
Θα αγάλλεται για εσένα με μεγάλη χαρά.
Θα γίνει σιωπηλός στην αγάπη του.
Θα ευφραίνεται για εσένα με κραυγές χαράς».
Είναι εκπληκτικό το γεγονός
ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε τον Ιεχωβά,
τον Κυρίαρχο του σύμπαντος, να ευφραίνεται.
Αυτό το εδάφιο μιλάει για το πώς νιώθει ο Ιεχωβά
όταν σταματάει για να απολαύσει τη θέα, σαν να λέγαμε,
των πιστών υπηρετών του.
Ο Ιεχωβά παρατηρεί τον καθένα μας ατομικά.
Και τι βλέπει;
Βλέπει την πίστη μας, την οσιότητά μας,
τις θυσίες που κάνουμε για αυτόν.
Και όπως λέει το εδάφιο,
με αυτά που βλέπει
“ευφραίνεται για εμάς”.
Αλλά ο Ιεχωβά προχωράει ακόμη παραπέρα.
Προσέξτε τι λέει το εδάφιο:
«Θα γίνει σιωπηλός στην αγάπη του».
Παράξενη δήλωση, ε;
Η υποσημείωση μας εξηγεί ότι σημαίνει
«ήσυχος, ξένοιαστος, ικανοποιημένος».
Για σκεφτείτε εκείνη την παραλία
ή το βουνό που είπαμε στην αρχή.
Πόση ηρεμία, πόση γαλήνη νιώθατε!
Έτσι νιώθει και ο Ιεχωβά
όταν παρατηρεί τον καθέναν από τους πιστούς υπηρέτες του.
Αλλά νιώθει έτσι επειδή αφιερώνει χρόνο
για να σταματήσει και να εκτιμήσει
τους οσίους του
—να απολαύσει τη θέα.
Πώς μπορούμε λοιπόν να μιμούμαστε τον Ιεχωβά;
Με δύο τρόπους:
Με την άποψη που έχουμε πρώτον για τους άλλους
και δεύτερον για τον εαυτό μας.
Αρχικά, ας δούμε πώς μπορούμε να απολαμβάνουμε τη θέα,
όπως κάνει ο Ιεχωβά,
παρατηρώντας το καλό στους γύρω μας.
Καθημερινά περιβαλλόμαστε από αδελφούς και αδελφές
με υπέροχες ιδιότητες.
Το παράδειγμά τους μας αναζωογονεί,
μας εμπνέει.
Ασκεί θετική επίδραση πάνω μας.
Για να συμβεί όμως αυτό,
πρέπει να σταματήσουμε
και να προσέξουμε τις ιδιότητές τους,
να τις εκτιμήσουμε.
Αλλά είναι εύκολο να απορροφηθούμε τόσο πολύ
από τον διορισμό και τα προβλήματά μας
που να το ξεχνάμε αυτό.
Ή ίσως εμμένουμε στην αρχική μας εντύπωση για κάποιον,
στις αρνητικές του ιδιότητες.
Ίσως είναι δύσκολος στη συνεργασία,
κάπως υπερευαίσθητος,
ή μπορεί να δουλεύει με πιο αργούς ρυθμούς.
Ναι, είναι πολύ εύκολο να αντιδρούμε αυτομάτως έτσι
στις επαφές μας με τους γύρω μας.
Αλλά το να εστιάζουμε στις ελλείψεις των άλλων
θα έχει ως αποτέλεσμα να εξαντληθούμε συναισθηματικά.
Το Παροιμίες 15:15 λέει:
«Όλες οι ημέρες του ταλαιπωρημένου είναι κακές».
Επομένως,
αν επικεντρωνόμαστε στα ελαττώματα των άλλων,
θα νιώθουμε ταλαιπωρημένοι.
Κάθε μας μέρα θα είναι κακή.
Θα είναι σαν να υπάρχει μια πυκνή ομίχλη
που κρύβει τις ωραίες ιδιότητες των άλλων.
Πρέπει λοιπόν να διώξουμε την ομίχλη.
Πρέπει να εστιάζουμε στα θετικά των γύρω μας.
Ποιες ιδιότητές τους βλέπουμε
τις οποίες θέλουμε να μιμηθούμε
ή να καλλιεργήσουμε περισσότερο στη ζωή μας;
Πώς έχουν αποδειχτεί όσιοι ή υπάκουοι;
Πώς έχουν υπομείνει παρά τις αντιξοότητες
που αντιμετώπισαν;
Επίσης, να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή,
όχι μόνο στο τι είδους άτομα είναι τώρα,
αλλά και στο ποιο ήταν το παρελθόν τους.
Πόση πρόοδο έχουν κάνει;
Πόσο έχουν βελτιωθεί;
Όταν το κάνουμε αυτό,
δεν θα βλέπουμε το άτομο ως ενόχληση
ή πρόβλημα
ή εμπόδιο στην εργασία μας.
