JW subtitle extractor

Dzisiaj wyciągniemy ważną lekcję
z biblijnej Księgi Hioba.
Co to za lekcja?
Mimo że Bóg pozwala
Szatanowi być „władcą świata”,
Księga Hioba wzmacnia
naszą pewność,
że Jehowa sprawuje najwyższą władzę.
Z kolei ta pewność pomaga
nam zachowywać wytrwałość.
Co ciekawe, w Księdze Hioba Jehowa jest
nazwany Wszechmocnym ponad 30 razy.
To więcej niż w pozostałych
księgach biblijnych razem wziętych.
Biblia opowiada nie tylko to,
co się przydarzyło Hiobowi,
ale wyjawia też,
co się działo za kulisami.
Zdradza, do czego doszło w niebie,
a dzięki temu możemy się więcej dowiedzieć
o zwierzchniej władzy Jehowy.
Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Otwórzmy nasze Biblie na
Księdze Hioba, rozdziale 1.
Hioba, rozdział 1.
Zacznijmy czytać od wersetu 6:
„Tymczasem nadszedł dzień, gdy synowie
prawdziwego Boga stawili się przed Jehową.
Wśród nich przybył też Szatan”.
Szatan mógł być tam obecny
tylko za pozwoleniem Jehowy.
Bóg tolerował jego obecność
po to, żeby mogła zostać
rozstrzygnięta pewna kwestia moralna.
Ale pamiętajmy, że obecność Szatana
nie zagrażała Jehowie
jako Władcy wszechświata.
Miał wszystko pod kontrolą.
To On dyktował warunki.
Nie obawiał się, że w jakikolwiek
sposób straci swoją władzę.
Wskazuje na to kolejny werset, werset 7:
„Wtedy Jehowa zapytał
Szatana: ‚Skąd przybywasz?’”.
To Jehowa rozdawał karty.
To On zadawał pytania,
a Szatan musiał odpowiadać.
Jehowa kontrolował sytuację.
On znał odpowiedź na
pytanie: „Skąd przybywasz?”.
Ale kiedy pozwolił
Szatanowi się wypowiedzieć,
inni też mogli się
dowiedzieć, co on robił.
Wyjawił innym to, co sam już wiedział —
że Szatan ‛przemierzał ziemię’
i nie miał dobrych zamiarów.
Przejdźmy teraz do wersetu 8
i zobaczmy, co Jehowa zrobił później.
Nadal ma kontrolę
i nie odpuszcza Szatanowi.
Werset 8:
„Jehowa rzekł więc do Szatana:
‚Czy zwróciłeś uwagę na
mojego sługę Hioba?’”
Albo jak podaje przypis:
„Zwróciłeś uwagę w swoim sercu”.
Bóg wywołuje Szatana do odpowiedzi.
Wie, o co mu chodzi.
Ale Szatan, jak tchórz, sam
nawet nie wspomina o Hiobie.
To Jehowa porusza temat Hioba,
wiedząc, że Szatan cały
czas go w sobie dusił.
Zauważmy, że Jehowa dokładnie
wiedział, co myśli Szatan.
To tak, jakby mówił:
„No, wyrzuć to z siebie”.
I tak się stało.
W wersecie 10 Szatan mówi:
‛Postawiłeś ogrodzenie wokół niego
i we wszystkim mu błogosławisz’.
Tak było i Szatan nic
nie mógł z tym zrobić.
Samo to, że nie był w stanie
usunąć tego ogrodzenia,
wskazuje, że był on o wiele
słabszy od Jehowy.
A Jehowa ma pełne prawo,
żeby chronić swoich sług,
i używa do tego swojej mocy.
Co zrobił po buncie Adama w ogrodzie Eden?
Od razu zadziałał, żeby
pokazać, że kontroluje sytuację.
Postawił dwóch cherubów, żeby
strzegli dostępu do drzewa życia.
Szatan nie mógł nic z tym zrobić.
A co Jehowa zrobił w czasach Noego?
W potopie zniszczył nefilimów,
czyli szatańską ziemską cywilizację.
Diabeł nie mógł temu zapobiec,
a to podkreśla wyższość Boga.
