00:00:09
Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ.00:00:12
00:00:12
Το να παρατηρώ τα χέρια της μαμάς μου...00:00:15
00:00:16
καθώς ετοίμαζε προσεκτικά το ψωμί
για την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού.00:00:21
00:00:28
Το έπαιρνε πολύ στα σοβαρά...00:00:31
00:00:31
λόγω της ειδικής σημασίας του.00:00:34
00:00:37
Το βράδυ πριν από τον θάνατό του...00:00:39
00:00:40
ο Ιησούς είπε στους μαθητές του...00:00:42
00:00:43
«Αυτό το ψωμί σημαίνει το σώμα μου».00:00:46
00:00:46
Μετά το τέλος της περιφοράς του ψωμιού
και του κρασιού...00:00:50
00:00:50
ο Ιησούς τούς είπε...00:00:52
00:00:52
«Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου».00:00:56
00:00:57
Αυτό κάνουμε, μέχρι και σήμερα.00:01:00
00:01:02
Σαρί, μου φέρνεις το αλεύρι, σε παρακαλώ;00:01:05
00:01:09
Ευχαριστώ.00:01:10
00:01:17
Στην πραγματικότητα ήταν ένα απλό μείγμα.00:01:21
00:01:23
Θυμάσαι τι βάζουμε μετά;00:01:25
00:01:26
-Νερό;
-Σωστά.00:01:28
00:01:38
Μπορούμε να προσθέσουμε κάτι άλλο;00:01:41
00:01:42
Όχι, είναι πολύ σημαντικό...00:01:44
00:01:44
το ψωμί να φτιάχνεται όπως ακριβώς
την εποχή του Ιησού...00:01:48
00:01:48
μόνο σιτάλευρο και νερό.00:01:50
00:01:50
Μόνο αυτά.00:01:52
00:01:53
Και τι γίνεται αν κάποιοι δεν έχουν σιτάλευρο;00:01:56
00:01:56
Τότε, το ψωμί μπορεί να γίνει με αλεύρι από ρύζι...00:01:59
00:02:00
κριθάρι, καλαμπόκι ή κάποιο παρόμοιο σιτηρό.00:02:03
00:02:03
Αλά δεν πρέπει να προστεθεί τίποτα άλλο
εκτός από αλεύρι και νερό, καθόλου μαγιά.00:02:09
00:02:10
Ούτε καν αλάτι;00:02:11
00:02:12
Ούτε καν αλάτι.00:02:13
00:02:14
Θυμάσαι τι είπε ο Ιησούς στο εδάφιο Λουκάς 16:10;00:02:17
00:02:18
“Ο πιστός στο ελάχιστο...00:02:20
00:02:21
-είναι πιστός...“
-“...και στο πολύ“!00:02:23
00:02:23
Ακριβώς. Θελουμε να είμαστε πιστοί στον Ιεχωβά...00:02:26
00:02:27
σε όλα τα πράγματα, σωστά;00:02:29
00:02:31
Μετά την ανάμειξη των υλικών...00:02:34
00:02:34
ζύμωνε το ζυμάρι και το αλεύρι πήγαινε παντού.00:02:38
00:02:39
Μετά άφηνε εμένα να το απλώσω.00:02:41
00:02:42
Έπειτα το έβαζε σε ένα ελαφρά
λαδωμένο σκεύος για να το ψήσει.00:02:47
00:02:50
Όταν ήταν έτοιμο, δεν έμοιαζε με το ψωμί
που βλέπουμε συνήθως.00:02:55
00:02:56
Ήταν απλό στην εμφάνιση, ξερό και τραγανό.00:03:00
00:03:01
Έσπαγε εύκολα σε κομμάτια.00:03:03
00:03:03
Ήταν τέλειο.00:03:05
00:03:06
Και το πηγαίναμε με καμάρι στην Αίθουσα Βασιλείας
το βράδυ της Ανάμνησης.00:03:10
00:03:15
Θυμάμαι με χαρά όλες αυτές τις στιγμές...00:03:19
00:03:19
καθώς τώρα ετοιμάζω η ίδια
το ψωμί για τη φετινή Ανάμνηση.00:03:23
00:03:25
Κάτι ακόμη πιο σημαντικό όμως...00:03:28
00:03:28
καθώς αναλογίζομαι τα όσα έκανε
ο Ιησούς για τον καθέναν μας...00:03:33
00:03:34
είναι το υπέροχο προνόμιο που έχω...00:03:37
00:03:37
να συμμετέχω έστω και σε μικρό βαθμό...00:03:40
00:03:40
στην πιο σημαντική βραδιά του έτους.00:03:43
Πώς να Ετοιμάσετε το Ψωμί για την Ανάμνηση
-
Πώς να Ετοιμάσετε το Ψωμί για την Ανάμνηση
Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Το να παρατηρώ τα χέρια της μαμάς μου...