Θα βλέπουμε τις καλές του ιδιότητες,
τα δυνατά του σημεία
που μπορούν να επιταχύνουν την εργασία.
Είναι σαν να επενδύουμε στο άτομο.
Βγάζουμε στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό του.
Να απολαμβάνετε λοιπόν τη θέα,
να βλέπετε τις καλές ιδιότητες των άλλων.
Έτσι θα είμαστε πιο προσιτοί επίσκοποι,
καλύτεροι συνεργάτες,
καλύτεροι σύζυγοι.
Και ως αποτέλεσμα,
θα έχουμε και εμείς ένα αίσθημα ικανοποίησης.
Αλλά συνήθως
όταν ανακαλύπτουμε ένα όμορφο τοπίο,
δεν το κρατάμε για τον εαυτό μας.
Λέμε και σε άλλους για αυτό.
Το ίδιο ισχύει και για τις ωραίες ιδιότητες των αδελφών μας.
Μπορούμε να μιλάμε και σε άλλους για αυτές.
Ας τους επαινούμε.
Ας λέμε στους άλλους θετικά πράγματα για αυτούς.
Ο έπαινος είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο.
Δείτε πώς φαίνεται αυτό στο 16ο κεφάλαιο
του βιβλίου των Παροιμιών,
εδάφιο 24.
Εκεί λέει:
«Τα ευχάριστα λόγια [ή αλλιώς ο έπαινος]
είναι κηρήθρα,
γλυκά στην ψυχή και γιατρειά στα κόκαλα».
Το μέλι μπορεί να αναζωογονήσει κάποιον,
να τον τονώσει.
Παρόμοια και τα λόγια μας μπορούν να αναζωογονήσουν,
να τονώσουν,
να εμψυχώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές μας.
Το εδάφιο λέει όμως ότι το μέλι είναι και θεραπευτικό.
Όπως λοιπόν το μέλι,
έτσι και τα επαινετικά μας λόγια
μπορούν να γιατρέψουν τους άλλους,
που ίσως έχουν υποστεί τραύματα
από αυτό το σύστημα πραγμάτων
ή ίσως παλεύουν με αισθήματα ανεπάρκειας.
Ο έπαινος εποικοδομεί.
Εμπνέει αυτοπεποίθηση στους άλλους,
τους υποκινεί, τους ενθαρρύνει,
και ενισχύει τους δεσμούς φιλίας μεταξύ μας.
Παράλληλα όμως,
το να ψάχνουμε να βρούμε σημεία
για να επαινούμε τους άλλους
μας βοηθάει να παρατηρούμε τις καλές ιδιότητες που έχουν.
Έτσι απολαμβάνουμε τη θέα.
Και όταν μιλάμε στους γύρω μας για αυτά που βλέπουμε
—για τις καλές ιδιότητες των άλλων—
βοηθάμε και εκείνους να κάνουν το ίδιο.
Δεν αρκεί όμως
να βλέπουμε τις καλές ιδιότητες των άλλων μόνο.
Για να είμαστε αποτελεσματικοί στον διορισμό μας
πρέπει να έχουμε σωστή άποψη και για τον εαυτό μας.
Και αυτό είναι το δεύτερο σημείο μας.
Για διάφορους λόγους,
κάποιοι από εμάς ίσως να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Ίσως κάτι συνέβη όταν ήμασταν παιδιά,
ή ίσως παλεύουμε με αισθήματα ενοχής
για λάθη του παρελθόντος.
Ή θα μπορούσε το βάρος της ευθύνης
να μας προκαλεί αισθήματα ανεπάρκειας
ή αμφιβολίες για τον εαυτό μας:
“Θα καταφέρω να τα βγάλω πέρα
με τόσο πολλές ευθύνες;
Θα καταφέρω να ανταποκριθώ σε όλα αυτά
που απαιτούνται από εμένα;”
Η εκπαίδευση της Γαλαάδ
σάς βοηθάει να αντιμετωπίσετε τέτοια αισθήματα.
Είναι όμως πιθανό αυτά να επιστρέψουν
όταν τα πράγματα δεν κυλάνε ομαλά
ή όταν έχουμε αστοχίες στον διορισμό μας.
Ο Σατανάς θα ήθελε να βλέπουμε τον εαυτό μας
με τα δικά του μάτια
—να νιώθουμε ανεπαρκείς, άχρηστοι, ανάξιοι αγάπης.
Αλλά είναι επικίνδυνο να νιώθουμε έτσι.
Είναι αυτό ακριβώς που θέλει ο Σατανάς.
Θυμάστε τι λέει το Παροιμίες 24:10;
Αν είμαστε αποθαρρυμένοι,
η δύναμή μας θα είναι λιγοστή.