W rozdziale 1, wersecie 11
Szatan mówi do Jehowy:
„Wyciągnij rękę i odbierz
mu wszystko, co ma”.
Czyli Szatan chce, żeby Jehowa wyciągnął
swoją rękę przeciwko Hiobowi.
Nie, to się nie wydarzy.
Jehowa utrzymuje swoją pozycję
i nie wdaje się z Szatanem w dyskusję.
Nie daje sobą dyrygować.
I nie sprowadza cierpień na ludzi.
Ale pozwala Szatanowi do pewnego
stopnia wypróbować Hioba.
Zobaczmy werset 12.
Zwróćmy uwagę, jak Jehowa
podkreśla swoją pozycję.
W wersecie 12 pozwala Szatanowi
wypróbować Hioba, ale mówi:
„Jemu samemu nie wyrządzaj krzywdy!”.
To było ograniczenie, które
Jehowa nałożył na Szatana,
a on nie mógł się temu sprzeciwić.
Widzimy więc, że Szatan
ma ograniczone możliwości.
Jehowa pokazał mu jego
miejsce, że nie sięga Mu do pięt.
Szatan najbardziej pragnie tego,
czego nigdy nie dostanie,
bo na ziemi zawsze będą ludzie,
którzy będą lojalnie wielbić Jehowę.
Rozdział 1 pokazuje, że władza Szatana
nie może się w żaden sposób równać
ze zwierzchnią pozycją Jehowy.
A teraz rozdział 2 i runda druga,
czyli mamy kolejne zgromadzenie w niebie.
W wersecie 1 czytamy, że
Szatan znów się pojawia
i potem oskarża Hioba o nielojalność.
Zwróćmy uwagę na werset 6.
Jehowa odpowiada Szatanowi:
‛Hiob jest w twoich rękach!
Ale nie odbieraj mu życia!’.
I znowu Bóg wytyczył
Szatanowi jasne granice.
Przypomniał mu o jego ograniczeniach,
a Szatan nie mógł się sprzeciwić,
nie miał wyjścia.
Wniosek: Jehowa jest Wszechmocny.
I to właśnie jest kluczowa myśl.
Pamiętanie o tym wzmacnia nasze
zaufanie i pomaga nam wytrwać.
I teraz punkt kulminacyjny —
w rozdziale 42, a wersecie 10.
42:10.
Próby Hioba trwały tylko kilka miesięcy,
prawdopodobnie niecały rok
i było po wszystkim.
Ale spójrzmy do wersetu 10:
„Kiedy Hiob pomodlił się za swoich
znajomych, Jehowa zakończył jego udrękę”
albo jak mówi przypis:
„odwrócił niewolę Hioba”.
Więc widzimy, że kiedy próby
rozwiały wszelkie wątpliwości,
kiedy wszystko było już
jasne, nadszedł moment,
żeby Jehowa powiedział:
„Dosyć, już wystarczy!”.
Sprawa została zamknięta.
Najwyższy Władca podjął natychmiastowe
działania, żeby odwrócić niewolę Hioba.
Cały czas trzymał Szatana
na krótkiej smyczy.
Dlaczego to takie ważne?
Ponieważ pamiętanie
o najwyższej władzy Jehowy
wzmacnia naszą ufność
w to, że On nie pozwoli,
żeby ten system istniał ani chwilę dłużej,
niż jest to konieczne.
Połączmy to, czego się dzisiaj
dowiedzieliśmy, z Rzymian 15:4.
Te lekcje wzmacniają naszą wytrwałość
i przypominają nam, że ‛nie będziemy
kuszeni ponad to, co możemy znieść’.
Zapewniają nas, że Jehowa
jest najwyższym Władcą.
Wszystko, co dopuszcza, jest
zgodne z Jego zamierzeniem,
a Szatan jest tylko atrapą władcy.
To stanowi dowód, że
nasz niebiański Ojciec
bardzo pragnie odwrócić naszą niewolę.
Te rzeczy ‛napisano
dla naszego pouczenia’.

Mark Noumair: Możemy być wytrwali jak Hiob (Rzym. 15:4)