JW subtitle extractor

Cześć, Zosia! Co czytasz?
Ej, oddaj mi czapkę!
Oddawaj! To moje!
Szkoda mi Nikoli.
Jej babcia umarła.
Chciałam jej powiedzieć o Jehowie.
Nie miałam odwagi.
Po prostu się boję.
Zosiu, możesz być odważna.
Wiesz co?
Wpadłam na pewien pomysł.
Chcę, żebyś poznała
pewną dziewczynkę.
Ona też potrzebowała odwagi.
Ooo, ale podobna do mnie!
Podobna — i to bardzo.
Jak ma na imię?
Cóż, Biblia tego nie mówi.
To ona jest w Biblii?
Tak.
Czemu się boi?
Jest w obcym miejscu,
daleko od swojego domu,
wśród ludzi,
którzy nie znają Jehowy.
Zabrano ją od rodziców
i zmuszono do pracy
w domu Naamana,
wielkiego wojownika.
Życie w niewoli było bardzo ciężkie.
Szczególnie dla małej dziewczynki.
Jej pan był silnym
i nieustraszonym wojownikiem.
Pokonał w bitwie wielu wrogów.
Ale teraz był chory.
Jego choroba była wrogiem,
którego nie mógł pokonać.
Nikt w jego kraju
nie potrafił mu pomóc.
Co się tak patrzysz?
Wracaj do pracy!
Pan jest bardzo chory.
Nie ma już dla niego nadziei.
Żaden bóg nie może go uleczyć.
Jehowa może!
Co powiedziałaś?
Powiedziałam: „Jehowa”.
Nigdy nie wymawiaj tego imienia!
Nie wiesz, gdzie jesteś?
My tu nie służymy
twojemu bogu Izraela.
To są nasi bogowie.
Ale, ale ja tylko mówiłam...
Naucz się siedzieć cicho!
Tatusiu, tatusiu!
Nie!
Tata jest chory.
Nie, proszę, chcę do tatusia!
Tak mi przykro...
Ach, kochanie.
Panie, wiem, co może pomóc.
Co?
Nigdy nie wymawiaj tego imienia!
Naucz się siedzieć cicho!
Może coś jeszcze do jedzenia?
Tak.
Jehowo, boję się.
Tęsknię za mamą i tatą.
Mama mówiła, że zawsze
mogę prosić Cię o pomoc,
ale tutaj nie chcą,
żebym o Tobie mówiła.
Jehowo, Ty możesz
pomóc Naamanowi.
Proszę ulecz go,
żeby mógł bawić się z dziećmi.
Spraw, żebym była odważna
i powiedziała mu o Tobie.
Nigdy nie wymawiaj tego imienia!
Naucz się siedzieć cicho!
Wiem, kto może pomóc panu.
Kto?
Jehowa, Bóg Izraela, mój Bóg.
Jego prorok
może uleczyć pani męża!
On musi tam jechać!
Moja pani!
Moja pani!
Pan wrócił!
Jesteś zdrowy!
Tatusiu!
- Kochanie!
- Mogę cię przytulić?
Pewnie!
Chodź tutaj. Chodź, synku.
Och, tatusiu.
Tak bardzo tęskniłam!
Teraz wiem, że nie ma
żadnego innego Boga, oprócz Jehowy.
Dziękuję, skarbie.
Dziękuję, że mi
o Nim powiedziałaś.
Nie wiedziała, co się stanie,
gdy się odezwie.
Ale wiedziała,
że bez względu na wszystko
Jehowa będzie przy niej.
Jehowa będzie też z tobą, kochanie.
Nigdy nie będę odważna.
Oczywiście, że będziesz, córeczko.
Musisz trochę poćwiczyć
i na pewno ci się to uda.
Pamiętasz,
co mamy dziś wieczorem?
Rodzinne wielbienie?
Właśnie!
Możemy odegrać w kuchni
scenkę z twojej klasy.
Ja będę Nikolą.
A tata i Piotruś innymi dziećmi.
Możesz poćwiczyć z nami,
a jutro będziesz gotowa
odważnie porozmawiać z Nikolą.
Myślałam, że nigdy
nie będę odważna.
Ale dużo się nauczyłam
od izraelskiej dziewczynki.
Była taka jak ja,
a Jehowa dodał jej odwagi.
Przykro mi,
że twoja babcia umarła.
To dla ciebie.
Sprawi, że poczujesz się lepiej.
Dzięki.
- Na razie.
- Pa!
Hej, Maciek, chcesz zobaczyć,
co czytałam w autobusie?
Jasne!
Wiesz, ta książka uczy o Jehowie.
- O Jehowie?
- Tak. To imię Boga.
Książka jest o szczęśliwym życiu
w raju na ziemi.
No i ma mnóstwo obrazków,
które dużo uczą.
Wow!
Super, dzięki.
Pa!
Chcę opowiadać
wszystkim w szkole o Jehowie.
Jak się będę kiedyś bała,
wiem, że On mi pomoże,
bo jest moim przyjacielem.

Jehowa pomoże ci być odważnym