καθώς ετοίμαζε προσεκτικά το ψωμί
για την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού.
Το έπαιρνε πολύ στα σοβαρά...
λόγω της ειδικής σημασίας του.
Το βράδυ πριν από τον θάνατό του...
ο Ιησούς είπε στους μαθητές του...
«Αυτό το ψωμί σημαίνει το σώμα μου».
Μετά το τέλος της περιφοράς του ψωμιού
και του κρασιού...
ο Ιησούς τούς είπε...
«Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου».
Αυτό κάνουμε, μέχρι και σήμερα.
Σαρί, μου φέρνεις το αλεύρι, σε παρακαλώ;
Ευχαριστώ.
Στην πραγματικότητα ήταν ένα απλό μείγμα.
Θυμάσαι τι βάζουμε μετά;
-Νερό;
-Σωστά.
Μπορούμε να προσθέσουμε κάτι άλλο;
Όχι, είναι πολύ σημαντικό...
το ψωμί να φτιάχνεται όπως ακριβώς
την εποχή του Ιησού...
μόνο σιτάλευρο και νερό.
Μόνο αυτά.
Και τι γίνεται αν κάποιοι δεν έχουν σιτάλευρο;
Τότε, το ψωμί μπορεί να γίνει με αλεύρι από ρύζι...
κριθάρι, καλαμπόκι ή κάποιο παρόμοιο σιτηρό.
Αλά δεν πρέπει να προστεθεί τίποτα άλλο
εκτός από αλεύρι και νερό, καθόλου μαγιά.
Ούτε καν αλάτι;
Ούτε καν αλάτι.
Θυμάσαι τι είπε ο Ιησούς στο εδάφιο Λουκάς 16:10;
“Ο πιστός στο ελάχιστο...
-είναι πιστός...“
-“...και στο πολύ“!
Ακριβώς. Θελουμε να είμαστε πιστοί στον Ιεχωβά...
σε όλα τα πράγματα, σωστά;
Μετά την ανάμειξη των υλικών...
ζύμωνε το ζυμάρι και το αλεύρι πήγαινε παντού.
Μετά άφηνε εμένα να το απλώσω.
Έπειτα το έβαζε σε ένα ελαφρά
λαδωμένο σκεύος για να το ψήσει.
Όταν ήταν έτοιμο, δεν έμοιαζε με το ψωμί
που βλέπουμε συνήθως.
Ήταν απλό στην εμφάνιση, ξερό και τραγανό.
Έσπαγε εύκολα σε κομμάτια.
Ήταν τέλειο.
Και το πηγαίναμε με καμάρι στην Αίθουσα Βασιλείας
το βράδυ της Ανάμνησης.
Θυμάμαι με χαρά όλες αυτές τις στιγμές...
καθώς τώρα ετοιμάζω η ίδια
το ψωμί για τη φετινή Ανάμνηση.
Κάτι ακόμη πιο σημαντικό όμως...
καθώς αναλογίζομαι τα όσα έκανε
ο Ιησούς για τον καθέναν μας...
είναι το υπέροχο προνόμιο που έχω...
να συμμετέχω έστω και σε μικρό βαθμό...
στην πιο σημαντική βραδιά του έτους.
-