Για να μη μας συμβεί αυτό,
ας θυμόμαστε τα λόγια του ψαλμωδού,
στον Ψαλμό 5 και εδάφιο 12.
Εκεί λέει:
«Διότι εσύ, Ιεχωβά, θα ευλογήσεις όποιον είναι δίκαιος·
η επιδοκιμασία σου θα είναι για αυτούς σαν μεγάλη ασπίδα».
Μαθαίνουμε δύο πράγματα από αυτό το εδάφιο.
Πρώτον, ο Ιεχωβά θα ευλογήσει «όποιον είναι δίκαιος».
Δεν λέει ότι ο Ιεχωβά ευλογεί όσους είναι τέλειοι.
Μερικές φορές βάζουμε τόσο ψηλά τον πήχη
που δεν μπορούμε να τον φτάσουμε.
Και ούτε ο Ιεχωβά αναμένει κάτι τέτοιο.
Ο Ιεχωβά δεν απαιτεί να είμαστε τέλειοι.
Άρα ας μην το απαιτούμε ούτε εμείς.
Η ευλογία του Ιεχωβά εξαρτάται
από τις προσπάθειες που καταβάλλουμε
για να κάνουμε το σωστό.
Ακόμα και αν νιώθουμε ανεπαρκείς
ή αστοχούμε στον διορισμό μας,
ο Ιεχωβά βλέπει τις ειλικρινείς μας προσπάθειες
και μας ευλογεί βάσει αυτών.
Το δεύτερο πράγμα που μαθαίνουμε
είναι ότι το να γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά μάς επιδοκιμάζει
είναι πηγή μεγάλης δύναμης.
Είναι προστασία για εμάς, «ασπίδα», όπως λέει.
Μας βοηθάει να μην αμφιβάλλουμε
υπερβολικά για τον εαυτό μας.
Μας δίνει δύναμη
ώστε να μην τα παρατήσουμε.
Όταν λοιπόν νιώθετε έτσι,
αφήστε τον Ιεχωβά να σας βεβαιώσει για την επιδοκιμασία του.
Εντρυφήστε στον Λόγο του, τη Γραφή.
Αλλά ας μην ξεχνάμε και τα επαινετικά λόγια
που έχουν πει για εμάς οι αδελφοί μας που μας ξέρουν καλά.
Αντανακλούν την άποψη του Ιεχωβά
που νιώθει ήσυχος, ξένοιαστος, ικανοποιημένος με εμάς.
Θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα κάνουμε λάθη.
Αλλά αυτά δεν μας καθορίζουν ως άτομα.
Μαθαίνουμε από τα λάθη μας
και προσπαθούμε να βελτιωθούμε.
Όταν νιώθουμε ηττημένοι,
ας θυμόμαστε τις νίκες μας.
Μερικές φορές εστιάζουμε απλώς στις ήττες μας,
στις αποτυχίες μας.
Αλλά το να θυμόμαστε τις επιτυχίες μας,
μας βοηθάει να μην παραιτούμαστε
όταν αστοχούμε στον διορισμό μας.
Να θυμάστε αυτό που μάθατε στη διάρκεια της σχολής:
Στην υπηρεσία μας δεν θα έχουμε πάντα επιτυχίες,
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουμε μόνο αποτυχίες.
Με άλλα λόγια,
να έχετε ισορροπημένη άποψη για τον εαυτό σας.
Όταν απολαμβάνουμε τη θέα,
η ζωή είναι καλύτερη.
Ας εκτιμούμε λοιπόν τις καλές ιδιότητες των αδελφών μας.
Ας προσπαθούμε πάση θυσία να τους επαινούμε ειλικρινά
για τις καλές τους ιδιότητες.
Αλλά και ας μην ξεχνάμε να βλέπουμε
ό,τι βλέπει ο Ιεχωβά σε εμάς.
Η οσιότητά μας και η πίστη μας
κάνουν την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται.
Για τον Ιεχωβά,
η θέα των πιστών υπηρετών του
δεν είναι ποτέ βαρετή.
Αν λοιπόν το θυμόμαστε αυτό,
θα έχουμε και εμείς το αίσθημα της ησυχίας, της ξενοιασιάς,
της ικανοποίησης που νιώθει ο Ιεχωβά
όταν βλέπει εμάς.
Όσο γρήγοροι και αν γίνουν οι ρυθμοί της ζωής,
ό,τι και αν συμβεί στο μέλλον,
να θυμάστε να μιμείστε τον Ιεχωβά.
Να σταματάτε και να απολαμβάνετε τη θέα.

Λουκ Σαλαντίνο: Να Σταματάτε και να Απολαμβάνετε τη Θέα—Αποφοίτηση της 158ης Τάξης της Γαλαάδ